Στον κατάλογο των προβλημάτων που προκαλούν ανησυχίες στις επιχειρήσεις , τις βουλγαρικές αρχές και τους αναλυτές όλο και μεγαλύτερη σημασία αποκτά το ζήτημα του χρόνιου ήδη αποπληθωρισμού στη χώρα, ή η μείωση των τιμών. Το αποδείχνουν και τα στοιχεία της  Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας που δημοσιευτήκαν εντός της εβδομάδας, σύμφωνα με τα οποία  ο δείκτης των λιανικών τιμών σημείωσε το Σεπτέμβριο πτώση κατά 1,4% από τις αρχές του έτους και η τάση αυτή διαγράφεται από τα μέσα του 2013.

Από την άποψη των καταναλωτών ο αποπληθωρισμός μπορεί να ερμηνευτεί σαν κάτι θετικό και να δίνει αφορμή για χαρά, γιατί ποιός δε θέλει να αγοράζει πιο φθηνά ;

Από την άποψη όμως της εθνικής οικονομίας, των επιχειρήσεων και της χρηματοοικονομικής κατάστασης της χώρας , ο αποπληθωρισμός έχει αρκετά σοβαρές επιπτώσεις και είναι λίγοι οι ειδικοί που το θεωρούν κάτι θετικό.

Οι αιτίες για τον αποπληθωρισμό στη χώρα είναι τόσο εσωτερικές, όσο και εξωτερικές.  Μεταξύ των εσωτερικών είναι οι ρυθμιζόμενες τιμές στην ενεργειακή αγορά και η τεχνητή μείωση και συγκράτησή τους τους τελευταίους μήνες. Εδώ πρέπει να ληφθεί υπόψη και η επίδραση της συρρικνωμένης κατανάλωσης που έστω και με μικρή αύξηση δεν είναι σε θέση δραστήρια να ενθαρρύνει την βιομηχανία και το εμπόριο και να οδηγήσει σε αύξηση των κερδών. Και προς αυτό πρέπει να προστεθούν και οι διεθνείς τιμές των καυσίμων και τροφίμων που πέφτουν.

Για τις επιχειρήσεις ο αποπληθωρισμός σημαίνει χαμηλότερες τιμές πώλησης, δηλαδή μικρότερα έσοδα. Αυτό πάλι προϋποθέτει την συγκράτηση ή μείωση των εξόδων για εργασία, για επενδύσεις και καινοτομίες. Σε τελική ανάλυση οι χαμηλότερες τιμές σημαίνουν και μικρότερες αμοιβές για τους εργαζομένους, γεγονός που οδηγεί σε συρρίκνωση της κατανάλωσης και αντίστοιχα σε νέα μείωση των τιμών. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται "σπιράλ αποπληθωρισμού" και είναι ένα από τα προβλήματα που προκαλεί τις μεγαλύτερες ανησυχίες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Ο αποπληθωρισμός έχει αρνητικές επιπτώσεις όχι μόνο στις αμοιβές, την κατανάλωση και την απασχόληση, αλλά και στα έσοδα του κράτους. Οι χαμηλότερες τιμές πώλησης σημαίνουν και μικρότερος ΦΠΑ, που είναι όμως μία από τις βασικές πηγές εσόδων στο δημόσιο ταμείο.

Κάποια αισιοδοξία προκαλούν τα τελευταία μέτρα των αρχών και οι προσδοκίες σχετικά με την οικονομική πολιτική της μελλοντικής κυβέρνησης, που δείχνουν μεγαλύτερη διάθεση για συμμόρφωση με την πραγματικότητα της αγοράς και μικρότερη παραμέληση των οικονομικών νόμων.