Στην 1η Νοεμβρίου τιμάμε τους εθνεγέρτες του λαού

δημοσίευση: 11/1/12 12:37 PM

Ο Χρήστο Μπότεφ, ο Πέταρ Πάρτσεβιτς, ο Βασίλ Λέφσκι, ο Ιβάν Βάζοφ, ο Άγιος Ιωάννης της Ρίλας, ο Λιούμπεν Καραβέλοφ και ο Παϊσιος Χιλανδαρινός

Φωτογραφία: Архив

Η 1η Νοεμβρίου, Ημέρα των εθνεγερτών, είναι γιορτή που ενώνει με την πνευματικότητά της τους Βούλγαρους σ' όλο τον κόσμο. Μετατράπηκε σε γιορτή που δίνει την εθνική μορφή και αυτοπεποίθηση του βουλγαρικού έθνους στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο και που συμβάλλει στην διαφύλαξη του γένους, της γλώσσας και του πολιτισμού των Βουλγάρων.

Μεταξύ των Βουλγάρων εθνεγερτών είναι ο προστάτης του βουλγαρικού λαού - ο Άγιος Ιωάννης της Ρίλας, οι λόγιοι του Μεσαίωνα, οι καθολικοί ιερείς Πέταρ Μπάκσεφ και Πέταρ Πάρτσεβιτς, ο μοναχός από το Άγιο Όρος, Παΐσιος Χιλανδαρινός, η 250 ετών «Σλάβο-βουλγαρική ιστορία» του οποίου παίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στην εθνική Αναγέννηση των Βουλγάρων.

Επίσης οι αγωνιστές για θρησκευτική ανεξαρτησία, οι διαφώτιστες, οι αγωνιστές για την εθνική απελευθέρωση της Βουλγαρίας από την οθωμανική κυριαρχία Γκεόργκι Ρακόφσκι, Βασίλ Λέφσκι, Χρήστο Μπότεφ, άνθρωποι του λόγου σαν τον Ντόμπρι Τσίντουλοφ και Ιβάν Βάζοφ.

Τιμώντας το έργο όλων που κατόρθωσαν να διαφυλάξουν το εθνικό πνεύμα στην περίοδο της Αναγέννησης οι Βούλγαροι δηλώνουν την εθνική ταυτότητα και περηφάνια τους.

Το 1909 στην πόλη Πλόβντιφ γίνεται η πρώτη ανεπίσημη τίμηση της γιορτής, ενώ το 1922 ο υπουργός Παιδείας, Στοιάν Ομαρτσέφσκι, προτείνει η 1η Νοεμβρίου επίσημα να οριστεί Ημέρα των εθνεγερτών.

Παρά τη μεγάλη πολιτιστική και πατριωτική σημασία που έχει η γιορτή, το 1945 μετά την αλλαγή του καθεστώτος καταργείται. Η παράδοση ανανεώνεται με τις δημοκρατικές αλλαγές στη χώρα, στην 1η Νοεμβρίου του 1990 με πρωτοβουλία της Παλλαϊκής Ένωσης «Μάτι Μπολγκάρια». Η επίσημη τίμηση της γιορτής αποκαθίσταται με Νόμο που η Βουλή εγκρίνει στις 28 Οκτωβρίου του 1992.

Η 1η Νοεμβρίου είναι σύμβολο της πνευματικής αφύπνισης με την οποία αρχίζουν οι πιο ισχυρές κινητοποιήσεις για ανεξαρτησία της εκκλησίας και νεοβουλγαρική παιδεία και πολιτισμό στην εποχή της βουλγαρικής Αναγέννησης. Οι κινητοποιήσεις αυτές συμβάλλουν στο αγώνα του βουλγαρικού λαού για πολιτική ανεξαρτησία. Όλοι οι ιερείς, δάσκαλοι, κοινωνικοί παράγοντες και επαναστάτες εργάζονται για την θρησκευτική, εκπαιδευτική, πολιτιστική και πολιτική εξέλιξη των συμπατριωτών τους σε περίοδο έλλειψης βουλγαρικού κράτους που να υποστηρίζει το ευγενικό τους έργο.

Η σοβαρή πνευματική ώθηση συνεχίζεται και μετά την απελευθέρωση από την Οθωμανική κυριαρχία το 1878. Οι εθνεγέρτες από την περίοδο της Αναγέννησης έδωσαν το παράδειγμα, ενώ οι σύγχρονες γενιές έχουν το καθήκον να διαφυλάξουν όσα επιτεύχθηκαν και να τα εποικοδομήσουν, επειδή μόνο η πνευματικότητα μπορεί να διατηρήσει την ταυτότητα των λαών.

Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα

По публикацията работи: Δρ Ραντοσλάβ Σπάσοφ

Последвайте ни и в Google News Showcase, за да научите най-важното от деня!

Διαδώστε

Στην 1η Νοεμβρίου τιμάμε τους εθνεγέρτες του λαού

Περισσότερα στην κατηγορία

Διεθνής Ημέρα της Μαύρης Θάλασσας

Μέλη των βουλγαρικών και των γαλλικών αποστολών στην Ανταρκτική διηγούνται για τις προκλήσεις στην Παγωμένη Ήπειρο

Κοινοποιήθηκε η κατάταξη των ΑΕΙ στη Βουλγαρία για το 2024