Συλλέκτες ανέγγιχτων περιοχών εκδίδουν τουριστικό οδηγό

Όσο και να διαβάζετε τους τουριστικούς οδηγούς της Βουλγαρίας δεν θα βρείτε τίποτε για τα μέρη αυτά. Και δύσκολα θα τα βρείτε μόνοι σας, χωρίς καμία προηγούμενη έρευνα ή ενημέρωση, γιατί βρίσκονται στις πιο απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες γωνίες της βουλγαρικής φύσης. Αυτές παραδεισένιες οάσεις ανάμεσα στο αστικοποιημένο κόσμο μας δεν παύουν ποτέ να προκαλούν την φαντασία των ανθρώπων με πνεύμα περίεργο και τολμηρό. Γι' αυτές μας ενημερώνει "Ο οδηγός της άγριας φύσης στη Βουλγαρία", που κυκλοφόρησε πρόσφατα.

Οι ανέγγιχτες από ανθρώπινο χέρι γωνίες ενέπνευσαν δυο Βούλγαρους να δημιουργήσουν ένα ειδικό οδηγό αφιερωμένο σ' αυτές. Σε μια περίοδο 15 ετών η δημοσιογράφος Όλια Στογιάνοβα (στη φωτογραφία) και ο σύζυγός της, ο φωτογράφος Ζίβκο Τζάγκοφ, γυρίζουν τη χώρα, ταξιδεύουν με ωτοστόπ, κοιμούνται σε ύπαιθρο σε μια σκηνή, ανεβαίνουν στους απρόσιτους βράχους, κατεβαίνουν σε βαθιές σπηλιές, φθάνουν και διαμένουν σε χωριά ξεχασμένα από το χρόνο. Και όλα αυτά για να βιώσουν τη μοναδική συγκίνηση στη άγρια φύση και δημιουργήσουν ειδική "συλλογή" που σήμερα μοιράζονται μαζί μας.

"Η Βουλγαρία δεν είναι μόνο το μοναστήρι της Ρίλας, το μεσαιωνικό κάστρο Τσάρεβετς ή οι παραθαλάσσιες περιοχές και τα θέρετρα. Επί πολλά χρόνια τα λόγια μας για τον τουρισμό ήταν τα συνηθισμένα, αλλά αρκεί να πάρεις ένα χωματόδρομο και αρχίζουν οι αξέχαστες συναντήσεις και οι νέες ιστορίες", λέει η Όλια και προσθέτει: "Στην πραγματικότητα, τα καλύτερο στις περιοχές αυτές δεν είναι το ότι βγαίνεις έξω από το χάρτη με τις πληροφορίες πάνω του για τα δρομολόγια, άλλα οι συναντήσεις με τους απλούς ανθρώπους και την αυθεντική ζωή τους. Νομίζω ότι η φύση μας βοήθα να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα μας και μας δίνει ευκαιρία να δούμε τον κόσμο από μια διαφορετική γωνία".

Φωτογραφία: Βενέτα Νικόλοβα

"Για πολλά από τα μέρη αυτά οι άνθρωποι δεν ξέρουν σχεδόν τίποτα", συνεχίζει η ίδια. "Πόσοι στη χώρα μας ξέρουν π.χ. ότι δίπλα στο χωριό Μπάιλοβο, σε απόσταση 20 χλμ. από τη Σόφια, βρίσκεται όμορφο θρακικό ιερό με σπηλιές στις οποίες είναι ζωγραφισμένοι τεράστιοι ηλιακοί δίσκοι, περίπου εκατό! Σύμφωνα με μια εκδοχή παρουσιάζουν αρχαίο αστρονομικό παρατηρητήριο με ένα ημερολόγιο των φάσεων της Σελήνης, σύμφωνα με άλλη - οι σπηλαίες έπαιζαν τελετουργικό ρόλο. Εκτός αυτού, σε μερικές από αυτές πριν χρόνια υπήρχαν ζωγραφιές από πριν 3.000 χρόνια π.Χ. Μέχρι εκεί δεν υπάρχει ούτε μονοπάτι. Πολύ όμορφο είναι και το καρστικό οροπέδιο Καρλούκοβο, το οποίο στη χώρα μας πιο συχνά συνδέεται με το τοπικό ψυχιατρείο. Αλλά στην πραγματικότητα σε ολόκληρη περιοχή είναι διασπαρμένες πάνω από 300 σπηλαίες, που έχουν χαρτογραφηθεί. Υπάρχουν βράχοι σε διάφορες μορφές, γέφυρες, πύργοι. Η φύση εκεί εκδηλώνει μια απίστευτη φαντασία. Κάποιος μπορεί να περάσει μέρες, χάνοντας τον δρόμο".

Ανεπανάλπητα βιώματα προσφέρει το να δραπετεύσεις από τα συνηθισμένα δρομολόγια. Φωτογραφία: Βενέτα Νικόλοβα

"Ενδιαφέρον προκαλεί το γεγονός ότι στους δυο όχθες του ποταμού Ίσκαρ ένας απέναντι στο άλλο βρίσκεται ο οίκος των σπηλαιολόγων και το ψυχιατρείο", αφηγείται η Όλια. "Οι σπηλαιολόγοι φίλοι μας αστειεύονται με την ακόλουθη αληθινή ιστορία. Στο δρόμο από τη μια σπηλιά μέχρι την άλλη, οι σπηλαιολόγοι προχωρούσαν λασπωμένοι με τα συνηθισμένα ρούχα και τα σχετικά αντικείμενα - καραμπίνερ, ιμάντες, σχοινιά, κλπ. Περνώντας από το νοσοκομείο χαιρέτησαν τους χαζοχαρούμενους εκεί που τότε ήταν στην αυλή. Οι ασθενείς όμως, βλέποντας τους σπηλαιολόγους, έτσι ντυμένους πηγαίνοντας στον κάτω κόσμο, με το χέρι τους έδειξαν "Είστε τρελοί!" και γύριζαν την πλάτη τους".

Φωτογραφία: Βενέτα Νικόλοβα

Η ανακάλυψη των άγριων τόπων στη Βουλγαρία είναι μια αληθινή περιπέτεια γεμάτη εκπλήξεις και ενδιαφέρουσες συναντήσεις. Πώς μπορείτε να βρείτε τα μέρη αυτά, πώς μπορείτε να φθάσετε μέχρι εκεί;

"Πριν από 15 χρόνια ήταν πολύ πιο δύσκολο", λέει η 'Ολια. "Σήμερα υπάρχει το Διαδίκτυο και οι άνθρωποι ενημερώνονται και τα εκτιμούν. Αλλά πριν από 15 χρόνια προσανατολιζόμασταν χάρη στις έρευνες ή τους φίλους που έχουν επισκεφθεί κάποια σπήλαια ή έχουν πάει να κάνουν αναρρίχηση στους βράχους, κλπ. Η Βουλγαρία έχει μια τέτοια ποικιλία που εάν πάς λίγο έξω από το δρόμο θα βρεθείς σε ένα πανέμορφο τόπο, που θαρρείς δεν έχει πατήσει ανθρώπινο πόδι".

Φωτογραφία: Βενέτα Νικόλοβα

Πού μπορεί να κοιμηθεί ο άνθρωπος κοντά σε ένα από αυτές τις απρόσιτες, απομακρυσμένες από τον πολιτισμό γωνίες;
"Πριν χρόνια, όταν για πρώτη φορά ταξιδεύαμε με τον μεγάλο γιο μας, που ήταν 2 μηνών, κοιμηθήκαμε στο ύπαιθρο σε σκηνή", θυμάται η Όλια. "Τώρα, 14 χρόνια αργότερα, αναρωτιόμαστε "Πώς το κάναμε!" Αργότερα σε ηλικία 3 ετών, ανεβάσαμε την κορυφή Μουργκάς υψόμετρο 1687 μέτρων. Κοιμόμασταν σε μια σκηνή, ακόμη και χωρίς σκηνή, έτσι στη φύση... Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει λίγο. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Το χωριό Πόλσκα Σκακάβιτσα στο βουνό Ζέμενσκα, κοντά στην πόλη Κιουστεντίλ, είναι άσημο χωριουδάκι. Αλλά δίπλα του βρίσκεται πολύ όμορφος καταρράκτης, ακριβώς κοντά στον ποταμό Στρυμόνα.Το χωριό αυτό είναι διασκορπισμένο σε 18 παλιές γειτονιές, αλλά το ότι εξακολουθεί να υπάρχει ζωή σε αυτές μπορεί να δει κανείς τη νύχτα. Τότε εδώ και εκεί, στις πτυχώσεις των βουνών αρχίζουν να ανάβουν μικρές λάμπες. Πάνω από τον καταρράκτη υπάρχουν τέσσερα ή πέντε σπίτια και μας εξέπληξε πέρυσι, το γεγονός, ότι ένα από αυτά έχει γίνει ξενώνας και δέχεται επισκέπτες."

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα

Διαδώστε

Συλλέκτες ανέγγιχτων περιοχών εκδίδουν τουριστικό οδηγό

Περισσότερα στην κατηγορία

Η Βουλγαρία συμμετέχει στην Ρουμάνικη Τουριστική Έκθεση 2025

Ανακαινίστηκε η εμβληματική υάλινη πανοραμική πλατφόρμα «Η κορυφή» στη Ροδόπη

Γιορτή του νεαρού κρασιού στο Παλιό Πλόβντιβ μεθά με αρώματα και το πνεύμα της παράδοσης