Σοβαρή κρίση αντιμετωπίζει ο Οργανισμός Σιδηρόδρομων Βουλγαρίας (ΟΣΒ), η αρχή της οποίας χρονολογείται από πολύ καιρό. Μόνο για τα τελευταία δέκα χρόνια τα φορτία και οι επιβάτες που μεταφέρθηκαν μειώθηκαν δύο φορές. Οι Βούλγαροι σήμερα είναι πιο απαιτητικοί προς την άνεση και την ταχύτητα των αστικών μέσων συγκοινωνίας, ενώ ο ΟΣΒ που έχει το μονοπώλιο δεν προσφέρει τίποτα το ποιοτικό - η μέση ταχύτητα των τρένων είναι κάτω από 60 χλμ./ώρα, τα βαγόνια και οι μηχανές είναι το λιγότερο από 25 χρόνια.

Η ανικανότητα των κρατικών σιδηρόδρομων να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες και η κρίση που αντιμετωπίζουν, οφείλεται στον ανταγωνισμό του ιδιωτικού τομέα και την ανεπιτυχή διοίκηση της επιχείρησης. Πολλοί από τους επιβάτες προτιμούν τις ιδιωτικές εταιρείες λεωφορείων που προσφέρουν καλύτερες συνθήκες, έστω και σε λίγο μεγαλύτερες τιμές. Ενώ η διοίκηση των σιδηρόδρομων, παρά τις συνεχιζόμενες αλλαγές, παραμένει σε στενή εξάρτηση από την υπάρχουσα πολιτική συγκυρία.

Το μεγάλο πλήγμα για τον ΟΣΒ φέτος είναι η μείωση των κονδυλίων της παραδοσιακής του χρηματοδότηση από 90 σε 70 εκ.ευρώ. Από τα απαραίτητα για την επιβίωση τους 140 εκ. ευρώ, οι σιδηρόδρομοι κατορθώνουν να εξασφαλίσουν με την δραστηριότητά τους μόλις το ενα τρίτο. Και εάν προσθέσουμε και τα 285 εκ.ευρώ χρέος, η χρηματοοικονομική κατάρρευση της εταιρείας γίνεται οφθαλμοφανής. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η διοίκηση της εταιρείας αναγνωρίζει ότι ουσιαστικά βρίσκεται μπροστά στην πτώχευση.

Όσο λιγότερα χρήματα, τόσο χειρότερη ποιότητα, είναι ο παλιός και γνωστός οικονομικός νόμος. Χρέη, έλλειψη ανταγωνιστικότητας, καθοδικά έσοδα - όλα αυτά διαγράφουν μια απαισιόδοξη εικόνα για τους βουλγαρικούς σιδηρόδρομους. Και με αυτές τις προϋποθέσεις είναι αδύνατο να αυξηθεί η ποιότητα των υπηρεσιών τους, να εμφανιστούν πιο ελκυστικές προσφορές για τους πελάτες τους, να γίνονται σχέδια για την ανάπτυξη και πρόοδο τους. Είναι ένας φαύλος κύκλος από τον οποίο η διοίκηση της εταιρείας δεν μπορεί να βρει διέξοδο. Όχι ότι δεν προσπάθησε - υπήρχαν προσπάθειες για ιδιωτικοποίηση, για εκμοντερνισμό με δάνεια, κατόρθωσε μάλιστα και να πείσει τις Βρυξέλλες για επιχορηγήσεις ύψους 800 εκατ. ευρώ για τα επόμενα επτά χρόνια.

Προς το παρόν σαφές σχέδιο για μεταρρυθμίσεις και αναδιοργάνωση δεν υπάρχει, τα μέτρα για την αντιμετώπιση της κατάστασης περιορίζονται στο σταμάτημα τρένων και περικοπή του προσωπικού. Από τη Δευτέρα σταμάτησαν να κυκλοφορούν 38 τρένα, ενώ άλλα δέκα θα είναι με περικομμένο δρομολόγιο. Από την 1^η Φεβρουαρίου θα σταματήσουν άλλα 90 από τα συνολικά 600 τρένα της εταιρείας και θα απολυθούν 1.500 υπάλληλοι. Συζητείται η δυνατότητα τα ακυρωμένα δρομολόγια σε κάποιο βαθμό θα αντικατασταθούν από γραμμές λεωφορείων των ίδιων των σιδηρόδρομων.

Όλα αυτά τα μέτρα προκάλεσαν τη δυσαρέσκεια τόσο των υπαλλήλων των σιδηρόδρομων, όσο και των επιβατών, που απειλούν με διαμαρτυρίες. Είναι ζήτημα όμως εάν με τον τρόπο αυτό θα βρεθεί η μόνιμη λύση των συσσωρευμένων επί χρόνια προβλημάτων. Και ο σηματοδότης από κόκκινος για τον ΟΣΒ θα γίνει πράσινος. Το πολύ να τεθούν με νέα δύναμη τα παλιά προβλήματα η επίλυση των οποίων όμως είναι στην αρμοδιότητα της κρατικής πολιτικής. Επειδή οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι σιδηρόδρομοι δεν είναι μοναδικά πρόβλημα μιας εταιρείας, είναι ζήτημα που αφορά το κράτος γενικά, καθώς και την ασφάλειά του.

Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα