Τα όσα υποστηρίζει ο Ηρόδοτος, οτι τα στρατεύματα της Αιγύπτου έφτασαν μέχρι τη Θράκη, αντιμετωπίζονταν με σκεπτικισμό, μέχρι πρόσφατα, από τους επιστημονικούς κύκλους. Αυτό το καλοκαίρι ένα μικρό έκθεμα της συλλογής του Ιστορικού Μουσείου της πόλης Σμόλιαν, τράβηξε τη προσοχή των ειδικών και των κυνηγών μυστηρίου, αλλάζωντας τα όσα πιστεύουμε για το παρελθόν.

Το έκθεμα δεν είναι άλλο από ένας πέτρινος σκαραβαίος, ο οποίος εδώ και χρόνια βρίσκεται στις βιτρίνες του μουσείου χωρίς να τύχει ιδιαίτερης προσοχής, τουλάχιστον όχι πριν τραβήξει την προσοχή του διακεκριμένου Βούλγαρου αιγυπτιολόγου Δρ. Βασίλ Ντόμπρεφ. Ο κ Ντόμπρεφ "διάβασε" τα σύμβολα που υπήρχαν πάνω στον πέτρινο σκαραβαίο. Αποδείχτηκε οτι η φιγούρα κατασκευάστηκε πριν 4 χιλιάδες χρόνια περίπου  και έφτασε στην περιοχή της Θράκης σαν μαγικό φυλακτό. Οι επιστήμονες πιστεύουν οτι πρόκειται για μια ακόμα απόδειξη της θέσης του Ηρόδοτου ο οποίος υποστηρίζει οτι τα αιγυπτιακά στρατεύματα έφτασαν στην περιοχή. Το ερώτημα που ανακύπτει είναι ο λόγος για τον οποίο οι αρχαίοι αιγύπτιοι έφτασαν στο έδαφος της σημερινής Βουλγαρίας.


Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι οι Φαραώ πραγματοποιούσαν εκστρατείες σε αποστάσεις αρκετών χιλιάδων χιλιομέτρων, με σκοπό να συγκεντρώσουν υλικά απαραίτητα για την κατασκευή των τεράστιων επιβλητικών ναών

Νεμπ Ταουί Ρε, σε μετάφραση "Άρχοντας της Αιγύπτου είναι ο Ρε". Αυτό σημαίνουν τα σύμβολα που είναι χαραγμένα στον πέτρινο σκαραβαίο. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας του αιγυπτιολόγου Δρ Βασίλ Ντόμπρεφ, ο Φαραώ Νεμπ Ταουί Ρε ή Μοντουχοτέπ ο Δ', ήταν ο τελευταίος της 11ης δυναστείας, βασίλεψε στην περίοδο 1992-1985 π.Χ. και έγινε ξακουστός με τις επιβλητικές του εκστρατείες σε μακρινά εδάφη.

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα ιστορικά στοιχεία, πολλοί Φαραώ πραγματοποιούσαν εκστρατείες σε αποστάσεις αρκετών χιλιάδων χιλιομέτρων, με σκοπό να συγκεντρώσουν υλικά απαραίτητα για την κατασκευή των τεράστιων επιβλητικών ναών και μνημείων τους, αλλά και για να βρουν υλικά για την κατασκευή των πλοίων του αιγυπτιακού στόλου. Η περιοχή της Θράκης, σε αντίθεση με την φτωχή περιοχή του Νείλου, ήταν κατάφυτη με πυκνά δάση και μεταλλεία. Πολλοί αρχαιολόγοι, μεταξύ των οποίων και ο Δρ Ντόμπρεφ, υποστηρίζουν ότι από την εποχή των αιγυπτιακών εκστρατειών έχουν μείνει πολλές τοπωνυμίες οι οποίες χρησιμοποιούνται στις μέρες μας. Σαν παράδειγμα αναφέρεται το βουνό Στράντζα, το οποίο μεταφρασμένο στα αρχαία αιγυπτιακά, σημαίνει "Το βουνό του Ρα".


Η περιοχή της Θράκης, σε αντίθεση με την φτωχή περιοχή του Νείλου, ήταν κατάφυτη με πυκνά δάση και μεταλλεία

Ο σκαραβαίος της συλλογής του μουσείου της πόλης Σμόλιαν, δεν είναι ο μοναδικός που ανακαλύφθηκε στα εδάφη της σύγχρονης Βουλγαρίας, μια και υπάρχουν ακόμα δυο στο αρχαιολογικό μουσείο της πόλης Σωζόπολης. Αυτό που συνδέει τους τρεις σκαραβαίους είναι οτι ανακαλύφτηκαν σε θρακικούς τύμβους. Ο σκαραβαίος του μουσείου του Σμόλιαν ανακαλύφτηκε το καλοκαίρι του 1967 σε νεκρόπολη του 5ου π.Χ. αιώνα, δήλωσε η διευθύντριά του, κα Τάνια Μάρεβα.

"Ο σκαραβαίος ανακαλύφτηκε σε ένα τύμβο κενοτάφειο", είπε στη συνέντευξή της στη Βουλγαρική Ραδιοφωνία η διευθύντρια του μουσείου. "Στους τύμβους αυτούς δεν τοποθετούνταν σώματα νεκρών, αλλά μόνο αντικείμενα της καθημερινής ζωής του νεκρού και αντικείμενα λατρείας. Αυτοί οι τύμβοι συνδέονται με τα πιστεύω των αρχαίων Θρακών για τον κόσμο, την πίστη τους στην ύπαρξη μεταθανάτιας ζωής και αθανασίας της ψυχής. Το μήκος του σκαραβαίου είναι 13 χιλιοστά και το πλάτος του 7. Μαζί του ανακαλύφτηκαν και άλλες μικρές φιγούρες καθώς και 50 χάντρες από κεχριμπάρι".



Οι σκαραβαίοι αυτοί χρησιμοποιούνταν σαν φυλακτά, αλλά ο ίδιος ο σκαραβαίος συμβόλιζε την ανάσταση της ψυχής. Οι Θράκες, όπως και οι Αιγύπτιοι, πίστευαν στη μεταθανάτια ζωή. Το πώς βρέθηκε στην αρχαία Θράκη δεν είναι σίγουρο, αλλά μας δείχνει οτι οι αρχαίοι μετακινούνταν πολύ περισσότερο και σε πολύ πιο μακρινές περιοχές από ό, τι πιστεύαμε. Η κα Μάρεβα υποστηρίζει οτι οι χάντρες από κεχριμπάρι, που ανακαλύφτηκαν μαζί με το σκαραβαίο, προέρχονται από περιοχές της Βόρειας Ευρώπης, πιο συγκεκριμένα από την περιοχή της Βαλτικής.

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης