Ο φτερωτός κόσμος της Βουλγαρίας

Απ’ όλους τους ήχους στη φύση οι πιο ευχάριστοι για τον άνθρωπο είναι μάλλον εκείνοι που βγάζουν τα πουλιά. Απολαμβάνουμε το κελάηδημα των πουλιών που μπορούμε να ακούσουμε από τα παράθυρα ακόμα και στη μεγάλη πόλη. Οι τρίλιες των πουλιών μας συνοδεύουν, όταν περπατάμε κάπου στη φύση. Τα πουλιά βρίσκονται κοντά μας καθημερινά, κρυμμένα καμιά φορά στις φυλλωσιές των δέντρων.

Σύμφωνα με το Δρα Πέταρ Γιάνκοφ από το Βουλγαρικό Σύνδεσμο Προστασίας των Πτηνών μέχρι τώρα στη Βουλγαρία έχουν καταγραφεί περίπου 420 είδη πουλιών. Σε σύγκριση με το συνολικό αριθμό των ειδών στην Ευρώπη που κυμαίνεται από 850 έως 870, στο έδαφός μας απαντάται σχεδόν το ήμισυ των πουλιών που κατοικούν στη Γηραιά ήπειρο.

Κατά τον ορνιθολόγο, αυτή η μεγάλη ποικιλότητα οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, ένας από τους οποίους είναι η γεωγραφική θέση της χώρας που έχει θάλασσα και υψηλά βουνά. Βρισκόμαστε στα σύνορα της Ευρώπης με την Ασία και πολύ κοντά στο ασιατικό τμήμα της Δυτικής Παλαιαρκτικής. Άλλη ευνοϊκή ιδιομορφία είναι η σχετικά διατηρημένη φύση.

"Ανάμεσα στα πολυτιμότερα είδη πουλιών είναι μερικά που απαντώνται συχνά στη φύση, επειδή αυτά διαμορφώνουν το οικολογικό περιβάλλον, από το οποίο εξαρτάται η ίδια η ύπαρξη του ανθρώπου", αναφέρει ο Δρ Πέταρ Γιάνκοφ. "Είναι σημαντικά για τον καθαρό αέρα και τις ευνοϊκές συνθήκες ζωής. Τα πουλιά είναι πολύ σημαντικά και για την καθολική ύπαρξη και λειτουργία των οικολογικών συστημάτων. Από άποψη του ορνιθολογικού τουρισμού μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν βέβαια τα πουλιά που απαντώνται μονάχα σ’ αυτό το τμήμα της Ευρώπης. Οι άνθρωποι, το χόμπι των οποίων είναι η παρατήρηση ενδιαφερόντων ειδών πουλιών, μπορούν για παράδειγμα να δουν στη Βουλγαρία ορισμένους γυπαετούς, καθώς και παρδαλοκεφαλάδες. Απαντώνται συνήθως στην Ασία, ενώ στην Ευρώπη μπορούν να παρατηρούνται μοναδικά στην περιοχή μας. Από οικολογική άποψη σημαντικά είναι και ορισμένα είδη που απειλούνται με αφανισμό. Στη Βουλγαρία, παρά τη μικρή έκταση, απαντώνται σχεδόν 18 τέτοια είδη πουλιών από τα πλέον απειλούμενα στην παγκόσμια Κόκκινη βίβλο".

Ο βασιλαετός. Φωτογραφία: BGNES

Κατά το Δρα Πέταρ Γιάνκοφ στην Ελβετία απαντώνται μόλις τέσσερα από τα πλέον απειλούμενα είδη πουλιών. Στην Ολλανδία έχουν καταγραφεί μόλις δύο είδη. Αυτό, σύμφωνα με τον ορνιθολόγο του Βουλγαρικού Συνδέσμου Προστασίας των Πτηνών μαρτυρεί για την ύπαρξη ευνοϊκότερου φυσικού περιβάλλοντος στη χώρα μας, όμως εμείς έχουμε τεράστια ευθύνη για τη μελλοντική προστασία αυτών των ειδών.

"Ανάμεσα στα σπανιότερα είδη πτηνών που απαντώνται στη Βουλγαρία, θα ανέφερα σε πρώτη θέση τον κυνηγογέρακα", λέει ο Δρ Πέταρ Γιάνκοφ. "Το πουλί αυτό απειλείται με αφανισμό. Συναντιόταν στη Βουλγαρία μέχρι τα μέσα του 20ου αι. και μετά ο πληθυσμός του άρχισε να μειώνεται. Από τις έρευνες που έχει πραγματοποιήσει ο Βουλγαρικός Σύνδεσμος Προστασίας των Πτηνών είναι γνωστά όχι περισσότερα από εννέα ζευγάρια κυνηγογεράκων. Άλλο σπάνιο είδος είναι ο μαυρόγυπας που απαντάται στην Ανατολική Ροδόπη, καθώς και ορισμένα υδρόβια πουλιά. Ο Βουλγαρικός Σύνδεσμος Προστασίας των Πτηνών έχει πολύ θετική πείρα σε ό,τι αφορά το βασιλαετό. Καταφέραμε να αυξήσουμε το πληθυσμό του που συναντάται κυρίως στη Νότια Βουλγαρία, στην περιοχή του βουνού Σακάρ. Στο πλαίσιο διεθνούς σχεδίου, χρηματοδοτούμενου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή με βάση το πρόγραμμα LIFE πέρυσι και φέτος τοποθετήθηκαν δορυφορικοί πομποί, χάρη στους οποίους ήδη με απόλυτη ακρίβεια παρακολουθούμε τη μετακίνηση των βασιλαετών, για να μπορέσουμε να προστατεύσουμε και τα μέρη, για τα οποία δεν γνωρίζαμε ότι είναι σημαντικά γι’ αυτούς".

Φωτογραφία: BGNES

Κατά το Δρα Γιάνκοφ ανάμεσα στα πλέον διαδεδομένα είδη πουλιών είναι ο λευκοπελαργός και η σταρήθρα (στην άνω φωτογραφία). Εκεί όπου υπάρχουν πολλές σταρήθρες το περιβάλλον για τους ανθρώπους είναι πολύ υψηλής ποιότητας. Ο Δρ Γιάνκοφ αναφέρει ως παράδειγμα τη Μεγάλη Βρετανία, όπου τα εδάφη, όπου απαντώνται σταρήθρες, είναι ακριβότερα από τα άλλα. Ενδιαφέρουσα είναι η αφήγησή του για το λευκοπελαργό.

"Πολύ περίεργο είναι το ζήτημα, γιατί ακριβώς ο λευκοπελαργός είναι το μεγαλύτερο πουλί που ζει τόσο κοντά στον άνθρωπο. Υπάρχει αρκετά σοβαρή εξήγηση", λέει ο Δρ Γιάνκοφ. "Ο λευκοπελαργός δεν τρώει ανθρώπινη τροφή και δεν ανταγωνίζεται τον άνθρωπο. Τρώει ζώα που ο άνθρωπος δεν αγαπάει πολύ, όπως ποντίκια, ακρίδες, φίδια. Είναι χρήσιμο πουλί γιατί τρώει τους αγροποντικούς. Μετά τη συγκομιδή της σοδειάς μπορεί κανείς πολύ συχνά να δει πελαργούς που τρώνε τις ακρίδες. Έτσι κυριολεκτικά σώζουν ένα μέρος του ψωμιού του ανθρώπου".

Φωτογραφία: ΒΤΑ

Ο Δρ Πέταρ Γιάνκοφ θεωρεί ότι ακριβώς η καλή συμπεριφορά των ανθρώπων προς τους λευκοπελαργούς είναι ο λόγος αυτά τα μεγάλα πουλιά να μένουν τόσο κοντά, να φτιάχνουν τις φωλιές τους στις αυλές ή στις καπνοδόχους των σπιτιών.

Μετάφραση: Έλλη Γκέκοβα

Διαδώστε

Ο φτερωτός κόσμος της Βουλγαρίας

Περισσότερα στην κατηγορία

Βιβλία Βούλγαρων συγγραφέων μπήκαν σε λογοτεχνικές κατατάξεις στη Σλοβενία

Το σπήλαιο Πρόχοντνα – αγαπημένη τοποθεσία για ταινίες στη Βουλγαρία

Πολύχρωμα τροπικά λουλούδια περιμένουν τους επισκέπτες του Βοτανικού Κήπου

Έκθεση πολυμέσων διηγείται την ιστορία της Βουλγαρικής Εθνικής Ραδιοφωνίας