Oι δυνατότητες που παρέχει η Συνθήκη της Λισσαβόνας για το μέλλον της ευρωπαϊκής δημοκρατίας, σύμφωνα με τον Βούλγαρο ευρωβουλευτή Αντρέι Κοβάτσεφ

Η Συνθήκη της Λισσαβόνας που τέθηκε εν ισχύ από την 1 Δεκεμβρίου του 2009 παραχώρησε περισσότερες εξουσίες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως εκφραστή της βούλησης των Ευρωπαίων πολιτών, καθώς επίσης και στους ίδιους τους πολίτες στην διαμόρφωση των ευρωπαϊκών πολιτικών. Είναι όμως αυτό επαρκές; Υπάρχουν και κρυφοί κίνδυνοι στους νέους κανόνες της ΕΕ και ποια θα είναι η Ευρώπη σε μία πιο απόμακρη προοπτική;Στα ζητήματα αυτά στη Βουλγαρία και σε όλες τις χώρες μέλη της ΕΕ άρχισε ευρεία συζήτηση υπό το σλόγκαν "Η Ευρώπη του 2020 - η όραση των πολιτών" με την συμμετοχή και αντιπροσώπων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Σε συνέντευξη για την Βουλγαρική Ραδιοφωνία ο ευρωβουλευτής από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα Αντρέι Κοβάτσεφ και μέλος της Επιτροπής εξωτερικής πολιτικής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εξηγεί τα εξής: "Από καιρό μεταξύ των χωρών μελών της ΕΕ διεξάγεται συζήτηση για το έλλειμμα δημοκρατίας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και ανεπαρκή αντιπροσωπευτικότητα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ΕΕ, επειδή δεν εκλέγονται άμεσα από τους Ευρωπαίους πολίτες. Η Συνθήκη της Λισσαβόνας αποτελεί ένα πρώτο και αποδεκτό συμβιβασμό στην κατεύθυνση μεγαλύτερης εκδημοκρατικοποίησης των ευρωπαϊκών θεσμών και διαμόρφωσης πιο διαφανών και εγγύς των πολιτών ευρωπαϊκών πολιτικών. Αυτό αφενός γίνεται με την καθιέρωση της δυνατότητας για ευρωπαϊκή πρωτοβουλία των πολιτών. Δηλαδή εάν περισσότερο από 1 εκ. πολίτες από 9 χώρες της Ένωσης συγκεντρώσουν τις υπογραφές τους μπορούν να απαιτήσουν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να λάβει υπόψιν την γνώμη των πολιτών. Αφετέρου αυτό γίνεται με την αύξηση της σημασίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Σύμφωνα με την Συνθήκη της Νίκαιας οι τομείς στους οποίους το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε δυνατότητα για κοινή λήψη αποφάσεων με το Συμβούλιο της ΕΕ ήταν 33. Ενώ προς το παρόν οι τομείς στους οποίους οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχουν το ίδιο βάρος με αυτές των χωρών μελών της ΕΕ αντιπροσωπευμένες στο Συμβούλιο είναι περισσότεροι από 85. Για τον λόγο αυτό για μένα, συνεχίζει ο κ. Κοβάτσεφ, η Συνθήκη της Λισσαβόνας αποτελεί ένα καλό πρώτο βήμα στην βελτίωση της δημοκρατίας στην Ευρώπη και της συμμετοχής των πολιτών στην διαμόρφωση των ευρωπαϊκών πολιτικών".

Σύμφωνα με τον Αντρέι Κοβάτσεφ όμως η Συνθήκη της Λισσαβόνας εγκυμονεί και ορισμένους κινδύνους, επειδή αφήνει περιθώρια και για άλλη ερμηνεία του δικαιώματος για πρωτοβουλία των πολιτών: "Στη Συνθήκη αναφέρεται ότι αυτές οι 1 εκ. υπογραφές πρέπει να συγκεντρωθούν από επαρκή αριθμό χωρών-μελών της Ένωσης", διευκρινίζει ο Αντρέι Κοβάτσεφ. "Για να μην υπάρχουν ασάφειες, οι χώρες-μέλη συγκεντρώθηκαν στην διάρκεια της ισπανικής προεδρίας της ΕΕ στη Μαδρίτη και αποφάσισαν αυτός ο αριθμός να είναι το 1/3 των χωρών. Ή οι πολίτες 9 από τις συνολικά 27 χώρες-μέλη της Ένωσης πρέπει να έχουν υπογράψει το αίτημα για να μπορεί να ισχύει και να υποβληθεί για εξέταση. Αλλά υπάρχουν και άλλες λεπτομέρειες με ασάφειες που προς το παρόν συζητούνται από τα κράτη-μέλη και από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις και την κοινωνία των πολιτών", σύμφωνα με τον κ.Κοβάτσεφ. "Όπως π.χ. πώς θα γίνεται η ταυτοποίηση ακριβώς αυτών των πολιτών; Ποιος θα ασκεί τον έλεγχο των οργανώσεων που θα κινητοποιούν τις πρωτοβουλίες για να αποφευχθεί η δυνατότητα ορισμένα συμφέροντα και εταιρείες να επηρεάζουν μία είτε άλλη απόφαση των πολιτών; Από που χρηματοδοτούνται αυτές οι πρωτοβουλίες των πολιτών; Ή εάν αυτές δεν είναι ανεπίτρεπτες";

"Π.χ. είναι δυνατόν να υπάρχει πρωτοβουλία για την γνώμη των πολιτών σχετικά με την καθιέρωση της θανατικής ποινής", διευκρινίζει ο Αντρέι Κοβάτσεφ. "Τέτοιο πράγμα δεν μπορεί να επιτραπεί. Είτε σχετικά με τα δικαιώματα των μειονοτήτων – αυτό επίσης δεν θα έπρεπε να είναι αντικείμενο τέτοιας συζήτησης. Πολλές είναι οι λεπτομέρειες που πρέπει να διευκρινιστούν σχετικά μ' αυτή την ευρωπαϊκή πρωτοβουλία των πολιτών. Αλλά αυτή είναι η σωστή κατεύθυνση - βήμα προς την προσέλκυση των πολιτών στις ευρωπαϊκές πολιτικές και τη δραστήρια συμμετοχή τους στις ευρωεκλογές. Εγώ π.χ. είμαι της ιδέας ότι και ο ίδιος ο πρόεδρος της ΕΕ στο μέλλον θα πρέπει να εκλέγεται άμεσα από τους Ευρωπαίους πολίτες, καθώς επίσης και της ιδέας για σύσταση κοινών ευρωπαϊκών κομματικών λιστών. Στις ευρωεκλογές να ψηφίζουμε για το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα ή για το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό, ή για το Φιλελεύθερο κόμμα. Για να μπορούν οι πολίτες πραγματικά να κάνουν την διαφορά μεταξύ της ευρωπαϊκής και της εθνικής πολιτικής , και στις ευρωπαϊκές εκλογές να δώσουν προσοχή όχι στα τοπικά ή εθνικά προβλήματα, αλλά στα ευρωπαϊκά και αυτά να προσδιορίζουν την εκλογή τους και για ποιόν να ψηφίσουν".

Σύμφωνα με τον Αντρέι Κοβάτσεφ σε όλες τις χώρες της ΕΕ πολύ έντονη είναι και η συζήτηση για το εάν υπάρχει "ευρωπαϊκή ταυτότητα" και έως ποιόν βαθμό έρχεται σε αντιπαράθεση με την εθνική. "Θα χαιρόμουν αυτή η συζήτηση να βγει σε πρώτη γραμμή και στη Βουλγαρία", λέει κ. Κοβάτσεφ. "Για να αρχίσουμε να μιλάμε για την δική μας ευρωπαϊκή ταυτότητα και τον συμμερισμό μας των κοινών ευρωπαϊκών αξιών . Επειδή είμαστε και Ευρωπαίοι, αλλά και Βούλγαροι".

Όσον αφορά την όλο και πιο στενή δέσμευση των λειτουργιών των εθνικών κοινοβουλίων με το ευρωπαϊκό, ο Βούλγαρος ευρωβουλευτής είναι πεπεισμένος ότι ο ρόλος των εθνικών κοινοβουλίων όλο και περισσότερο θα αυξάνεται: "Πολύ σημαντικό είναι τα εθνικά κοινοβούλια να συνειδητοποιήσουν τη νέα δυνατότητα να ασκούν επίδραση στις αποφάσεις των ευρωπαϊκών θεσμών και έτσι να πραγματοποιούν στην πράξη την αρχή κάθε απόφαση που μπορεί να ληφθεί αποτελεσματικότερα σε χαμηλότερο επίπεδο – εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό, να λαμβάνεται στο επίπεδο αυτό", εξηγεί ο Αντρέι Κοβάτσεφ.

"Όπως και στη Βουλγαρία – κάθε απόφαση που μπορεί να ληφθεί πιο αποτελεσματικά και πιο γρήγορα σε κάποιο δήμο, πρέπει να λαμβάνεται εκεί και όχι σε περιφερειακό ή εθνικό επίπεδο. Έτσι και το Συμβούλιο της ΕΕ θα έπρεπε να αφήνει στο εθνικό κοινοβούλιο, στην τοπική αυτοδιοίκηση να λαμβάνει εκείνες τις αποφάσεις που μπορούν να λαμβάνονται πιο αποτελεσματικά στο δικό τους επίπεδο. Πάντα δίνω για παράδειγμα την Ευρωπαϊκή οδηγία για το ρόουμινγκ, επειδή είναι πιο εύκολο οι άνθρωποι να καταλάβουν περί τίνος πρόκειται. Πιο αποτελεσματικό ήταν η απόφαση να ληφθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο με μία ευρωπαϊκή οδηγία για ρύθμιση των μέγιστων τιμών του ρόουμινγκ στην ΕΕ, από ό,τι κάθε χώρα μέλος μόνη της να αποφασίζει ποιες να είναι οι μέγιστες τιμές του ρόουμινγκ. Στην αντίθετη περίπτωση δεν θα ήταν δυνατό να έχουμε έναν αποτελεσματικό κανονισμό που να ισχύει με τον ίδιο τρόπο σε όλες τις 27 χώρες της ΕΕ. Υπάρχουν όμως και τα αντίστροφα παραδείγματα, όταν στο εθνικό επίπεδο και όχι στην Ευρώπη θα έπρεπε να αποφασίζεται κάθε μικρή λεπτομέρεια της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής ή άλλης πτυχής της εθνικής μας ζωής", είπε καταλήγοντας ο Βούλγαρος ευρωβουλευτής Αντρέι Κοβάτσεφ .

Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα

Διαδώστε

Oι δυνατότητες που παρέχει η Συνθήκη της Λισσαβόνας για το μέλλον της ευρωπαϊκής δημοκρατίας, σύμφωνα με τον Βούλγαρο ευρωβουλευτή Αντρέι Κοβάτσεφ

Περισσότερα στην κατηγορία

Η Βουλγαρική Κρατική Τηλεόραση γιόρτασε τα 65 χρόνια από την ίδρυσή της

Αναχωρεί για την Ανταρκτική η 33η Βουλγάρικη Πολική Αποστολή

Το WWF Βουλγαρίας αρχίζει καμπάνια συγκέντρωσης δωρεών

Το ρομπότ Έμμα θα κάνει παρουσιάσεις στην Βιβλιοθήκη της Βάρνα