Σε περιόδους πνευματικής παρακμής, ηθικής κατάπτωσης και χαμηλών παθών, αισθανόμαστε ανικανοποίητοι και μπερδεμένοι ψάχνοντας να βρούμε λίγο φως και κουράγιο. Χρειαζόμαστε υποστήριξη, η οποία να μας βοήσει να ξεπεράσουμε το βάρος της στιγμής. Τέτοια είναι η ελπίδα που λάμπει στις πιο αγνές χριστιανικές αξίες - την καλοσύνη, την αγάπη, την συμπόνια. Τα τελευταία χρόνια, ένας άνδρας στη Βουλγαρία έγινε ασυναίσθητα ένα σύμβολο του φωτός στο σκοτάδι, συνειδητά ή ασυνείδητα αναζητούμενο από πολλούς σήμερα

Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι το όνομά του είναι ο παππούς Ντόμπρι /ο καλός/ , καθώς είναι σίγουρα ένας αγγελιοφόρος του Καλού - και όλοι όσους τον γνωρίζουν με χαρά γιόρτασαν τα 100 χρόνια από τη γέννηση του.
Ο Ντόμπρι Ντιμιτρόφ Ντόμπρεφ πιο γνωστός ως ο παππούς Ντόμπρι ή ο άγιος από το χωριό Μπαϊλοβο γεννήθηκε στην γενέτειρα του μεγάλου Βούλγαρου συγγραφέα Ελίν Πελίν, που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 25 χλμ. από την πρωτεύουσα, πριν 100 χρόνια - στις 20 Ιουλίου 1914. Ο ίδιος δεν έχει αναμνήσεις από τα παιδικά και τα σχολικά του χρόνια , αλλά είναι γνωστό ότι, ο πατέρας του σκοτώθηκε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η μητέρα του μεγάλωσε τα παιδιά μόνη της.

Η σύντομη βιογραφία του γέρου εξηγείται με το γεγονός ότι ο ίδιος κρατάει πολλά πράγματα για τον εαυτό του. Το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών της Σόφιας, έχασε σχεδόν την ακοή του. Όποιος και αν είναι ο λόγος για τις επιλογές του, από ένα ορισμένο σημείο για τους κατοίκους των γενέτειρων του έγινε καθημερινότητα να παρακολουθούν την ιδιαίτερη ασκητική ζωή του.

Ο παππούς Ντόμπρι ταξιδεύει κάθε μέρα με τα πόδια του από το χωριό του μέχρι την Σόφια και το αντίστροφο, δηλαδή 25 χιλιόμετρα, αφού μόνο τα τελευταία χρόνια παίρνει το λεωφορείο. Οι οδηγοί τον γνωρίζουν τόσο καλά, ώστε συχνά ταξιδεύει δωρεάν. Ξέρουν για την ιερή αποστολή του καλού άνθρωπου - εδώ και πολλά χρόνια ο παππούς Ντόμπρι είναι ο μεγαλύτερος ιδιωτικός δωρητής της χριστιανικής εκκλησίας συμπεριλαμβανομένης και της μεγαλύτερης - του καθεδρικού ναού του Αγίου «Αλέξαντερ Νέφσκι» στη Σόφια

Ο Γραμματέας της εκκλησίας Στέφαν Καλαϊτζιεφ θυμούνται ακόμα ότι, το Μάιο του 2009, όταν ο γέρος ήρθε στην εκκλησία και ανέφερε τις προθέσεις του. Αποδεικνύεται ότι, ο πάππος ούτε ήξερε σε ποιες τράπεζες βρίσκονται τα χρήματα που συλλέγονταν από αυτόν όλα αυτά τα χρόνια. Τελικά με μία υπογραφή βρέθηκαν τα 35.000 λέβα /σχεδόν 17 000€/ και έτσι έγινε η μεγαλύτερη ιδιωτική δωρεά στην ιστορία του καθεδρικού ναού

Τότε η Βουλγαρία άρχισε να μιλήσει για το καλό άνθρωπο και έγινε γνωστό ότι, ο παππούς Ντόμπρι κληροδότησε όλη την περιουσία του στην εκκλησία ακόμα το έτος 2000. Φυσικά, αμέσως εμφανίστηκαν και άτομα τα οποία επιδιώκουν να δυσφημίσουν τον άνθρωπο, κατηγορώντας τον, ότι άφησε την οικογένειά του και περιπλανιέται στους δρόμους. Αλλά η σχεδόν πλήρη κώφωση τον προστατεύει, βοηθώντας τον να προχωρήσει προς τα εμπρός με τη ευγένεια και την καλοσύνη του.

Όλοι γύρω του είναι πεπεισμένοι ότι δεν κρατάει για τον εαυτό τους μια δεκάρα από την δωρεά. Πολλές άλλες εκκλησίες έχουν λάβει μεγάλα ποσά από τον ίδιο μεταξύ των οποίων και οι εκκλησίες στο Καλόφερ και Ποϊμπρενε. Συνολικά 25 000 λέβα /σχεδόν 12 000€/ δώρισε ο γέρος για την αποκατάσταση του μοναστηριού Ελεσνιτσα και της εκκλησίας στο Γκόρνο Καμάρτσι. Επίσης δώρισε 10 000 λέβα για την εκκλησία στο πατρικό του χωριό. Ο εκατοντάχρονος επίσης βοηθά και με την εργασία του για αποκατάσταση της κάλυψης της. Ο παππούς Ντόμπρι ζει σε μικρό δωμάτιο κοιμάται στο πάτωμα, αφού αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει το κρεβάτι. Μία από τις κόρες είναι δίπλα του. Συχνά στο παράθυρό του μπορεί να δει κανείς ένα κομμάτι ψωμί και μια ντομάτα – το φαΐ του για την ημέρα

Ανεξάρτητα από το ποίος είναι και από πού έρχεται, ο παππούς Ντόμπρι έχει γίνει ένα ήσυχο αλλά σημαντικό ηθικό στήριγμα για πολλούς Βούλγαρους, ιδιαίτερα για τους κατοίκους της Σόφιας. Το χαμόγελό του, τα καλά λόγια η ευλογία και η ταπεινότητα με την οποία φιλά το χέρι ενός παιδιού, που αφήνει κέρματα στο σκεύος μπροστά του, κάνει πολύ περισσότερα από ο, τι το άψυχο κήρυγμα ορισμένων ιερέων. Ως εκ τούτου, δεν μας μείνει τίποτα, άλλο εκτός από αυτό - να ευχηθούμε καλή υγεία στον άγιο από το Μπάϊλοβο ... την μακροζωία ήδη την έχει.

Μετάφραση Πένκα Βέλεβα

Φωτογραφία: αρχείο