Η βουλγαρική κοινωνία αντιμετωπίζει εκ νέου τη σοβαρή επιλογή για τη διακυβέρνηση της χώρας και τις απαιτήσεις που πρέπει να έχει προς τους κυβερνώντες. Η τελευταία σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης του Ινστιτούτου «Ανοιχτή κοινωνία» διαμορφώνει  την  εικόνα της εκτίμησης των Βουλγάρων για την υφιστάμενη κατάσταση και των προσδοκιών τους για το μέλλον. «Υπάρχει σοβαρή δυσαρέσκεια σχετικά με βασικές υπηρεσίες του δημόσιου τομέα», σχολιάζει τα αποτελέσματα της σφυγμομέτρησης ο κ. Μπογιάν Ζαχάριεφ , διευθυντής προγραμματισμού του Ινστιτούτου «Ανοιχτή κοινωνία».

«Σε πρώτη θέση είναι η υγειονομική περίθαλψη , δηλώνει ο κ. Ζαχάριεφ. Το 67%  των ενήλικων ανθρώπων που έχουν δικαίωμα ψήφου δηλώνει ότι στην υγειονομική περίθαλψη κάτι πρέπει να αλλάξει, δεν είναι ικανοποιημένο από το υφιστάμενο σύστημα υγείας. Μόλις το 25% των ερωτηθέντων αναφέρει την αγορά εργασίας, την απασχόληση και τα εισοδήματα , την οικονομική άνοδο, την παιδεία. Αυτοί είναι οι τομείς στους οποίους η Βουλή και κυρίως η νέα κυβέρνηση πρέπει να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή.»

Ο κ. Μπογιάν Ζαχάριεφ διευκρινίζει ότι η συναίνεση σχετικά με το ποιοι τομείς αποτελούν προτεραιότητα, δεν πρέπει να μπερδεύεται με την συναίνεση για το τι ακριβώς πρέπει να αλλάξει και εάν η κοινωνία είναι έτοιμη να πληρώσει το αντίτιμο. Για παρόμοιες συγκεκριμένες και ορισμένες φορές αρκετά οδυνηρές υποθέσεις στη βουλγαρική  κοινωνία υπάρχει μεγάλος διχασμός.

Σύμφωνα με την σφυγμομέτρηση, το 67% των ενήλικων ανθρώπων δηλώνει ότι είναι πληγμένο από την  οικονομική κρίση με έναν είτε άλλον τρόπο. Αυτό ισχύει για το 80% των φτωχών  και για το 10% των ανθρώπων με τα υψηλότερα εισοδήματα. Ίσως σ αυτό οφείλεται και η παραδοσιακή βουλγαρική απαισιοδοξία, λέει ο κ. Ζαχάριεφ.

«Αυτό φαίνεται και στις διεθνείς έρευνες της κοινής γνώμης  στην απάντηση της ερώτησης «Είστε ευτυχισμένος και ικανοποιημένος από τη ζωή;», συνεχίζει ο κ. Ζαχαριεφ. Στην κατάταξη αυτή οι Βούλγαροι είναι αρκετά πίσω και αυτό δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο με τα οικονομικά προβλήματα. Κατά τη γνώμη μου οφείλεται και στις μεγάλες φιλοδοξίες που έχουμε. Εμείς δε θέλουμε απλώς να ζούμε κανονικά, θέλουμε να είμαστε όπως στις πλούσιες  χώρες της Ευρώπης και αυτό δημιουργεί το αίσθημα ότι είμαστε αρκετά μακριά από τον στόχο, και ότι δε ζούμε καλά στη Βουλγαρία. Και στη σφυγμομέτρηση μας αυτή το 67% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι η οικονομική κρίση το έχει πλήξει, ενώ μόλις το 33% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι είναι ικανοποιημένο από τη ζωή  . Ενώ εάν συγκρίνουμε με έρευνες της κοινής γνώμης για όλη την ΕΕ θα δούμε ότι το 75% των Ευρωπαίων δηλώνει ότι είναι ευχαριστημένο από τη ζωή του. Η διαφορά είναι εντυπωσιακή.»

Στη Βουλγαρία η κοινωνική και οικονομική απαισιοδοξία συνδυάζεται και με τη σοβαρή δυσπιστία προς τους θεσμούς , που συνεχώς αυξάνεται , δείχνουν τα αποτελέσματα της σφυγμομέτρησης. Το 65% των ενήλικων πολιτών έχει εμπιστοσύνη στο πολύ δύο από τους βασικούς 15 θεσμούς και οργανισμούς σαν  Βουλή, κυβέρνηση,  δικαστήριο, εισαγγελία, αστυνομία,  πολιτικά κόμματα κ.α.  Και η παραδοσιακά μεγάλη εμπιστοσύνη στους ευρωπαϊκούς θεσμούς μάλιστα σημειώνει πτώση. Στις  χώρες με μεγαλύτερη διαφθορά και αστάθεια υπάρχει η τάση να πιστεύουν περισσότερο σε εξωτερικούς θεσμούς  αντί στους εθνικούς τους. Στα συμφραζόμενα της ΕΕ αυτό σημαίνει ότι η μεγάλη εμπιστοσύνη στους ευρωπαϊκούς θεσμούς μπορεί να μην είναι σε τόσο μεγάλο βαθμό ένδειξη φιλοευρωπαϊκής διάθεσης , όσο ένδειξη συγκεκριμένης απογοήτευσης από την αδιέξοδο στην ίδια την χώρα. Αυτό στο οποίο προφανώς οι ενήλικοι Βούλγαροι πολίτες δεν είναι πεπεισμένοι είναι  ότι η συμμετοχή στην ΕΕ έχει βελτιώσει τον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας.

Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα