"Το καθήκον μας ως DJs και παραγωγοί είναι να προκαλέσουμε το ενδιαφέρον των νέων για τη βουλγαρική παραδοσιακή μουσική", δήλωσε στο Ράδιο Βουλγαρία ο Fabrizio Parisi, ο οποίος έχει βουλγαρικό και ιταλικό αίμα στις φλέβες του.

Γεννημένος στη Βασιλεία της Ελβετίας, έζησε εκεί μέχρι τα 5 του χρόνια, όταν μετακόμισε με την οικογένειά του στην Ιταλία. Ο πατέρας του είναι Ιταλός μουσικός παραγωγός και η γνωριμία με τη μητέρα του στη Βουλγαρία ήταν αποτέλεσμα καθαρής τύχης, όταν βρέθηκε εδώ για λίγες μέρες τη δεκαετία του 1970. Η δουλειά του πατέρα με σούπερ σταρ της ιταλικής ποπ σκηνής όπως οι Ricchi e Poveri, Al Bano και Romina Power, κάνουν τη ζωή του Fabrizio δυναμική και δύσκολη, αλλά σε αυτόν οφείλει τη σχέση του με τη μουσική.

«Ο πατέρας μου με έκανε να στραφώ στη μουσική αντί στο τραγούδι όπως ήθελα εγώ. Έτσι, από την ηλικία των 6 άρχισα να παίζω κλασική μουσική στο πιάνο».

Υπέροχες παιδικές αναμνήσεις για τον Fablizio είναι οι συναυλίες που παρακολούθησε με τον πατέρα του, η μουσική των Santana, οι Doors, οι Led Zeppelin. «Από τότε ήθελα να ανέβω στη σκηνή και να ζήσω τη συγκίνηση των ερμηνευτών», θυμάται ο Parisi.

Η ροκ μουσική συνεχίζει να είναι από τα αγαπημένα του στυλ, αλλά στις εμφανίσεις του στη σκηνή βασίζεται στο house που προτιμάται από το νεότερο κοινό. Αν και γνωρίζει καλά τη βουλγαρική λαϊκή μουσική, ο Fabrizio έκανε το πρώτο του πείραμα με αυτήν μόλις το 2017, όταν γεννήθηκε η δημοφιλής μελωδία Sunbeams. Το κλιπ για αυτό είναι ένα είδος ταξιδιού στις πιο όμορφες γωνιές της Βουλγαρίας.

«Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, γιατί η βουλγαρική δημοτική μουσική είναι σχεδόν εντελώς άνιση σε μέγεθος», εξηγεί ο καλλιτέχνης. Μεγάλο μέρος της δημιουργήθηκε στους πέντε αιώνες που βρισκόμασταν υπό την Οθωμανική κυριαρχία. Επομένως, οι ιστορίες που αφηγούνται τα τραγούδια φέρουν μέσα τους την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.

Το άλλο πράγμα που με καθοδηγεί στην επιλογή ενός τραγουδιού είναι η φωνή που το τραγουδά».

Η επιλογή ενός συγκεκριμένου τραγουδιού, που θα ζήσει μια νέα ζωή μέσω ενός remix, είναι μόνο μέρος της υπεύθυνης αποστολής που έχει κάθε DJ ή παραγωγός, εξηγεί ο Fabrizio Parisi.

«Κάθε χώρα έχει το δικό της φολκλόρ, που είναι «κλειστό» μέσα σε έναν στενό κύκλο ανθρώπων που αποτελούν το κοινό της. Είναι λοιπόν πολύ ωραίο όταν καταφέρνεις να χρησιμοποιείς λίγη από αυτή τη μουσική στη μελωδία σου που ακούγεται στα κλαμπ. Αυτό, μετατρέπει εμάς τους DJ και τους παραγωγούς σε παιδαγωγούς, κάτι που είναι πολύ ωραίο. Στόχος μας είναι να ακούσουν αυτή τη μουσική οι νέοι και, αν τους αρέσει, να αναρωτηθούν από πού προέρχεται, να ενδιαφερθούν και να αναζητήσουν λεπτομέρειες».

Όσο αφορά στις δυνατότητες των Βούλγαρων ερμηνευτών να πετύχουν στο εξωτερικό, ο Fabrizio είναι κατηγορηματικός ότι πλέον είναι αρκετά ίδιες με αυτές του υπόλοιπου κόσμου. Το πρόβλημα είναι ο ανταγωνισμός, που είναι τεράστιος και δυσκολεύει την επιτυχία.

«Το Διαδίκτυο έχει καταργήσει τους εδαφικούς περιορισμούς. Πλέον δεν έχει σημασία το πού γεννήθηκες, πού ζεις ή εργάζεσαι. Σας δίνω για παράδειγμα του Imanbek, ο οποίος είναι ένας από τους πρόσφατους νικητές του βραβείου Grammy. Είναι από το Καζακστάν και ζει σε μια μικρή πόλη εκεί. Τώρα, το μόνο που έχει σημασία είναι η ποιότητα του προϊόντος και όχι το πού ή το ποιος το δημιούργησε».