Χαρακτηριστικό είναι ότι τα εδέσματα στο φεστιβάλ δεν αξιολογούνται όπως συνήθως με την πρώτη, δεύτερη και τρίτη θέση. Οι κατηγορίες είναι "νόστιμο", "καλή παραδοσιακή εμφάνιση της τράπεζας", "αυθεντικό" κλπ. Όταν οι τηλεοπτικές κάμερες και οι φακοί των paparazzi "συλλάβουν" όλα τα εδέσματα, τα οποία παρασκεύασαν οι συμμετάσχοντες επιτρέπεται πια οι επισκέπτες του φεστιβάλ να τα δοκιμάσουν ελεύθερα. Οι νικητές διακρίνονται με διάφορα βραβεία, καθώς και πιστοποιητικά συμμετοχής από τους διοργανωτές.

"Στόχος μας είναι να μαζέψουμε και να προωθήσουμε όσο γίνεται ευρύτερα μοναδικές συνταγές από διάφορα μέρη της πατρίδας μας, οπότε περισσότεροι συμπατριώτες μας να καταλάβουν ποια είναι η γαστρονομική παράδοσή μας", λέει ο Πένιο Ιβανόφ. "Πρέπει να ξέρουμε ότι η βουλγαρική κουζίνα είναι υγιεινή. Αυτό το λέω με πάσα βεβαιότητα. Στην κουζίνα μας περιλαμβάνονται όλα τα φρούτα και λαχανικά της εποχής που καλλιεργούνται στον τόπο μας. Συμμορφώνεται με τις τοπικές γαστρονομικές προτιμήσεις και συνήθειες".

Η συνταγή για "ταρατόρ του θεριστή" (το ταρατόρ είναι μια κρύα σούπα που παρασκευάζεται από νερό, γιαούρτι, αγγουράκι, σπορέλαιο και σκόρδο) που δεν μαγειρεύεται πια, προκάλεσε μεγάλη εντύπωση στον Πένιο Ιβανόφ. "Ετοιμάζεται από νερό, σκόρδο, ξύδι και μπαχαρικά", εξηγεί ο chef. "Αυτή η επιλογή δεν είναι καθόλου τυχαία. Η "ταρατόρ του θεριστή" προκαλούσε συρρίκνωση στα αιμοφόρα αγγεία και προστάτευε τους προγόνους μας, που όλη τη μέρα εργάζονταν κάτω απ’ τον καυτό ήλιο, από καρδιακά προβλήματα. Αυτοί ήταν κυρίως χορτοφάγοι, το κρέας σχεδόν απουσίαζε από το τραπέζι τους, δεν ήταν όπως τώρα", λέει.

Μήπως η κουζίνα των κατοίκων των μικρών πόλεων και των χωριών είναι πιο υγιεινή;
"Ασφαλώς και είναι πιο υγιεινή, γιατί η καθημερινότητά τους δεν είναι τόσο δυναμική και δεν έχουν το στρες", υποστηρίζει ο Πένιο Ιβανόφ. "Όλοι ξέρουν ότι πολλοί κάτοικοι των μικρών πόλεων και των χωριών μόνοι τους καλλιεργούν τα φρούτα και τα λαχανικά που τρώνε. Ορισμένοι εκτρέφουν και ζώα, οπότε ασφαλώς παρασκευάζουν υγιεινά και νόστιμα φαγητά. Στους κήπους τους χρησιμοποιούν φυτικά λιπάσματα, δεν υπάρχουν γενετικά μεταλλαγμένοι οργανισμοί, υπάρχει μέτρια χρήση των μέσων για την προστασία της φυτικής παραγωγής τους. Οι άνθρωποι στο χωριό σίγουρα τρώνε πιο υγιεινές τροφές από μας, που ζούμε μέσα στις μεγαλουπόλεις και που πολλές φορές τρώμε στο πόδι, αγοράζουμε φαγητά σε πακέτο ή προμαγειρευμένα κατάλληλα για τα μικροκύματα. Αλλά το χειρότερο, τρώμε συνήθως βιαστικά και με άγχος ίσα-ίσα να χορτάσουμε με το πρώτο φαγητό που μας πέσει στην αντίληψη".

Μετάφραση: Αλεξέι Σταμπολώβ