Το Εθνικό θέατρο στο κέντρο της Σόφιας και το Σιντριβάνι μπροστά του,  προσφέρει τον γαλήνιο ήχο του νερού που ρέει σε ένα από τους πιο επισκεπτόμενους χώρους. Πρόκειται για το Αστικό κήπο της Σόφιας – σημείο συνάντησης, δημιουργίας και έκφρασης καλλιτεχνών της πρωτεύουσας

Στις ηλιόλουστες μέρες του καλοκαιριού ο κήπος, είναι γεμάτος κόσμο. Είναι χώρος για συναντήσεις, συναυλίες, εκθέσεις και άλλες  εκδηλώσεις σε υπαίθριο χώρο και ένα από τα αγαπημένα μέρη για τους κατοίκους της πρωτεύουσας . Οι άνθρωποι προτιμούν το μέρος αυτό για την δροσιά του σιντριβανιού και το  αξιοπρεπές κτήριο του Εθνικού Θεάτρου "Ιβάν Βάζοφ",  το πνεύμα της γκαλερί της Σόφιας  και τα όμορφα αγάλματα στο χώρο του πάρκου, τα οποία αποτελούν μέρος της μοναδικής ατμόσφαιρας εδώ.

ΟΑστικόςκήπος  είναιτοπαλαιότεροπάρκοτηςπόλης. Υπήρχε ακόμα πριν την απελευθέρωση από την οθωμανική κυριαρχία το 1878, όταν ήταν μικρότερος. Το ίδιο έτος, ανακατασκευάστηκε και επεκτάθηκε, με περίπτερο για τους μουσικούς και ηλιακό ρολόι. Ο Κήπος της πόλης αποτελεί μέρος της ιστορίας της παλιάς Σόφιας και  για κάθε κτίριο γύρω από αυτό μπορείτε να μάθετε πολλά. Η γκαλερί της Σόφιας  στεγάζεται στον πρώην Καζίνο της πόλης και διαθέτει μία από τις πιο σημαντικές συλλογές της βουλγαρικής τέχνης. Είναι η πρώτη μόνιμη γκαλερί ζωγραφικής τέχνης  στη Βουλγαρία. Τον κήπο προτιμούν άνθρωποι διάφορης ηλικίας ενώ οι ηλικιωμένοι κάτοικοι της Σόφιας θυμούνται ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες για τον χώρο αυτό . Ακούστε τι λέει μια ηλικιωμένη κάτοικος της πρωτεύουσας:

«Σ΄ αυτό το κήπο η ατμόσφαιρα είναι διαφορετική, ενώ απέναντι είναι το όμορφο κτήριο του Εθνικού θεάτρου και για αυτό με ευχαριστεί ο τόπος αυτός. Εδώ και χρόνια έρχομαι και θυμάμαι το άγαλμα στο χώρο εδώ, που δυστυχώς εξαφανίσθηκε … Ήταν πριν πολύ καιρό…

Το Εθνικό Θέατρο χτίστηκε το 1907 βάσει σχεδίου αρχιτεκτόνων από την Βιέννη για να αντικαταστήσει το παλιό ξύλινο θέατρο «Βάση». Το 1928 από την Γερμανία μεταφέρθηκε το απαραίτητο εξοπλισμό  σκηνής θεάτρου  με όλους του μηχανισμούς κίνησης, συστήματα, κατασκευές και  ο, τι είχαν μόνο τα καλύτερα θέατρα της Ευρώπης και το οποίο  λειτουργεί και  σήμερα.

Κατά τα εγκαίνιά του στις 3η Ιανουαρίου 1907 και  άγρια γιούχ εναντίον στον Πρίγκιπα Φερδινάνδο από ομάδα φοιτητών αποτέλεσε  αφορμή ο ίδιος να κλείσει το Πανεπιστήμιο της Σόφιας για  6 μήνες. Μέχρι το 1999 στο πάρκο της πόλης βρίσκεται το μαυσωλείο του Γκεόργκι Δημητρώφ, επικεφαλής του Βουλγαρικού Κομμουνιστικού Κόμματος και Γενικός Γραμματέας της Κομμουνιστικής Διεθνούς,  πρωθυπουργός της Βουλγαρίας.

Στο Αστικό κήπο συχνάζουν οι σκακιστές, που στα παγκάκια παίζουν κάποια παρτίδα καθώς και οι  μητέρες με τα παιδιά, ενώ στο γκαζόν το αγαπημένο μέρος των νέων, οι ίδιοι ξαπλώνουν,  μιλούν, παίζουν κιθάρα ή ακούν τους μουσικούς του δρόμου. Ο Ντόμπρι δουλεύει εδώ κοντά και συχνά έρχεται στο κήπο «Το σιντριβάνι είναι πολύ όμορφο, πολύ καλή είναι η πρωτοβουλία με τους πίνακες πληροφοριών, οι εκθέσεις σε υπαίθριο χώρο επίσης προκαλούν ενδιαφέρον. Ο χώρος διατηρείται πράσινος και όμορφος. "

Ας ακούσουμε την Αλμπένα

«Για μένα εδώ μπροστά στο Εθνικό θέατρο είναι χώρος συναντήσεων με τους  φίλους, μου αρέσει ότι, είναι στο κέντρο της πόλης, είναι γεμάτος κόσμο και εδώ μπορείς  να συναντήσεις  γνωστά πρόσωπα, να καθίσεις εδώ και να ξεκουραστείς  χωρίς να ακούς το θόρυβο των αυτοκινήτων. "
Θα ακούσουμε και μια  κυρία που απλώς ξεκουράζεται στο κέντρο της Σόφιας «Ζω κοντά και μου αρέσει να έρχομαι εδώ. Πολύ συχνά κάθομαι για να διαβάσω βιβλία και να γράφω ιστορίες. Μου αρέσει η ατμόσφαιρα, επειδή υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, βλέπω χαρούμενα πρόσωπα, ακούω το γέλιο των παιδιών».

Μετάφραση Π. Βέλεβα