Η εβδομάδα αυτή ήταν δύσκολη για την Κομισιόν και τον Ζαν Κλωντ Γιουνκέρ, μια και έπρεπε να ληφθούν δύσκολες αποφάσεις για την αντιμετώπιση του προσφυγικού προβλήματος. Αλλά και η Βουλγαρία πέρασε δύσκολη εβδομάδα, μια και, σύμφωνα με το νέο πλάνο της Κομισιόν, στους προβλεπόμενους 500 τους οποίους πρέπει να δεχτεί στο έδαφός της, θα πρέπει να προστεθούν 1.600 νέοι πρόσφυγες.

Από τις αντιδράσεις ανώτατων κυβερνητικών στελεχών έγινε φανερό, ότι η Σόφια συντάσσεται με τα προβλεπόμενα από την Κομισιόν μέτρα, διατηρώντας ορισμένες επιφυλάξεις. Η αν. πρωθυπουργός Μεγκλένα Κούνεβα υποστήριξε, ότι η υποχρεωτική ποσόστωση θα πρέπει να ισχύει για όλα, ανεξαιρέτως, τα κράτη. Η Ρουμανία, για παράδειγμα, αρνείται κατηγορηματικά να δεχτεί τους υποχρεωτικά αναλογούντες σ’ αυτήν 6.351 πρόσφυγες και δήλωσε, ότι θα μπορούσε να δεχτεί μόνο 1.785 σε εθελοντική βάση. Η Μεγκλένα Κούνεβα εξέφρασε την άποψη, ότι η φιλοξενία των προσφύγων θα πρέπει, κατά κάποιον τρόπο, να συνδεθεί με την ένταξη της Βουλγαρίας στο Σενγκέν. Με την θέση αυτή διαφώνησε η αναπληρώτρια πρωθυπουργός και υπουργός Εσωτερικών Ρουμιάνα Μπατσβάροβα, χαρακτηρίζοντάς την ακατάλληλη. Η Ρουμιάνα Μπατσβάροβα θεωρεί, ότι η ένταξη της Βουλγαρίας στο Σενγκέν θα πρέπει να γίνει στην βάση της κάλυψης των τεχνικών απαιτήσεων, η οποία είναι γεγονός και υποστήριξε ότι μια πιθανή σύνδεση με το προσφυγικό, το οποίο αναμένεται να διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα δημιουργούσε, πιθανόν, προβλήματα και καθυστερήσεις. Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός και υπουργός Απασχόλησης και Πρόνοιας Ιβάηλο Κάλφιν, υποστήριξε τα νέα υποχρεωτικά μέτρα που πρότεινε η Κομισιόν. Ο Ιβάηλο Κάλφιν διευκρίνησε, ότι η Βουλγαρία μπορεί να εξασφαλίσει τις αρχικές συνθήκες διαβίωσης για τους πρόσφυγες, αλλά δεν μπορεί να τους υποχρεώσει να παραμείνουν στο έδαφός της, χωρίς τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στην Συμφωνία του Δουβλίνου, ούτε να τους απαγορέψει να προτιμήσουν να εγκατασταθούν στα πλουσιότερα ευρωπαϊκά κράτη. Η Βουλγαρία μπορεί να εξασφαλίσει στους πρόσφυγες, οι οποίοι θα ενταχθούν στην οικονομική ζωή της χώρας, συνθήκες τις οποίες επιτρέπουν οι δυνατότητές της.

Οι θέσεις της Βουλγαρίας δεν διαφέρουν ουσιαστικά από αυτές των περισσότερων χωρών. Στην πραγματικότητα αυτό που ζητά η Βουλγαρία, όπως και οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, είναι η ύπαρξη κοινής πολιτικής αντιμετώπισης του προσφυγικού, η οποία, για την ώρα, δεν υπάρχει.

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης