Ο αρχιμανδρίτης Κασσιανός: Μόνο η καθαρή πίστη μπορεί να σώσει αυτόν τον λαό που δεν πιστεύει πια σε κανέναν

Συνηθίσαμε τελευταία να μιλάμε για την οικονομική κρίση σαν για ένα αμετάβλητο κομμάτι της καθημερινής ζωής μας. Πια θαρρείς σταματήσαμε να έχουμε ελπίδες για σύντομη διέξοδο από την κρίση με τη δικαιολογία ότι μπορεί να είναι και χειρότερα. Ίσως επειδή βαρεθήκαμε να ακούμε όλο τις ίδιες εξηγήσεις από καθαρά οικονομική άποψη ή επειδή βαθύτερα νιώθουμε ότι η κρίση έχει φωλιάσει στις ψυχές μας. Ενώ μάλλον για να μπορούμε να ξεπεράσουμε την οικονομική κρίση θα πρέπει πρώτα να ξεπεράσουμε την πνευματική στην οποία βρισκόμαστε.

Το εξώφυλλο του βιβλίου

Ακριβώς γι' αυτό το σοβαρό πρόβλημα της κοινωνίας μας μιλά ο αρχιμανδρίτης Κασσιανός στο βιβλίο του "Η πνευματική κρίση". Γεννήθηκε το 1951 σε πολλή θρησκευτική οικογένεια, που διαφύλαξε τις χριστιανικές αξίες της παρά τον αθεϊσμό που κυριαρχούσε την περίοδο εκείνη.

Τελείωσε γεωφυσική και εφαρμοσμένα μαθηματικά, αλλά η έλλειψη πίστης και ο υλισμός τον οδήγησαν στην απόφαση να αφιερωθεί στην θρησκεία. Τελειώνει θεολογία και αποσύρεται σε μονή. Γίνεται ηγούμενος της μονής του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στο Ζάμπλιανο, ενώ εδώ και μερικά χρόνια είναι ηγούμενος της νεοκτισμένης μονής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου κοντά στην πόλη Κιουστεντίλ.

Η συνείδηση των ανθρώπων γίνεται όλο και πιο αθεϊστική. Η σύγκρουση πίστης και απιστίας έχει αφήσει βαθιές ρίζες στις καρδιές τους. Και ο σύγχρονος άνθρωπος μάλιστα που δηλώνει για τον εαυτό του ότι είναι πιστός, συχνά στον τρόπο σκέψεώς του είναι άθεος. Και αυτό, σύμφωνα με τον πατήρ Κασσιανό προμηνύει ένα θλιβερό μέλλον, κάτι που δυστυχώς δεν συνειδητοποιούμε. Βλέπουμε μόνο τα προβλήματα, τις αρρώστιες, τις ταλαιπωρίες, την αδιέξοδο, την απελπισία.

"Μόνο η καθαρή πίστη μπορεί να σώσει αυτόν τον λαό που πια δεν πιστεύει σε κανέναν και στον εαυτό του μάλιστα", λέει ο πατήρ Κασσιανός και προσθέτει: "Γι' αυτό πρέπει να έχουμε το θάρρος των πρώτων χριστιανών, που χωρίς να φοβούνται τον θάνατο πίστευαν στην αλήθεια. Κάποτε η ίδια η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, κυνηγώντας του χριστιανούς, γίνεται χριστιανική".

"Αυτή η επανεξέταση των στόχων, η συνείδηση ότι όλοι οι χριστιανοί είναι ισότιμοι, είναι αδέρφια και πρέπει να αλληλοβοηθούνται όπως γράφει στις θείες εντολές, μεταμορφώνουν την Ρώμη και γίνονται αιτία για την εμφάνιση παγκόσμιων αριστουργημάτων της λογοτεχνίας και της τέχνης και για όλα με τα οποία μπορεί να είναι περήφανος ο πολιτισμένος κόσμος", συνεχίζει ο ιερέας. "Και τώρα πρέπει να έχουμε το θάρρος να αντισταθούμε σε αυτούς που χειραγωγούν τη συνείδησή μας. Χωρίς αυτήν την καθαρή και σεμνή πίστη που πάντα προστάτευε τη Βουλγαρία, δεν μπορούμε να υπάρχουμε. Ο λαός μας έχει γεννήσει τόσο πολλούς αγίους, μεγαλειώδεις προσωπικότητες που μας υποστήριζαν και βοηθούσαν με τη δυνατή τους πίστη. Ορισμένοι τους ξέρουν μόνο σαν ονόματα, άλλοι ούτε τους έχουν ακούσει. Και αυτή είναι η τραγωδία μας. Επειδή όλα εμπορευματοποιούνται, όλα περνούν από το χρήμα και τελικά βλέπουμε ποιο είναι το αποτέλεσμα".

Στα χρόνια της μοναχικής ζωής του ο πατήρ Κασσιανός δεν παύει να σκέφτεται για τα προβλήματα της ανθρωπότητας στην διάρκεια των αιώνων. Τις σκέψεις και τα πορίσματα του παρουσιάζει σε πολυάριθμες εργασίες με το μοναδικό στόχο να είναι χρήσιμος στους ανθρώπους.

Στο τελευταίο βιβλίο του κάνοντας ανασκόπηση των κρίσεων στον κόσμο, αναζητά τις αιτίες για την εμφάνισή τους. Ερευνώντας τις διαφορές μεταξύ του ουμανισμού και του χριστιανισμού, της θεοκρατίας και της δημοκρατίας, συνειδητοποιεί ότι η διέξοδος από την κρίση μπορεί να είναι μόνο μία - η επιστροφή προς τις χριστιανικές αξίες. Δίνει ιδιαίτερη προσοχή και στην Εκκλησία που σύμφωνα με τα λόγια του μετατράπηκε σε θεσμό της ελίτ και έχει απομακρυνθεί από τους πόνους και τα προβλήματα των απλών ανθρώπων. Υπενθυμίζει και την αποστολή της εκκλησίας - να οδηγεί τους ανθρώπους προς τη σωτηρία.

"Εγώ είμαι έτοιμος, με τη βοήθεια του Θεού, να συζητήσω σοβαρά αυτά τα προβλήματα με τον καθένα που αγαπά τη Βουλγαρία. Συσσώρευσα εμπειρίες και σκέψεις που θέλω να συμμεριστώ. Θα ήθελα να εφαρμοστούν, να γίνει μία εσωτερική αλλαγή του συστήματος των αξιών. Ορισμένες χώρες είδη το έχουν κάνει, όπως η Γερμανία και η Τσεχία. Πώς ακριβώς, δεν ξέρουμε, αλλά εκεί τα πράγματα αλλάζουν, ενώ εδώ μένουν στην ίδια θέση. Δηλώνουμε ένα, ενώ στην ουσία πάλι ακολουθούμε τον παλιό δρόμο και γίνεται μάλιστα και χειρότερα. Χωρίς την τήρηση των θείων εντολών δεν μπορεί να υπάρχει καλή κοινωνία. Πραγματικά όμως να τηρούνται, όχι να λέμε ότι είμαστε πιστοί από τη μία πλευρά και να κλέβουμε από την άλλη. Εύκολο είναι άνθρωπος να φύγει στο εξωτερικό και να λύσει τα προβλήματά του, αλλά αυτό κατά τη γνώμη μου είναι λιποταξία. Πρέπει να μείνουμε εδώ και να παλεύουμε για να κάνουμε τη Βουλγαρία τέτοια που θέλουμε", είπε καταλήγοντας ο αρχιμανδρίτης Κασσιανός.

Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα

Διαδώστε

Ο αρχιμανδρίτης Κασσιανός: Μόνο η καθαρή πίστη μπορεί να σώσει αυτόν τον λαό που δεν πιστεύει πια σε κανέναν

Περισσότερα στην κατηγορία

Ρούμεν Ράντεφ: Εθνεγέρτης μπορεί να είναι ο καθένας που υπηρετεί ταπεινά τον λαό του

Το υπουργείο Πολιτισμού βράβευσε σύγχρονους εθνεγέρτες

Σε τι οφείλεται ο θαυμασμός μας προς τους εθνεγέρτες

Το WWF Βουλγαρίας εφιστά την προσοχή στην προστασία των αρκούδων