Η Νέλλη Ράντεβα για τη χαρά να βοηθάς τους άλλους

Ακραία αισιόδοξη, κοσμοπολίτης, άνθρωπος, που νιώθει ικανοποιημένος με όσα κάνει. Έτσι αυτοχαρακτηρίζεται η Νέλλη Ράντεβα, η οποία πριν έξι χρόνια ίδρυσε το ίδρυμα "I Can Too", που στα ελληνικά θα πει "Και εγώ μπορώ".

Η οργάνωση αυτή υποστηρίζει παιδιά με ειδικές ανάγκες. Τότε όλα εξελίχθηκαν αστραπιαία – διάφορες εταιρείες, το υπουργείο Μεταφορών, δήμοι, άνθρωποι της τέχνης της έτειναν χέρι βοήθειας. Το μυστικό της επιτυχίας πιθανώς είναι η ενέργεια, που εισπράττει η νεαρή Βουλγάρα στην υπόθεσή της και η μεγάλη της πίστη. "Πιστεύω, ότι κάθε άνθρωπος, κάνοντας κάτι μικρό, μπορεί να συμβάλει στο να συμβεί το μεγάλο", λέει η ίδια.

Η Νέλλη γεννήθηκε στην συμπρωτεύουσα της Βουλγαρίας, Πλόβντιφ, σε πολύτεκνη οικογένεια. Έχει αδερφή δίδυμο, με την οποία μαζί τελειώνουν το Γερμανικό λύκειο και πηγαίνουν να σπουδάσουν στην Γερμανία. Μετά το πανεπιστήμιο η Νέλλη παραμένει εκεί, δουλεύοντας σε διάφορες εφημερίδες και σε ένα τηλεοπτικό κανάλι. Πριν 6 χρόνια αποφασίζει να ιδρύσει την οργάνωση "I Can Too", προκλημένη από το γεγονός, ότι στη Βουλγαρία θυμόμαστε τα προβλήματα των παιδιών με ειδικές ανάγκες μόνο γύρω στις χριστουγεννιάτικες γιορτές. Εκτός αυτού η Νέλλη έχει μπροστά της το παράδειγμα των γονέων της, που βοηθούν διάφορες οικογένειες.

"Ανακάλυψα το νόημα της ζωής μου", λέει η ίδια για την απόφασή της να ασχοληθεί με φιλανθρωπία. "Καθ όλη μου την ζωή έχω συνηθίσει να σκέφτομαι τουλάχιστον άλλο ένα άνθρωπο – την δίδυμό μου. Ποτέ μου δεν σκεφτόμουν ότι να βοηθάς τους άλλους είναι φιλανθρωπία. Μας έμαθαν από μικρά παιδιά να μοιράζουμε τα πάντα, επειδή είμαστε τρία παιδιά. Στις πολύτεκνες οικογένειες είναι αδύνατο να είσαι εγωιστής. Για μένα η φιλανθρωπία είναι μάλλον στυλ, τρόπος ζωής, σκέψης, και κυρίως – διαπαιδαγώγησης".

Η Νέλλη αναγνωρίζει επίσης, ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να δεις τη χαρά στα μάτια των οικογενειών που βοηθάς.
Η νεαρή γυναίκα θέλει να προσελκύσει την κοινωνική προσοχή στα προβλήματα των παιδιών με ειδικές ανάγκες με την βοήθεια της τέχνης: "Οργανώνουμε διάφορα πολιτιστικά γεγονότα – συναυλίες, εκθέσεις, όπου προσπαθούμε να μιλήσουμε για τα προβλήματα των παιδιών αυτών", εξηγεί η Νέλλη. "Αυτός είναι ο τρόπος να γίνουμε ενδιαφέροντες για τα ΜΜΕ, επειδή μόνο έτσι μπορούμε να φτάσουμε στον κόσμο", εξηγεί.

Στο ίδρυμα αρχίζουν να στρέφονται για βοήθεια διάφοροι σύνδεσμοι γονέων. Ένας από αυτούς, "Παιδιά με προβλήματα ανάπτυξης", αναζητά την βοήθεια του ιδρύματος "I Can Too" για την οργάνωση Ιατρικού κέντρου για παιδιά με πολλαπλά προβλήματα.

"Σηκώνοντας μανίκια μαζί , κινητοποιήσαμε την κοινωνία με την βοήθεια, βέβαια, και των ΜΜΕ", λέει η Νέλлη. "Σε έναν χώρο 350 τετραγωνικών μέτρων, που φαίνονταν πολύ άσχημα, καλέσαμε αντιπροσώπους διάφορων επιχειρήσεων που να αποφασίσουν με ποίον τρόπο μπορούν να βοηθήσουν, με υλικά, είτε με δουλειά, στην ανανέωσή του. Έτσι για λιγότερο από πέντε μήνες, το μετατρέψαμε σε μοντέρνο ιατρικό κέντρο, το οποίο τώρα βοηθά περίπου 360 παιδιά μηνιαίως. Εκτός αυτού εδώ έρχονται ειδικοί από την Ελβετία, Γερμανία και την Ουκρανία και με τον τρόπο αυτό εξοικονομούνται πολλά μέσα στους γονείς, που βρίσκουν βοήθεια για τα παιδιά τους εδώ, αντί να πάνε στο εξωτερικό. Δημιουργήσαμε το κέντρο και το χαρίσαμε σ' αυτήν την μη κυβερνητική οργάνωση. Αυτή τη στιγμή δουλεύουμε για την ίδρυση Κεντρού για παιδιά με αυτισμό στο Πλόβντιφ".

Οι μουσικοί του ροκ γκρουπ D2 υποστηρίζουν τη δραστηριότητα του ιδρύματος "I Can Too"

Σύμφωνα με στοιχεία της Κρατικής υπηρεσίας προστασίας των παιδιών, στη χώρα μας τα παιδιά με αυτισμό είναι 16 χιλιάδες, από τις οποίες 6.000 είναι στο Πλόβντιφ. "Σύμφωνα με ανεπίσημα στοιχεία, τα Βουλγαρόπουλα που έχουν παρόμοιο πρόβλημα, είναι πάνω από 100 000", λέει με λύπη η Νέλλη. Για την συγκέντρωση μέσων και την προώθηση αυτής της ιδέας, το ίδρυμα "I Can Too" οργανώνει πολλές συναυλίες, στις οποίες οι μουσικοί συμμετέχουν φιλανθρωπικά. Ο δε δήμος του Πλόβντιφ παρέχει δωρεάν έδαφος, όπου θα χτισθεί το κέντρο. Σ' αυτό τα παιδιά με αυτισμό θα υποβοηθούνται από ψυχολόγο και λόγοθεραπευτή και θα ασχολούνται με διάφορες τέχνες.

Οι δήμοι στην Στάρα Ζαγκόρα και το Μπουργκάς επίσης εκδηλώνουν ενδιαφέρον για την ιδέα και στρέφονται για βοήθεια στο ίδρυμα "I Can Too". Ιδού τι λέει η Νέλλη για το πώς κατορθώνουν να προσελκύσουν στην υπόθεσή τους Βούλγαρους, αλλά και ξένους μουσικούς, ηθοποιούς και ανθρώπους της τέχνης: "Στην αρχή ήταν λίγο δύσκολο, επειδή κανείς δεν μας γνώριζε. Γι' αυτό είμαι πολύ ευγνώμων στους πρώτους, που μας πίστεψαν. Διάφοροι μουσικοί στη Βουλγαρία συνθέτουν κομμάτια, που αφιερώνουν δωρεάν στο ίδρυμά μας. Συνεργαζόμαστε επίσης με θαυμάσιους σκηνοθέτες".

Τα μέλη του γκρουπ Тri-O-Five με τα t-shirts του ιδρύματος

Και τι ακριβώς αποτελεί ο τίτλος του ιδρύματος "Και εγώ μπορώ";
"Βοηθάμε τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, αλλά ταυτόχρονα θέλουμε ο καθένας να πιστέψει, ότι μπορεί να κάνει κάτι καλό. Η υποστήριξη μπορεί και να μην εκφράζεται σε χρηματιστική βοήθεια. Μπορείς να δώσεις από το ταλέντο σου, μπορείς και μόνο να διηγηθείς σε κάποιον άλλο, για να ξέρει και αυτός, ή να αφιερώσεις λίγο χώρο στην ιστοσελίδα σου και να βάλεις το λόγκο. Βάλαμε το λόγκο μας σε μπλούζες και διάφορα αξεσουάρ. Η ιδέα μας ήταν να αρέσουμε στους νέους, να τους προωθήσουμε να κάνουν συνειρμό μεταξύ του κοινωνικού και του μοντέρνου. Για την υπόθεσή μας προσελκύουμε πρόσωπα, που οι νέοι θαυμάζουν. Και θαυμάζοντάς τους, μαθαίνουν για μια κοινωνική πραγματικότητα, για προβλήματα, που είναι άγνωστα γι' αυτούς. Όσον αφορά τα τίσερτ, ο καθένας μπορεί να αγοράσει τέτοιο, να φωτογραφιστεί μ' αυτό και να στείλει την φωτογραφία του στην διεύθυνσή μας".

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα

Διαδώστε

Η Νέλλη Ράντεβα για τη χαρά να βοηθάς τους άλλους

Περισσότερα στην κατηγορία

Σε τι οφείλεται ο θαυμασμός μας προς τους εθνεγέρτες

Διεθνής Ημέρα της Μαύρης Θάλασσας

Μέλη των βουλγαρικών και των γαλλικών αποστολών στην Ανταρκτική διηγούνται για τις προκλήσεις στην Παγωμένη Ήπειρο

Σε τι οφείλεται ο θαυμασμός μας προς τους εθνεγέρτες