Τέσσερις μήνες συνεχίστηκε η αγωνία της Eταιρικής Eμπορικής Tράπεζας, που πριν θεωρούνταν ένα από τα "μαργαριτάρια" στο οικονομικό στεφάνι της χώρας. Η Βουλγαρική Κεντρική Τράπεζα τόλμησε επιτέλους ή απλώς αναγκάστηκε να αναγνωρίσει την κατάρρευσή του εν λόγω θεσμού και αφαίρεσε χθες την άδεια λειτουργίας του.

Τα αποτελέσματα από τον έλεγχο της τράπεζας, που έγιναν γνωστά πριν μία εβδομάδα, έπεισαν την Κεντρική Τράπεζα, ότι είναι αδύνατη η εξυγίανση της. Από εδώ στο εξής αρχίζουν επώδυνες δικαστικές διαδικασίες για την ανακήρυξη της χρεοκοπίας της, προσπάθειες των επιτηρητών να πωλήσουν τον θεσμό ή τα ενεργητικά του, ταλαιπωρίες για τους καταθέτες με εγγυημένες καταθέσεις, ώστε να λάβουν τα χρήματά τους.

Επίκειται αντικατάσταση του μέχρι τώρα διοικητή της Βουλγαρικής Κεντρικής Τράπεζας Ιβάν Ίσκροφ, τον οποίο πολλοί κατηγορούν προσωπικά για τις χαώδεις ενέργειες της Κεντρικής Τράπεζας στην κρίσιμη κατάσταση. Το σημαντικότερο, που ακολουθεί, είναι η τεράστια τιμή, που θα πρέπει να πληρώσουμε για την κατάρρευση του τραπεζικού κολοσσού και την εγκληματική δραστηριότητα του ιδιοκτήτη της, Τσβετάν Βασίλεφ. Όπως λέει μια βουλγαρική παροιμία "Ο ένας πίνει, ο άλλος πληρώνει".

Μέχρι την αρχή του περασμένου καλοκαιριού όλοι οι υπεύθυνοι θεσμοί στη χώρα με επικεφαλής την Βουλγαρική Κεντρική Τράπεζα μας διαβεβαίωναν, ότι παρακολουθούσαν προσεκτικά και έμπειρα τις διαδικασίες στον τραπεζικό τομέα, ότι έλεγχαν αυστηρά τις περίπου 30 τράπεζες στην χώρα και ότι όλα ήταν εν τάξει. Χωρίς να αμφιβάλλουν καθόλου, οι Βούλγαροι πολίτες έσπευδαν να καταθέσουν τις σεμνές αποταμιεύσεις τους στις διάφορες τράπεζες και το ποσό των καταθέσεών τους έφθασε τα επιβλητικά 20 δις ευρώ. Ένα σημαντικό μέρος των αποταμιεύσεων πήγαν στα ταμεία της Εταιρικής Εμπορικής Τράπεζας, που συχνά προσέφερε τα υψηλότερα επιτόκια στους καταθέτες. Αποδείχτηκε επίσης, ότι εκατοντάδες κυβερνητικές, κρατικές, δημοτικές και άλλες δημόσιες διοικήσεις, επιχειρήσεις, οργανώσεις και θεσμοί είναι πελάτες ακριβώς αυτής της τράπεζας.

Μαζί με την χρηματοοικονομική επέκταση της Εταιρικής Εμπορικής Τράπεζας διευρύνονταν και η αυτοκρατορία, που έλεγχε ο μονοπρόσωπος πλειοψηφικός ιδιοκτήτης της, Τσβετάν Βασίλεφ, διευρύνθηκαν και τα πολιτικά πλοκάμια του σχηματισμού. Αποδείχτηκε, ότι υπό τον έλεγχο του ισχυρού τραπεζίτη, άμεσα ή μέσω συνδεδεμένων επιχειρήσεων, βρέθηκαν ο μεγαλύτερος παραγωγός και έμπορος καπνού στη χώρα, η μεγαλύτερη εθνική αλυσίδα σούπερ μάρκετ τεχνολογικών προϊόντων, πολλές εφημερίδες, τηλεοπτικά κανάλια και άλλα. Όλα αυτά κέρδισαν πολλούς υποστηρικτές και φίλους του σχηματισμού, αλλά και αρκετούς εχθρούς.

Σε διάφορες περιόδους από την ανοδική πορεία της αυτοκρατορίας του Τσβετάν Βασίλεφ ακούστηκαν διάφορες κατηγορίες, αναφέρθηκαν διάφορες ύποπτες συναλλαγές, συζητούνταν θερμές και άμεσες σχέσεις με επιβλητικούς πολιτικούς κύκλους. Ο Βασίλεφ, όμως, δεν φοβούνταν, σίγουρος, ότι είναι αρκετά μεγάλος και δεν μπορεί να καταστραφεί. Όλα αυτά συνεχίστηκαν μέχρι τη στιγμή, όταν ο ίδιος και ο ισχυρός πολιτικός εταίρος του, Ντελιάν Πέεφσκι, μάλωσαν. Γιατί – κανείς δεν ξέρει. Αλλά είναι γεγονός, ότι ακριβώς τη στιγμή αυτή άρχισε η κατάρρευση της τράπεζας. Απλώς αποδείχτηκε, ότι και στην Βουλγαρία, παρά το ελαττωματικό πολιτικό και νομικό της σύστημα, παρά την ευρεία διάδοση της διαφθοράς, ο σκοτεινός γάμος μεταξύ της μεγάλης μπίζνες και της μεγάλης πολιτικής είναι ολέθριος. Εάν από τον θάνατο μιας τράπεζας υπάρχει κάποιο όφελος, είναι πιθανώς το δίδαγμα, που πρέπει να μάθουμε, για να μην κάνουμε τα ίδια λάθη και αύριο.

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα