Στις 15 Οκτωβρίου γιορτάζουμε τη Διεθνή Ημέρα του Λευκού Μπαστουνιού. Η ημέρα αυτή είναι αφιερωμένη στο δικαίωμα εύκολης μετακίνησης των ατόμων με προβλήματα όρασης. Καθιερώθηκε το 1969 με απόφαση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Τυφλών με σκοπό την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινότητας στα προβλήματα των ανθρώπων με προβλήματα όρασης.
Το λευκό μπαστούνι έχει καθιερωθεί ως σήμα προστασίας στους νόμους περί οδικής κυκλοφορίας σε όλες τις χώρες του κόσμου. Έχει αναγνωριστεί και ως σύμβολο της ανεξάρτητης διαβίωσης των ατόμων με προβλήματα όρασης.
Στη Βουλγαρία η 15η Οκτωβρίου γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 1980 με εκδηλώσεις που διοργανώθηκαν από την Ένωση Τυφλών Βουλγαρίας. Στη χώρα μας ο αριθμός των αόμματων είναι 18 χιλιάδες περίπου. Φανταστείτε ότι το λευκό μπαστούνι είναι το μόνο σας μέσο προσανατολισμού στο γυρω περιβάλλον. Η μετακίνησή σας θα είναι πολύ δύσκολη, ιδιαίτερα αν μένετε σε κάποια βουλγαρική πόλη ή χωριό, όπου τα άνισα πεζοδρόμια και οδοστρώματα και οι λακκούβες στους δρόμους αποτελούν εμπόδια που τα άτομα με προβλήματα όρασης αντιμετωπίζουν καθημερινώς. Η καθημερινότητά τους είναι δύσκολη, αλλά έχουν τις φιλοδοξίες και τα όνειρά τους και για την πραγματοποίησή τους χρειάζονται τη βοήθεια και τη συμπαράστασή μας.
Ακριβώς σήμερα θα σας αφηγηθούμε την ενδιαφέρουσα ιστορία ενός δημιουργού και ονειροπόλου – του 26χρονου Στόγιο Πετκόφ από το Πλόβντιφ. Το 2008 τελειώνει τον κύκλο μαθημάτων φωτογραφίας του καθηγητή Νικόλα Λαουτλίεφ της Ακαδημίας Καλών Τεχνών στην πόλη. Ο Στόγιο δεν είναι απλώς ένας από τους πολλούς νέους ανθρώπους με φωτογραφική μηχανή. Είναι δημιουργός γεμάτος πάθος, ο οποίος πιστεύει στον εαυτό του και στις ικανότητές του. Για τα έργα του ανοίγει πύλες το Μουσειακό Κέντρο Σύγχρονης Ιστορίας στο Πλόβντιφ, όπου ο Στόγιο παρουσιάζει την πρώτη του ατομική έκθεση "Ο φωτογραφικός φακός, το τρίτο μάτι μου".
"Ονόμασα την έκθεση "Ο φωτογραφικός φακός, το τρίτο μάτι μου", επειδή η όρασή μου έχει διατηρηθεί στο 15%, δηλαδή είναι πολύ μειωμένη και θα ήθελα να δείξω στους ανθρώπους ότι οι διαφορετικοί επίσης έχουν ικανότητες. Από το πρίσμα της φωτογραφίας βλέπω τον κόσμο καλύτερα. Η φωτογραφική μηχανή με προσελκύει από μικρός. Μαζί με την οικογένειά μου γυρίζουμε διάφορα μέρη της Βουλγαρίας και φωτογραφίζω διάφορα πράγματα. Τα κεντρικά θέματα της έκθεσης είναι η αρχιτεκτονική, τα πορτραίτα, τα τοπία, το θέατρο και ο αθλητισμός. Βλέπω τον κόσμο όμορφο και καλό… Τα μελλοντικά μου πρότζεκτ επίσης σχετίζονται με τη φωτογραφία, που θέλω να είναι όχι μόνο χόμπι, αλλά και επάγγελμά μου. Ετοιμάζω και δεύτερη έκθεση, αλλά δεν έχω επιλέξει ακόμη το μότο της. Προσπαθώ να «αποτυπώσω» τη στιγμή με τη φωτογραφική μηχανή και να προκαλέσω τον θεατή να αναζητήσει τα μηνύματα, να βρει για τον εαυτό του πράγματα, κρυμμένα πίσω από τις φωτογραφίες. Θέλω να έχω δικό μου ατελιέ και να βοηθάω άλλου ανθρώπους με παρόμοια προβλήματα σαν το δικό μου να αποκατασταθούν επαγγελματικά και να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους", λέει ο Στόγιο Πετκόφ.
Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα
Φωτογραφίες: Στόγιο Πετκόφ
Η βασική λειτουργία και ρόλος των βουλγαρικών πολιτιστικών ινστιτούτων στο εξωτερικό είναι να παρουσιάζουν τα επιτεύγματα του βουλγαρικού πολιτισμού σε όλη την πολυμορφία του στο ξένο κοινό. «Το πρόγραμμά μας πρέπει να είναι ποικίλο και ο καθένας..
Ο βουλγαρικός μορφωτικός σύλλογος είναι μοναδικός θεσμός, που διατηρεί την πνευματικότητα και τις παραδόσεις του λαού μας επί αιώνες. «Μόλις» 115 χρόνια γιορτάζει ο Λαϊκός Μορφωτικός Σύλλογος «15 η Σεπτεμβρίου 1909» στο Ραζλόγκ. Μ’ αυτή την αφορμή..
Το μυθιστόρημα «Χρονοκαταφύγειο» του Γκεόργκι Γκοσποντίνοφ, σε μετάφραση στα σουηδικά από τη Χάνα Σάντμποργκ, είναι ανάμεσα στα πέντε βιβλία, που συμπεριλήφθηκαν στον σύντομο κατάλογο του Σουηδικού Διεθνούς Λογοτεχνικού Βραβείου. Πρόκειται για..
Προβολή του ντοκιμαντέρ «Γιώργος Γουναρόπουλος από τη Σωζόπολη» θα γίνει απόψε από τις 18:00 στο Βερολίνο. Ο Γιώργος Γουναρόπουλος /1889 – 1977/..