Οι περισσότερες μεγάλες παγκόσμιες πρωτεύουσες αποτελούν ελκυστικούς προορισμούς για ανθρώπους διάφορου έθνους, που μένουν εκεί, συνεχίζοντας όμως να τηρούν τις παραδόσεις των λαών τους. Είναι ακριβώς τα μικρά στοιχεία του παζλ, που βάζουν χρώμα και ποικιλία στην ζωή των ντόπιων.

Πολύχρωμη και γεμάτη την διάθεση των παλιών βουλγαρικών εθίμων και παραδόσεων είναι η ζωή μίας Bουλγάρας, που πήγε στη Μόσχα, για να αφιερωθεί στην μαγειρική τέχνη.

Πριν χρόνια γνωστό μαγαζί της Μόσχας οργάνωσε διαγωνισμό για αρχιμάγειρα στη Βουλγαρία. Παρουσιάστηκαν αρκετοί άνδρες, αλλά κέρδισε η μόνη γυναίκα, που πήγε – Μίλκα Ρούσεβα. Ύστερα από σπουδαίο ανταγωνισμό, η ίδια ανέλαβε την διεύθυνση του ίσως πιο γνωστού βουλγαρικού εστιατορίου εκεί με τίτλο "Γιαγιά Μάρτα".

Σύμφωνα με την Μίλκα το μαγαζί βρίσκεται σε 5 λεπτά από την Κόκκινη Πλατεία. Σπάνια το επισκέπτονται Βούλγαροι, αφού οι πελάτες του είναι κυρίως Ρώσοι, που εκτιμούν την καλή βουλγαρική τροφή, την ζεστασιά και την θαλπωρή, που υπάρχουν εκεί.

Σαν αρχιμάγειρας και διευθύντρια, η Μίλκα Ρούσεβα αντιμετωπίζει την δουλειά της σαν αποστολή και προσπαθεί σε κάθε επισκέπτη να δώσει γνώσεις για το πνεύμα και τον πολιτισμό της Βουλγαρίας. Μόνη της βρήκε πολλά αυθεντικά αντικείμενα, που έχει βάλει μέσα στο εστιατόριο, για να μοιάζει με παλιό βουλγαρικό σπίτι. Δική της ήταν και η ιδέα το προσωπικό να φοράει τις χαρακτηριστικές βουλγαρικές στολές.

Περισσότερη δύναμη και φαντασία όμως, η Μίλκα βάζει στην δουλειά της στην κουζίνα. Η ίδια λέει, ότι είναι πολύ δύσκολο να εντυπωσιάσεις τον Ρώσο, γι' αυτό χαίρεται πολύ για τα αρκετά πρώτα βραβεία, που κέρδισε στη Μόσχα για συμμετοχή σε διαγωνισμούς μαγειρικής. Στο βουλγαρικό εστιατόριο "Γιαγιά Μάρτα" μαζεύονται γνωστοί Ρώσοι ηθοποιοί, επιχειρηματίες, και μάλιστα ξένοι διπλωμάτες και πρεσβευτές. Οι ίδιοι επίσης εκτιμούν την βουλγαρική κουζίνα.

Συχνά συμβαίνει οι Ρώσοι να επιλέγουν το βουλγαρικό εστιατόριο για τον γάμο τους. Τους ίδιους η Μίλκα δέχεται με το τυπικό βουλγαρικό τελετουργικό άρτος, το οποίο προσφέρει με μέλι και αλάτι. Κάθε μέρα εντυπωσιάζεται από την θερμότητα και το ενδιαφέρον, που οι Ρώσοι αντιμετωπίζουν την Βουλγαρία.

"Υπάρχει ένα κορίτσι 24 χρονών, το οποίο έχει τρελαθεί με την βουλγαρική τροφή, τα έθιμα και τις παραδόσεις", λέει η Μίλκα Ρούσεβα. "Είναι σχεδόν παιδί, δεν είναι κάποιος ηλικιωμένος, που θα μπορούσε να έχει παλιές αναμνήσεις από τη Βουλγαρία. Πριν ένα χρόνο η Γιούλια επισκέφθηκε την πόλη Μπουργκάς και εκεί εμφανίστηκε αυτό το ενδιαφέρον για την χώρα μας. Συμφώνησα να γίνω καθηγήτριά της βουλγαρικής γλώσσας, επειδή επιθυμεί να μάθει τα βουλγαρικά. Με εντυπωσίασε πολύ, ότι αυτό το κορίτσι έραψε από δέρμα την εθνική μας σημαία και την έβαλε στο μπουφάν της. Δίνω την Γιούλια σαν παράδειγμα, αλλά δεν είναι η μόνη, είναι αρκετοί οι Ρώσοι, που αγαπούν την Βουλγαρία. Οι Ρώσοι είναι άνθρωποι πολύ ειλικρινείς, όταν τους αρέσει ή δεν τους αρέσει κάτι. Διασκεδάζουν καλά στο εστιατόριό μας, γιατί η ατμόσφαιρα είναι σαν στο σπίτι και σήμερα αυτό είναι κάτι, που εκτιμάται υψηλά. Και συχνά μας ρωτάνε: «Στη Βουλγαρία κάθε μέρα είναι γιορτή;"

Ο γλωσσικός φραγμός ποτέ δεν ήταν πρόβλημα για την Βουλγάρα. Έμαθε τα ρωσικά πολύ καλά ακόμη όταν ήταν στο λύκειο στην γενέτειρα πόλη της, Βάρνα. Είχε αλληλογραφία με παιδί στην ηλικία της από την Ρωσία, όπως πολλά παιδιά εκείνα τα χρόνια. Το ανακάλυψε μέσω του Ίντερνετ, όταν ήρθε στη Μόσχα.

"Πάντα, όταν θυμάμαι αυτά τα βιώματα, θυμάμαι και εκείνη την παιδική επιθυμία για αλληλογραφία με παιδί από την Ρωσία", λέει η Μίλκα. "Εκείνη την εποχή πολλά Βουλγαρόπουλα γνώριζαν παιδιά από την Ρωσία. Μετά από τόσα χρόνια τον βρήκα τον παλιό μου φίλο και έμαθα, ότι ήταν γνωστός ηθοποιός. Ήμουν ηλικίας 15 χρονών, όταν άρχισε η αλληλογραφία μας, ανταλλάσσαμε γράμματα 9 χρόνια. Μετά από ολόκληρα 25 χρόνια βρήκα αυτόν τον άνθρωπο στο Ίντερνετ. Αγόρασα εισιτήριο για μια παράστασή του στο θέατρο και μετά το τέλος του χάρισα μεγάλο καλάθι με τριαντάφυλλα και του είπα: "Χαιρετίσματα από την Βουλγαρία". Χωρίς να το σκεφτεί ούτε δευτερόλεπτο, ο ίδιος είπε το όνομά μου μετά από τόσα χρόνια. Δεν μπορούσα να πιστέψω, ότι δεν με είχε ξεχάσει. Μετά από την πρώτη μας συνάντηση ήρθε αρκετές φορές στο εστιατόριο μαζί με την οικογένειά του και συζητήσαμε για τα παιδικά μας χρόνια, για τις αναμνήσεις μας και για την Βουλγαρία», διηγείται συγκινημένη η Βουλγάρα, η οποία διατηρεί το βουλγαρικό πνεύμα και παραδόσεις σε απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων από την πατρίδα".

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα