Παραδοσιακές τελετές αδερφοποίησης

δημοσίευση: 2/21/11 8:43 AM

Στα παλιά χρόνια η πνευματική συγγένεια αυτή θεωρούταν το ίδιο δυνατή με την συγγένεια αίματος

Φωτογραφία: χείο

Ακούστε την εκπομπή

Update Required To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

Στη Βουλγαρία, σύμφωνα με το λαϊκό έθιμο, η αδερφοποίηση πρέπει να είναι "καθαρή σαν το σιτάρι και καλή σαν το ψωμί". Αυτό είναι ένα μέρος του τελετουργικού της αδερφοποίησης μεταξύ δυο ατόμων.

Η δημιουργία της πνευματικής αδερφοσύνης είναι ένας από τους εθιμικούς κανόνες στη βουλγαρική παράδοση. Πραγματοποιείται σε περιπτώσεις που συνήθως αφορούν το ξεπέρασμα μεγάλων κινδύνων σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών, αρρώστιες και δύσκολες καταστάσεις στη διάρκεια ταξιδιών στην ξενιτειά. Αν κάποιος βρεθεί σε μεγάλη ανάγκη και κάποιος τον σώσει, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή του, οι συγγενείς του πρώτου πρέπει να ορίσουν αμέσως την ημέρα που οι δυο τους θα γίνουν αδερφοποιτοί.

Στα παλιά χρόνια η πνευματική αυτή συγγένεια θεωρούταν το ίδιο δυνατή με την συγγένεια αίματος. Οι αδερφοποιτοί όφειλαν να τιμούν ο ένας τον άλλο σαν αδέρφια και τα παιδιά τους δεν μπορούσαν να παντρευτούν μεταξύ τους.

Η τελετή της αδερφοποίησης είναι θριαμβευτική και παράλληλα μυστικιστική. Μερικά από τα στοιχεία της θυμίζουν τις μεγάλες θρησκευτικές γιορτές. Η προετοιμασία αρχίζει με την κατασκευή δυο μεγάλων κεριών, από ένα για τον κάθε αδερφοποιτό. Στη συνέχεια η νοικοκυρά, συνήθως η μητέρα αυτού που δέχτηκε τη βοήθεια, ζυμώνει τα ψωμιά, ένα από τα οποία είναι στολισμένο με σύμβολα και παίζει ιδιαίτερο ρόλο στην τελετή.

Την ώρα που ετοιμάζεται το τραπέζι, δυο από τα παιδιά της οικογένειας φορούν τα καλύτερα ρούχα τους και κρατώντας στα χέρια τους από ένα δοχείο με κρασί, πηγαίνουν στο σπίτι του σωτήρα του συγγενούς τους και τον καλούν για την τελετή. Στη συνέχεια καλούν τους πιο κοντινούς τους συγγενείς να παρευρεθούν κι αυτοί.

Όταν μαζευτούν όλοι στο σπίτι, η μητέρα εκείνου που δέχτηκε τη βοήθεια, δίνει από ένα κερί στον καθένα και φιλά το χέρι του νέου παιδιού της, δείχνοντας έτσι το σεβασμό και την αναγνώρισή της. Οι δυο αδερφοποιτοί στέκονται ο ένας απέναντι στον άλλο μπροστά στην εικόνα ή στο τζάκι, αγκαλιάζονται και ανταλλάσουν τα κεριά. Στη συνέχεια αυτός που δέχτηκε τη βοήθεια λέει: "Σε κάνω αδερφό μου. Γίνε αδερφός μου, σε παρακαλώ!" και ο άλλος του απαντά: "Γίνομαι αδερφός σου, έγινα αδερφός σου". Ο καθένας λέει τα λόγια αυτά τρεις φορές, κολλάνε τα κεριά σε ορισμένα σημεία τους και τότε λένε και οι δυο μαζί: "Ανάβουμε τα κεριά αυτά στο θεό για να φυλά την αδερφοποίησή μας".

Στη συνέχεια κάθονται στο γιορταστικό τραπέζι και πιάνοντας το τελετουργικό ψωμί το σπάνε στα δυο λέγοντας: "Αφιερώνουμε αυτό το ψωμί στον Θεό για να φυλά την αδερφοποίηση μας καθαρή σαν το στάρι και καλή σαν το ψωμί".

Σύμφωνα με την λαϊκή ιατρική, ορισμένες αρρώστιες μπορούν να θεραπευτούν μόνο με την παρουσία ενός ακόμα ατόμου. Σε περίπτωση που κάποιος λαϊκός θεραπευτής, μάντισσα ή μάγισσα πουν ότι είναι απαραίτητη η παρουσία κάποιου, οι συγγενείς του άρρωστου αναζητούν το κατάλληλο άτομο. Ο λαός ονομάζει την πράξη αυτή "θεραπευτική αδερφοποίηση".

Υπάρχουν και πολλά άλλα είδη αδερφοποίησης. Οι αδερφοποιτοί γιορτάζουν την ημέρα του Άγιου Ιωάννη, την 7η Ιανουαρίου. Την ημέρα αυτοί οι αδερφοποιτοί κάνουν μπάνιο στα νερά του ποταμού, της λίμνης, της πηγής ή της θάλασσας και στη συνέχεια βάζουν το δεξί πόδι τους πάνω από τα αναμμένα κάρβουνα. Μετά ανταλλάσουν ψωμί, κρασί ή βότανα για την υγεία, ενώ οι μανάδες τους, τους ευλογούν λέγοντας: "Ποτέ να μην ανταλλάξετε άσχημα λόγια και να είσαστε πάντα αγαπημένοι σαν αδέρφια".

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης

По публикацията работи: Αλμπένα Μπέζοφσκα

Последвайте ни и в Google News Showcase, за да научите най-важното от деня!

Διαδώστε

Παραδοσιακές τελετές αδερφοποίησης

Περισσότερα στην κατηγορία

Φολκλορική ομάδα από το Μπάνσκο κατέκτησε το κοινό και την κριτική επιτροπή στο Διεθνές Φεστιβάλ στο Ζακοπάνε

Το Φεστιβάλ Παραδοσιακής Φορεσιάς στη Ζέραβνα μας μεταφέρει πίσω στο χρόνο

Φαγητά και παραδόσεις του Βανάτου σε φεστιβάλ στο χωριό Ασένοβο