Είναι ικανός ο Βούλγαρος να κοιτάξει τον κόσμο με αισιοδοξία; Γιατί στις κατατάξεις για την ευτυχία καταλαμβάνουμε τις πρώτες θέσεις από το τέλος όμως; Σε αυτές τις ερωτήσεις απαντάει ο συνομιλητής μας – ο γνωστός ψυχολόγος Ελένκο Άγγελοφ.

"Είναι γεγονός πως εδώ και χρόνια δημοσιεύονται τέτοιες κατατάξεις. Εργάζομαι ήδη 14 χρόνια σαν ψυχοθεραπευτής, οργανώνω σεμινάρια για την ψυχολογία της επιτυχίας και για την προσωπική εξέλιξη και μπορώ να πω πως ο Βούλγαρος έχει εθιστεί στο να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του σαν θύμα και αυτός είναι ο λόγος που βρισκόμαστε στις τελευταίες θέσεις των κατατάξεων για την ευτυχία".

Ποια είναι η συνταγή για την ανθρώπινη ευτυχία; Μπορεί μια από τις λύσεις να κρύβεται στον τρόπο που λέμε απλώς "γεια σου" και που απαντάμε στο χαιρετισμό των άλλων;
"Όταν λέμε "γεια σου" είναι ωραίο να λαμβάνουμε υπόψη πως σημαίνει "σου εύχομαι υγεία", συνεχίζει ο ψυχοθεραπευτής. "Πολλές φορές έχουμε τις συνθήκες να είμαστε ευτυχισμένοι, αλλά αντ’ αυτού είμαστε γεμάτοι αρνητική ενέργεια. Ονομάζουμε ατυχία την αδυναμία μας να προσελκύουμε τα θετικά βιώματα, αλλά μέρος του προβλήματος είναι το ότι δεν ξέρουμε πάντα τι θέλουμε. Κατ’ αρχάς είναι καλό να ξεκινήσουμε από τον εαυτό μας και να κάνουμε έναν απολογισμό των πραγμάτων, των ανθρώπων και των καταστάσεων που – όπως έχει πει ο Γκαίτε – μας κλέβουν τον χρόνο και τη διάθεση. Είναι ενδιαφέρον επίσης να σκεφτούμε τους 5 ανθρώπους με τους οποίους επικοινωνούμε καθημερινά – συνήθως ανακαλύπτουμε πως μοιάζουμε πολύ γιατί αλληλοεπιδράμε ο ένας στον άλλον. Το πρόβλημα όμως δεν οφείλεται μόνο στο περιβάλλον κατά βάση πρέπει να αναλύσουμε τις προσωπικές αιτίες και να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε οι ίδιοι για να αλλάξουμε την πραγματικότητα".

Για κάποιους ανθρώπους η ευτυχία και η επιτυχία συνδέονται με κάποιες τελετουργίες, μπορούν όμως τέτοιες ενέργειες να έχουν επίδραση στη ζωή μας και κατά πόσο η ψυχολογία ασχολείται με προβλήματα τέτοιου είδους;
"Στην ψυχολογία τέτοιες εμμονές ονομάζονται ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές και έχουν τις ρίζες τους στα λαϊκά έθιμα και τις δεισιδαιμονίες που στη σύγχρονη κοινωνία μετατρέπονται σε νευρώσεις λόγω του άγχους".

Τέλος ρωτήσαμε τον κύριο Άγγελοφ ποια είναι και η γνώμη του για την ανάγκη των ανθρώπων να δουν τα παιδιά τους ευτυχισμένα.
"Οι απόγονοι δεν είναι πια τόσο σημαντική αξία", λέει ο ψυχοθεραπευτής. "Στην δουλειά μου όλο και πιο συχνά γίνομαι μάρτυρας ενός αύξοντα εγωισμού και μιας μάχης για επιβίωσης. Οι άνθρωποι έχουν αγριέψει και δεν πρέπει να αυταπατώμεθα. Από την άλλη, οι γονείς ακόμα προσπαθούν να επιβάλλουν στα παιδιά τους τα προσωπικά τους κριτήρια και πρότυπα. Ο καθένας όμως μπορεί να αλλάξει, μεγαλώνοντας αρκεί να έχει διάθεση και σκοπό. Τα συστατικά της συνταγής είναι η αγάπη και η επιμονή"».

Μετάφραση: Αγάπη Ασπρίδου