Η μη κυβερνητική οργάνωση "Φίλοι της Γης - Ευρώπη", την οποία στην Βουλγαρία αντιπροσωπεύεται από την περιβαλλοντική οργάνωση "Για τη Γη", δημοσίευσε τα αποτελέσματα έρευνας για την υποστήριξη των μικρών παραγωγών τροφίμων από τη πλευρά των τοπικών αυτοδιοικήσεων. Η ερευνά της κοινωνιολογικής εταιρείας TNS Opinion καλύπτει οκτώ χώρες της ΕΕ και δείχνει ότι υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον των καταναλωτών για τα τοπικά τρόφιμα και γεωργικά προϊόντα.

Σύμφωνα με τον Ιβάιλο Ποπόφ από την οργάνωση "Για τη Γη", οι Βούλγαροι καταναλωτές δύσκολα βρίσκουν αγροτικά προϊόντά από τα γύρω χωριά λόγω του μικρού αριθμού των αγορών που προσφέρουν παρόμοια προϊόντα και έλλειψης πληροφοριών σχετικά μ' αυτές. Περίπου το 43% των Βουλγάρων αγοράζουν μόνο καμιά φορά τοπικά τρόφιμα, κάτι το οποίο σύμφωνα με τον Ιβάιλο Ποπόφ αποτελεί ένδειξη για χαμηλότερη διάδοση των τοπικών αγροτικών προϊόντων στη χώρα μας σε σύγκριση με τις άλλες επτά χώρες, που συμμετείχαν στην έρευνα. Ο λόγος γι' αυτό είναι ότι η παράδοση διακόπηκε για σχεδόν μισό αιώνα κατά το σοσιαλιστικό καθεστώς, και οι Βούλγαροι καταναλωτές τώρα μαθαίνουν πάλι να γνωρίζουν και να αγοράζουν τα τοπικά προϊόντα.

"Στη Γαλλία κάθε εβδομάδα γίνεται λαϊκή αγορά μέσα σε κάθε πόλη, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της άνοιξης έως το φθινόπωρο", σχολιάζει ο ίδιος. "Κατά τα χρόνια της κομμουνιστικής περιόδου, στην πράξη δεν υπήρχε ιδιωτικό εμπόριο. Υπήρξε μια μακρά περίοδος, όταν για να πωλούνται απευθείας τα ζωικά προϊόντα οι μικροί παραγωγοί έπρεπε να πληρούν τις ίδιες προϋποθέσεις με τους μεγάλους παραγωγούς".

Καταναλωτές σχολιάζουν ότι κατά την σοσιαλιστική περίοδο, η πώληση γεωργικών προϊόντων από ιδιώτες γεωργούς έχει εγκριθεί, ενώ η απαγόρευση αφορούσε τα προϊόντα ζωικής προέλευσης, όπως το μέλι, το γάλα, τα αυγά, το τυρί. Ωστόσο, αυτά τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης πωλούνται από τους αγρότες συχνά ανεπίσημα, αφού οι παραβάτες διακινδύνευαν τη δήμευση των προϊόντων και επιβολή προστίμου. Οι παράνομες πωλήσεις αυτές διατηρήθηκαν και μετά τις αλλαγές το 1989, όταν το ιδιωτικό εμπόριο ενθαρρύνεται, αλλά οι νομοθετικές απαιτήσεις για τους αγρότες είναι αρκετά υψηλές. Σήμερα ο νομοθετικός καθεστώς που ρυθμίζει την πρόσβαση των μικρότερων παραγωγών στην αγορά, βασίζεται στις λεγόμενες βραχείες αλυσίδες εφοδιασμού, που περιλαμβάνουν την μικρή απόσταση και τη μείωση του αριθμού των μεσαζόντων από τον παραγωγό μέχρι τον καταναλωτή.

Ο κ. Ποπόφ εξηγεί: "Εάν ο παραγωγός πωλήσει τα προϊόντα του σε ένα οπωροπωλείο και αυτό το κατάστημα τα προσφέρει κατ'ευθείαν στον καταναλωτή, αυτό είναι μια βραχεία αλυσίδα εφοδιασμού. Η καλύτερη μορφή είναι η άμεση πώληση μέσω καταστήματος στο αγρόκτημα, στην λαϊκή αγορά ή μέσο ένταξης των μικρών παραγωγών στην εφοδιαστική αλυσίδα τροφίμων σε πλατφόρμα του Διαδικτύου".

Ωστόσο, οι τιμές των τοπικών τροφίμων είναι συχνά υψηλότερες από αυτές στα καταστήματα των εμπορικών αλυσίδων. Σύμφωνα με τον Ιβάιλο Ποπόφ οι επιδοτήσεις της ΕΕ έχουν βασικό ρόλο για τις τιμές των τροφίμων, αλλά μέχρι φέτος είναι μικρός ο αριθμός των μικρών παραγωγών με πρόσβαση σ' αυτές. Η νέα περίοδος προγραμματισμού θα προσφέρει περισσότερες ευκαιρίες για τα μικρά και μεσαία αγροκτήματα να λάβουν χρηματοδότηση, η οποία θα μειώσει το κόστος παραγωγής τους. Επίσης οι τιμές επηρεάζονται και από το ανταγωνισμό μεταξύ τους, που επίσης θα συμβάλλει στην διεύρυνση της αγοράς.