“Jeta është muzikë, kur ka mirëkuptim dhe dashuri” – Veliçka dhe Veli Çaushevi

botuar më 15-02-18 4.26.MD

Foto: arkiv personal

Veliçka dhe Veli Çaushevi janë bashkë që nga vitet studentore në Akademinë e Artit Muzikor, Valltar dhe Figurativ në qytetin Pllovdiv. Të dy ata janë muzikantë popullorë. Ajo është këngëtare, ai i bie tamburasë, kontrabasit, kitarës, pianos. Janë të mendimit se ngjashmëria e emrave të tyre personal nuk është e rastit. Në shumicën e rasteve i gëzojnë një bashkë mëndim të plotë. Në situatat e tjera iu shpresojnë mirëkuptimit dhe dashurisë. “Ky është çelësi te harmonia jo vetëm në një familje, por edhe në mbarë shoqërinë” – rrëfen Veli. Kohët e fundit në tregun muzikor doli albumi i tyre të përbashkët “Jeta është muzikë”. Tepër të larmishme janë meloditë dhe ritmet që mund të dëgjohen në të. Përveç folklorit ka vepra etno, xhaz, pop. Ku fshihen rrënjët e kësaj larmie mësojmë nga biseda me familjen artistike.

“Nezifinka”, soliste – Veliçka Çausheva

Update Required To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

Për albumin “Jeta është muzikë” më shumë hollësi sjell Veli Çaushev: “Ky është albumi ynë i debutimit. Motoja, që zgjodhëm është një mishërim i synimit të çdo muzikanti. Doemos ajo pasqyron idetë tona si krijues, pedagogë, familje. Në disk ka disa melodi prej autori të kompozuara nga unë. Këngët e tjera janë folklorike, të cilët unë i përpunova. Ftuam disa muzikantë për realizimin e ideve tona. Ndër ta ishte edhe fyelltari i madh bullgar Teodosij Spasov, trumbetari Mihaill Josifov e të tjetër. Pjesët janë në stile të ndryshme. Në album ka dhe dy këngë origjinale të bashkisë etnike të karakaçanëve. I përpunova posaçërisht për Ansamblin Vokal “Spektrum”. Muzika e këtij etnosi mban në vet vete një qetësi, gjë e cila u mungon njerëzve të sotëm. Mendoj, se ai i cili mund të ndjejë këtë prehje është i lumtur.”

Këtu është vendi të shpjegojmë, se karakaçanët janë një grup etnik, i cili në të kaluarën jetonte në mënyrë nomade midis trojeve të Bullgarisë dhe Greqisë së sotme. Gjuha e karakaçanëve përbën një dialekt i greqishtes. Nga ky grup etnik i ka prejardhjen tërë fisi i të atit të Veliçkës.

“Borziloku”, int. Ansambli “Spektrum”

Update Required To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

“Dikur karakaçanët merreshin me rritjen e bagëtisë. Në varësi të stinës ata bridhnin dhe vendoseshin atje ku kishte kushte të përshtatshme klimatike dhe kullota për kopetë. Me vendosjen e kufijve shtetërore shumë prej tyre mbetën në Greqi. Në Bullgari karakaçanë ka në qytetet Sliven dhe Kotell. Te ta janë të ruajtura zakonet patriarkale. Edhe më sot ata preferojnë të martohen me përfaqësues të etnosit të tyre. Në ritet një dominim ka burri – vallja udhëhiqet nga burrat, gratë janë pas tyre. Më parë këngën e nisin burrat, ndërsa gratë përsëritin atë, që këndojnë burrat. I ati im respektonte traditat. Prej tij dhe prej gjyshi mësova shumë këngë. Jam me shpresë, se pas kohe do të arrij të bëj një studim më të hollësishëm të muzikës së karakaçanëve.”

Veli lindi në qytetin Kotell, ku mbaroi Shkollën Kombëtare të Arteve Folklorikë. Ai është përfaqësues i alianëve – një grup jo i madh etno fetar, i cili është me fe islamike, por respekton dhe zbaton ritet e krishtere.

“Alianët tek ne janë një grup i vogël, për të cilin ka pak të dhëna – tregon Veli. – Alianë ka në rajonet lindore të malit Rodopa dhe në Bullgarinë Veriperëndimore, kryesisht në qytetet Razgrad dhe Omurtag. Folklori bullgar ka ushtruar një ndikim të fortë mbi muzikën e tyre. Tërë familja ime përbëhet nga këngëtarë dhe instrumentistë. Gjyshi im punonte vegla muzikore. Ai më bëri veglën e vjetër muzikore me emrin bullgarija. Mësuesja ime e parë e muzikës ishte Marija Gradeshlieva. Ajo më dha tamburanë në duart. Në shkollën muzikore isha në klasën e Hristina Kojçevës. Kompozimin e mbarova te profesori Dimitër Tëpkov, nga i cili kam kujtime të paharrueshme. I bie edhe vegla të tjera muzikore. Ndoshta edhe për këtë edhe e bija Diana tani mëson violinë. Krahas kësaj ajo këndon shumë bukur.”