Εκατομμύρια άνθρωποι αναρωτιούνται: "Πώς να γίνεις αστέρι;". Ο γεννημένος το 1974 στην πόλη Μάσις της Αρμενίας πολιτογραφημένος Βούλγαρος Αρμέν Ναζαριάν είναι μια από τις πιο αξιοσημείωτες προσωπικότητες στον βουλγαρικό αθλητισμό που δόξασε τη χώρα μας σε όλο τον κόσμο. Όπως λέει ο ίδιος ο Ναζαριάν, έκανε όλα τα δυνατά για να υψώνεται συχνότερα τη βουλγαρική σημαία και να ακούγεται ο ύμνος της Βουλγαρίας.

Ιδού πώς άρχισε η ιστορία του θρυλικού Αρμέν Ναζαριάν – πρώην αθλητής ελληνορωμαϊκής πάλης και σήμερα προπονητής της εθνικής μας ομάδας: "Όταν ήμουν μικρός, ήμουν πολύ ζωηρός, είχα πολλή ενέργεια. Στον δρόμο, στο σχολείο μόνο ζημιές έκανα. Τελικά η μητέρα μου είπε: "Αφού έχεις τόση ενέργεια, ίσως είναι καλύτερα να κάνεις σπορ!"

Και επειδή ο μεγαλύτερος αδελφός του πήγαινε σε προπονήσεις πάλης, ο 8χρονος Αρμέν άρχισε να πηγαίνει μαζί του στο γυμναστήριο. "Ήδη τη δεύτερη-τρίτη ημέρα έμαθα διάφορες λαβές. Ζύγιζα 22 κιλά. Στην κατηγορία αυτή δεν είχα πολλούς αντιπάλους – μόνο τρεις ή τέσσερις. Γρήγορα τους νίκησα και πέρασα στην κατηγορία των 29-32 κιλών. Παρόλο που ήμουν πολύ ελαφρός, νικούσα και τους νέους αντιπάλους μου. Αυτό προκάλεσε το πάθος μου για την πάλη", λέει ο αθλητής.

Μόνο έναν χρόνο αργότερα στο αστικό πρωτάθλημα εφήβων κέρδισε το πρώτο του χρυσό μετάλλιο. Αυτό συνέβη το 1983. Και το 1996, μετά το πρώτο του χρυσό μετάλλιο από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Ατλάντα, ο Ναζαριάν προσκλήθηκε από τον επιχειρηματία και χορηγό του αθλητισμού Γκρίσα Γκάντσεφ να γίνει μέλος της βουλγαρικής ομάδας "Σλάβια-Λίτεξ".

"Ήρθα στη Βολυγαρία και μαζί με τη βουλγαρική ομάδα πήραμε τη δεύτερη θέση μετά τους Ρώσους. Αποφάσισα να μείνω εδώ και να αγωνίζομαι για τη Βουλγαρία. Υποσχέθηκα να κερδίσω πολλά μετάλλια για τη χώρα", λέει ο Αρμέν Ναζαριάν.

Έναν χρόνο αργότερα με προεδρικό διάταγμα απέκτησε βουλγαρική ιθαγένεια.

"Το 2000 στην Ολυμπιάδα στο Σίδνεϊ πήρα δεύτερο ολυμπιακό μετάλλιο, ακόμη όμως δεν είχα κερδίσει τον παγκόσμιο τίτλο. Αποφάσισα να συνεχίσω μπροστά και να εμπλουτίσω τη συλλογή μου από μετάλλια με χρυσό από Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Και έγινα παγκόσμιος πρωταθλητής ολόκληρες τρεις φορές – το 2002, το 2003, και το 2005. Το 2004 στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα κέρδισα χάλκινο μετάλλιο. Το 1998 και το 2003 αναγνωρίστηκα ως ο καλύτερος παλαιστής στον πλανήτη".

Η πλούσια αθλητική σταδιοδρομία του παλαιστή που αγωνιζόταν στις κατηγορίες των 52, 58 και 60 κιλών είναι γεμάτη σημαντικές διακρίσεις: είναι δύο φορές χρυσός ολυμπιονίκης, τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής, έξι φορές πρωταθλητής της Ευρώπης, δύο φορές κάτοχος της υψηλότερης βουλγαρικής διάκρισης, του Χρυσού Ζωναριού "Νικόλα Πετρόφ"κ. ά. Όλες οι διακρίσεις του φυλάσσονται σε ένα ντουλάπι στο σαλόνι του σπιτιού του. Είναι και το κίνητρο για τους δύο γιους του – τους Έντμοντ και Γκρίσα, να ακολουθήσουν τα βήματα του πατέρα ρους. Ο Αρμέν ελπίζει μια μέρα να φέρουν κι εκείνοι στο σπίτι μετάλλια από Ολυμπιακούς Αγώνες. Η κόρη του, Ινέσα, με τη σειρά της, προτιμά να βοηθά τη μητέρα της – την όμορφη και κομψή Αρμένισσα Ίνγκα, στις δουλειές του σπιτιού.

Πώς είναι ο άνθρωπος Αρμέν, όπως τον ξέρουν η οικογένεια και οι φίλοι του;
"Για να είσαι μεγάλος πατριώτης, πρώτα απ’ όλα πρέπει να είσαι μεγάλος άνθρωπος. Έχω πολλούς φίλους, αγαπώ την οικογένειά μου, που είναι το πιο σημαντικό πράγμα για μένα, αγαπώ τα παιδιά και τη γυναίκα μου που είναι πολύ περιποιητική και αφοσιωμένη. Έχω φίλους που με σέβονται και με προσκαλούν σε διάφορα τουρνουά", λέει στο τέλος της συνάντησης ο θρυλικός Βούλγαρος παλαιστής αρμενικής καταγωγής, Αρμέν Ναζαριάν.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα
Φωτογραφίες: nazaryan.net