Το Project Ραντοσλάβ Παρούσεφ – γιατί οι λέξεις έχουν σημασία

Ο Ραντοσλάβ Παρούσεφ είναι 36 ετών, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σόφια, έχει τα χαρακτηριστικά για τους πετυχημένους νέους σήμερα θράσος και αυτοπεποίθηση, αλλά και την αναμφισβήτητη διάνοια για να δεχθεί κανείς τις ιδιαιτερότητες αυτές του χαρακτήρα του μετά από μερικές συναντήσεις.

Φωτογραφία: προσωπικό αρχείο

Ο Ραντοσλάβ είναι ένας από τους καλύτερους σύγχρονους Βουλγάρους συγγραφείς. Αντιλαμβάνεται τη λογοτεχνία ως αποστολή. Για να μπορεί όμως να ζει ήσυχα στο εσωτερικό κόσμο του, ο οποίος γεννάει τα έργα του, ασκεί και το επάγγελμα δικηγόρου πνευματικής ιδιοκτησίας – στο πεδίο αυτό επίσης είναι ανάμεσα στους καλύτερους.

Έχει εκδώσει τρεις συλλογές διηγημάτων "Ποτέ να μην είσαι δυστυχισμένος", "Project Gigamono" και "Η ζωή δεν είναι για καθένα", καθώς και δύο μυθιστορήματα "Καταδίωξη" και "Project Ντοστογιέφσκι", το οποίο χαρακτηρίζει το καλύτερο βιβλίο του μέχρι τώρα.

Σχεδόν όλα σημαντικά στη ζωή μας διαμορφώνονται στα παιδικά μας χρόνια – όπως θα έλεγε ο ψυχολόγος, γι’ αυτό γυρίζουμε τον Παρούσεφ πίσω στο παρελθόν για να μάθουμε πότε και πώς γεννήθηκε η αγάπη του για τον λόγο.

"Ήμουν πιο μικροκαμωμένος σε σύγκριση με τα άλλα παιδιά και μέχρι το 12ο έτος της ζωής μου αρκετά φιλάσθενος. Τότε νόμιζα ότι αυτός είναι ο λόγος ότι δε μου αρέσουν πολύ τα τρελά παιχνίδια και το σπορ. Αργότερα κατέλαβα ότι δεν περνώ πολύ χρόνο στον υλικό κόσμο και αυτός είναι ο λόγος το φυσικό να μου είναι λίγο ασυνήθιστο. Όταν ήμουν παιδί με ενδιέφερε περισσότερο τι γίνεται στο μυαλό μου, απ’ όσο τι γίνεται στην πραγματικότητα. Οι γονείς μου ήλπιζαν να βγω από τον εσωτερικό μου κόσμο και να στρέψω το βλέμμα μου έξω. Τώρα βλέπω καλά την πραγματικότητα αλλά εξακολουθώ να ενδιαφέρομαι περισσότερο για την εσωτερική ζωή μου".

Όταν ήταν παιδί ο Ραντοσλάβ εκδήλωνε έντονο ενδιαφέρον για τη ζωολογία και πιο συγκεκριμένα για την υδροβιολογία, και από το 12ο μέχρι το 20ο έτος της ζωής του ήταν πεπεισμένος ότι θα ασχολείται επαγγελματικά με ιστορία. Αναγνωρίζει ότι έχει μεγάλο ενδιαφέρον για την ανθρώπινη ιστορία μέχρι και σήμερα. Ύστερα, σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας. Οι σοβαρές ασχολίες του με λογοτεχνία αρχίζουν κατά τα φοιτητικά του χρόνια.

"Μου άρεσε να συναντώ την αναγνώριση και την προσοχή των φίλων μου όταν τους έλεγα διάφορες ιστορίες, και αποφάσισα ότι θα είναι πολύ ενδιαφέρον να τις γράψω στο χαρτί. Το πρώτο σοβαρότερο πράγμα που έγραψα ήταν ιστορικό διήγημα για ένα από τα τελευταία βράδια της ζωής του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το οποίο διαμόρφωσα ως μονόλογο για τις σχέσεις του με τον πατέρα του Φίλιππο. Το κείμενο αυτό ποτέ δεν δημοσιεύθηκε. Δεν είχα δημοσιεύσεις στον τύπο πριν από το 2001 όταν κέρδισα ανάμεσα σε 650 υποψήφιους τον διαγωνισμό του περιοδικό Egoist - "Να είσαι συγγραφέας". Αυτό ήταν το σημείο καμπής στη ζωή μου. Μέχρι τώρα δεν έχω κερδίσει και δε θα κερδίσω σημαντικότερο βραβείο", λέει ο Παρούσεφ.

Θυμάται πώς μόνος του αγόρασε το τεύχος του περιοδικού και διαπίστωσε ότι είναι ο νικητής. "Τότε κατέλαβα ότι θέλω να ασχοληθώ με λογοτεχνία και στο μέλλον". Το διήγημα, με το οποίο κέρδισε τον διαγωνισμό τιτλοφορείται "Οδοιπορικό με προκλασική" και το 2004 δημοσιεύθηκε στην πρώτη του συλλογή διηγημάτων "Ποτέ να μην είσαι δυστυχισμένος".

Αυτό πάλι τον γυρίζει πίσω στις αναμνήσεις του για το κίνημα "Γρήγορη λογοτεχνία", το οποίο αλλάζει αισθητά την αντίληψη για τη λογοτεχνική ανάγνωση.

"Γρήγορη λογοτεχνία" ήταν μη επίσημος κύκλος συγγραφέων (Γκεόργκι Γκοσποντίνοφ και Άλεκ Ποπόφ) με συναφείς προτιμήσεις για τη λογοτεχνία. Ήμασταν μια ομάδα συγγραφέων που παρουσίασε τα λογοτεχνικά κείμενα στο κοινό σε μια διαφορετική και άτυπη ατμόσφαιρα, κάτι που δεν είχε συμβεί μέχρι τότε στη Βουλγαρία", λέει ο Ραντοσλάβ. "Πηγαίναμε να πίνουμε και να μιλάμε πώς τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν, να βγούμε από το σχήμα ο Γιορντάν Ραντίτσκοφ, ο οποίος ήδη είναι κλασικός, να θεωρείται ο πιο μοντέρνος Βούλγαρος συγγραφέας. Με εξαίρεση τους Άλεκ Ποπόφ και Γκεόργκι Γκοσποντίνοφ, από το κίνημα "Γρήγορη λογοτεχνία" αρχίζει η μοντέρνα βουλγαρική λογοτεχνία. Σήμερα το κίνημα αυτό δεν υπάρχει, αλλά τα μέλη του εξακολουθούν να περιγράφουν το νέο πρόσωπο της βουλγαρικής λογοτεχνίας με λίγο πιο μεγάλη αισιοδοξία από πριν. Υπάρχει νέα γενιά Βουλγάρων αναγνωστών και αυτό σημαίνει ότι θα εμφανιστεί και νέα γενιά σημαντικών συγγραφέων", λέει ο Ραντοσλάβ Παρούσεφ.

Ο νέος συγγραφέας λέει ότι το είδωλό του είναι ο Ντοστογιέφσκι και συνεχώς συγκρίνει τον εαυτό του με ξένους δημιουργούς, κυρίως με τον Έκο, τον Μπόρχες και τον Μάρκες, επειδή, όπως επισημαίνει, στη Βουλγαρία δεν υπάρχουν συγγραφείς με τους οποίους να συγκρίνεται. Λέει ότι τώρα στη βουλγαρική λογοτεχνία παρατηρείται ορισμένη δυναμική και ανάκαμψη. Έχουν εμφανιστεί τουλάχιστον 10 μυθιστορήματα που είναι σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Στα τέλη Δεκεμβρίου απονεμήθηκε το ετήσιο βραβείο για λογοτεχνία "Χελικόν", υποψήφιος για το οποίο με τη συλλογή του "Η ζωή δεν είναι για όλους" είναι ο Ραντοσλάβ Παρούσεφ. Την άνοιξη του 2012 αναμένεται να εκδοθεί η τέταρτη συλλογή διηγημάτων του "Ο θάνατος δεν είναι για όλους", και μέχρι τότε ο συγγραφέας έχει αφιερωθεί στο νέο πάθος του – το μπλογκ otkraivreme.bg.

Στο μπλογκ, ο Ραντοσλάβ Παρούσεφ μαζί με τον Μπόγκνταν Ρούσεφ δημοσιεύει κείμενα – δικά τους και άλλων, συνεντεύξεις κ.ά. Το μπλογκ είναι και η πλατφόρμα για το μεγάλο καμάρι του – τον διαγωνισμό σύντομου διηγήματος. Η τελική προθεσμία του διαγωνισμού είναι τον επόμενο Μάιο και τα καλύτερα 12 κείμενα θα συνταχθούν από τους δύο συγγραφείς και θα δημοσιευθούν σε βιβλίο το καλοκαίρι του 2012.

Mετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα

Διαδώστε

Το Project Ραντοσλάβ Παρούσεφ – γιατί οι λέξεις έχουν σημασία

Περισσότερα στην κατηγορία

Βουλγάρα μαθήτρια παρουσίασε το επιστημονικό της έργο κατά τη διάρκεια των βραβείων Νόμπελ στη Στοκχόλμη

Βούλγαροι εξερευνούν το νησί Σμιθ στην Ανταρκτική

Το πρώτο βουλγάρικο αβατάρ λέγεται «Αχινώρα»

Η λέξη της Βουλγαρίας για το 2024 είναι «Σένγκεν»