Βάνια Ρίζοβα, βιβλιοθηκάριος στο χωριό Σίσκοβτσι: Τα τελευταία 2-3 χρόνια τα παιδία έρχονται συχνότερα

Η Βάνια Ρίζοβα είναι βιβλιοθηκάριος και γραμματέας του πολιτιστικού συλλόγου στο χωριό Σίσκοβτσι, που βρίσκεται σε απόσταση 10 χιλιομέτρων από την πόλη Κιουστεντίλ και πολύ κοντά στα δυτικά σύνορα της Βουλγαρίας. Το χωριουδάκι είναι γνωστό γιατί κατά την δεκαετία του '30 του περασμένου αιώνα εκεί ζει και ζωγραφίζει ο μεγάλος μας ζωγράφος Βλαντιμίρ Ντιμιτρόφ, αποκαλούμενος ο Μάστορας, οι πίνακες του οποίου βρίσκονται σε πολλές βουλγαρικές και ξένες γκαλερί. Τα μοντέλα του είναι οι άνθρωποι της περιοχής αυτής και τα πορτρέτα που ζωγράφιζε εντυπωσιάζουν και μέχρι σήμερα.

Στην πλατεία του Σίσκοβτσι υψώνεται μοναχικό το άγαλμα του ζωγράφου, μπροστά στο τοπικό πολιτιστικό σύλλογο, στο οποίο στεγάζει και η βιβλιοθήκη. Οι κάτοικοι του χωριού συχνά έρχονται εδώ για να μιλήσουν με την Βάνια Ρίζοβα, η οποία είναι υπεύθυνη για τα βιβλία.

Η τύχη της Βάνια Ρίζοβα είναι ενδιαφέρουσα. Γεννήθηκε στην περιοχή αυτή, τελειώνει την Σχολή Ηλεκτρονικής στην Σόφια και επιστρέφει στο Κιουστεντίλ, όπου αρχίζει δουλεία στο εργοστάσιο συμπυκνωτών. 15 χρόνια εργάζεται ως ελέγκτρια της ποιότητας. Το 1992, μετά τις δημοκρατικές αλλαγές, η Βάνια μένει άνεργη σχεδόν για 5 χρόνια. Αλλά όπως λέει η ίδια "Ο Θεός μου έχει δώσει χρυσά χέρια και μπορώ να ράψω τα πάντα". Στα δύσκολα χρόνια κερδίζει τα λεφτά της μ' αυτό το επάγγελμα.

Το 1997 αρχίζει δουλειά ως γραμματέας του πολιτιστικού συλλόγου "Βλαντιμίρ Ντιμιτρόφ" στο Σίσκοβτσι. Έτσι γινεται αρμόδια και για την βιβλιοθήκη. "Μου αρέσει η δουλειά εδώ και αγαπώ το χωριό", λέει η Βάνια Ρίζοβα και με υπερηφάνεια μιλά για την οικογένειά της: "Ο πατέρας και η μητέρα μου κατάγονται από το χωριό. Ο πατέρας μου είναι από την γνωστή οικογένεια των Ρίζοβιτε. Ο προπάππους μου ήταν ταβερνιάρης, το μεγαλύτερο σπίτι του χωριού ηταν δικό του. Ενώ ο παππούς μου ήταν πτυχιούχος και διορίζεται δάσκαλος εδώ. Ήταν πολύ έξυπνος και τα παιδιά στο σχολείο τον αγαπούσαν πολύ. Η μητέρα μου επίσης κατάγεται από το χωριό, η οικογένεια της όμως δεν ήταν τόσο γνωστή, αλλά ήταν πλούσια και από αυτές, που είχαν πολλά χωράφια. Και τώρα τα έχουμε, άλλα δεν έχουμε αρκετά χρήματα για να αγοράσουμε γεωργικά μηχανήματα και έτσι δεν καλλιεργώ την γη".

Τέτοια είναι η μοίρα και άλλων οικογενειών στο χωριό. Μετά την κρατικοποίηση της γης, έρχεται το 1990 όταν γίνεται η επιστροφή των κτημάτων στους ιδιοκτήτες, αλλά οι κάτοικοι του χωριού έχουν απομακρυνθεί από τις γεωργικές εργασίες και τώρα τα χωράφια δεν καλλιεργούνται. Πρόκειται για τα εδάφη που καλλιεργούνται οι καλύτερες κερασιές με τα νοστιμότερα κεράσια.

Το χωριό Σίσκοβτσι ζωντανεύει όμως στις μέρες, όταν γιορτάζεται η επέτειος του ζωγράφου Βλαντιμίρ Ντιμιτρόφ. Ακόμα ζει μια από τις γυναίκες μοντέλο του ζωγράφου. Είναι ηλικιωμένη, αλλά ακόμα φαίνεται η ήσυχη ομορφιά της, που έμπνευσε τον Μάστορα για να την ζωγραφίζει.

Η υπάλληλος της βιβλιοθήκης, Βάνια Ρίζοβα, αναφέρει τις εκδηλώσεις του παιδικού συγκροτήματος που τραγουδά διασκευασμένο φολκλόρ από την περιοχή του Κιουστενδιλ και είναι άλλος ένας λόγος περηφάνιας των κατοίκων του χωριού. Τα παιδιά συμμετέχουν σε πολλά φεστιβάλ.

Στη βιβλιοθήκη του πολιτιστικού συλλόγου υπάρχουν βιβλία για τον Βούλγαρο ζωγράφο καθώς και μυθιστορήματα, συλλογή ποιημάτων και άλλα. Η Βάνια Ρίζοβα συμπληρώνει: "Οι ηλικιωμένοι προτιμούν να διαβάζουν μυθιστορήματα, η οι νέοι δανείζονται λογοτεχνικά βιβλία που μαθαίνουν στο σχολείο. Ενώ τα παιδιά λατρεύουν τα παραμύθια. Τα βιβλία είναι πρώτα από όλα λογοτεχνικά Βούλγαρων συγγραφέων, αλλά υπάρχουν και ξένων συγγραφέων. Δυστυχώς, τα βιβλία για τα παιδιά δεν αρκούν, ενώ τα καινούργια βιβλία είναι δωρεάν, μια και η χρηματοδότηση του Υπουργείου πολιτισμού δεν φθάνουν για συμπλήρωση της βιβλιοθήκης".

"Οι ταλαντούχοι και έξυπνοι συγχωριανοί μας με υπερηφάνεια μιλούν και ξέρουν πολλά για τον Μάστορα, για την ζωή και το έργο του. Στην βιβλιοθήκη έρχονται και παιδιά και συνταξιούχοι, άνθρωποι μέσης ηλικίας. Άτομα 30–40 χρόνων ωστόσο δεν έρχονται συχνά, μια και δουλεύουν στην κοντινή πόλη Κιουστεντίλ και δεν έχουν χρόνο να διαβάζουν βιβλία. Κάνει εντύπωση όμως ότι τα τελευταία 2, 3 χρόνια τα παιδία έρχονται συχνότερα. Τα περισσότερα προτιμούσαν το σερφάρισμα στο Ιντερνετ, όπου αναζητούν όλα, που τους ενδιαφέρει, και βρίσκουν την πληροφορία έτοιμη. Αλλά αυτά όμως άλλαξε και τώρα τα παιδιά διαβάζουν περισσότερα συνήθως το καλοκαίρι".

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα

Διαδώστε

Βάνια Ρίζοβα, βιβλιοθηκάριος στο χωριό Σίσκοβτσι: Τα τελευταία 2-3 χρόνια τα παιδία έρχονται συχνότερα

Περισσότερα στην κατηγορία

Διεθνής Ημέρα Μάχης κατά των Ναρκωτικών

Το INSAIT ξεπερνά το Κέμπριτζ σε σημαντικό φόρουμ τεχνητής νοημοσύνης

NASA: Η Μαύρη Θάλασσα άλλαξε ξαφνικά χρώμα