Ο θρυλικός Βούλγαρος ποδοσφαιριστής του κοντινού παρελθόντος Τρύφων Ιβανόφ εγκατέλειψε ξαφνικά τον κόσμο μας στις 13 Φεβρουαρίου. Ο Ιβανόφ απεβίωσε μόλις 50χρονος λόγω καρδιακής προσβολής. Ο θάνατός του προκάλεσε σοκ όχι μόνο στη Βουλγαρία, αλλά και στην παγκόσμια ποδοσφαιρική κοινότητα και είχε απήχηση σε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στην Αυστρία και την Ισπανία, όπου τα ΜΜΕ χαρακτηρίζουν τον Τρύφων ως θρύλο των ντόπιων ποδοσφαιρικών ομάδων Ραπίντ Βιέννης και Ρεάλ Μπέτις Σεβίλλης.

Ποιος ήταν ο Τρύφων Ιβανόφ; Σύμφωνα με τους περισσότερους ειδικούς ποδοσφαίρου και συναδέλφους του, ο Τρύφων Ιβανόφ, γνωστός επίσης ως Τούνιο, είναι ανάμεσα στους μεγαλύτερους Βουλγάρους και Ευρωπαίους αμυντικούς όλων των εποχών. Γεννήθηκε στις 27 Ιουλίου του 1965 στο χωριό Γκόρνα Λίπνιτσα στην περιοχή του Βελίκο Τίρνοβο. Ο Τρύφων κάνει τα πρώτα βήματα του στο μεγάλο ποδόσφαιρο στην ομάδα Έταρ στην ηλικία 18 χρονών.

Μετά από μερικές επιτυχημένες σεζόν στην ντόπια ομάδα, ο Τρύφων γίνεται ποδοσφαιριστής της CSKA Σόφιας και γρήγορα μετατρέπεται σε αγαπημένο των φαν της ομάδας. Ο Τρύφων γίνεται μέρος ίσως της πιο δυνατής ομάδας των κόκκινων, στην οποία είναι και τα ονόματα των Χρήστο Στοΐτσκοφ, Εμίλ Κωσταντίνοφ και Λιουμποσλάβ Πένεφ και φτάνει στον ημιτελικό για το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης το 1989.

Μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος είναι ένας από τους Βουλγάρους ποδοσφαιριστές, η σταδιοδρομία των οποίων συνεχίζεται σε δυτικοευρωπαϊκές ομάδες. Γίνεται μέρος της ισπανικής Ρεάλ Μπέτις Σεβίλλης όπου γρήγορα μετατρέπεται σε κορυφαίο παίκτη και στη συνέχεια αρχηγό της ομάδας. Η μεγάλη αθλητική σταδιοδρομία του Τρύφων συμπεριλαμβάνει επίσης τις ομάδες Ραπίντ Βιέννης, Αυστρία Βιέννης, Φαβορίτνερ και Ξαμάξ (Ελβετία). Ο Ιβανόφ είναι τρεις φορές πρωταθλητής της Βουλγαρίας με την CSKA και μια φορά σηκώνει το κύπελλο με την Έταρ. Το 1996 γίνεται πρωταθλητής της Αυστρίας με την Ραπίντ Βιέννης και συμμετέχει στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης κατά της γαλλικής Παρί Σεν Ζερμέν.

Στα τέλη του 1996 εκλέγεται για καλύτερο ποδοσφαιριστή της Βουλγαρίας. Επίσης είναι κάτοχος του Κυπέλλου και του Σούπερ Κυπέλλου της Βουλγαρίας ως ποδοσφαιριστής της CSKA. Η αθλητική σταδιοδρομία του Τρύφων θα ήταν ακόμη πιο επιτυχημένη, αν το 1993 ο τότε πρόεδρος της ισπανικής Μπέτις είχε επιτρέψει τη μεταγραφή του στην Μπαρτσελόνα. Ο ολλανδικός θρύλος και τότε προπονητής της ομάδας Γιόχαν Κρόιφ είχε την πρόθεση να μετατρέψει τον Τούνιο σε στυλοβάτη της άμυνας της Μπαρτσελόνας μετά τα συχνά τραύματα άλλου ξακουστού αμυντικού – Ρόναλντ Κούμαν.

Ο "σιδερένιος" αμυντικός όπως τον αποκαλούσαν πολλοί, είναι αναπόσπαστο μέρος της χρυσής ποδοσφαιρικής γενιάς της Βουλγαρίας από τη δεκαετία του ’90 του περασμένου αιώνα. Έχει 77 αγώνες και 6 γκολ για την εθνική ομάδα. Κατά τη διάρκεια του αξέχαστου για το βουλγαρικό ποδόσφαιρο αμερικανικού καλοκαιριού του 1994, όταν η Βουλγαρία έφτασε στο αποκορύφωμα της ποδοσφαιρικής ιστορίας της, κερδίζοντας τα χάλκινα μετάλλια στο Μουντιάλ, ο Τρύφων είναι ανυπέρβλητο εμπόδιο για μεγάλους επιθετικούς όπως ο Γκαμπριέλ Μπατιστούτα (Αργεντινή), ο Γιούργκεν Κλίνσμαν και ο Ρούντι Φέλερ (Γερμανία). Οι εμφανίσεις του στον προημιτελικό κατά της Γερμανίας είναι στη βάση της πρόκρισης της χώρας ανάμεσα στις τέσσερις καλύτερες ομάδες του πλανήτη.

Το γενναίο παιχνίδι του είναι ο λόγος για τις πολλές επιτυχίες του στο γήπεδο. Το πιο περίφημο γκολ του για την εθνική ομάδα είναι στον αγώνα κατά της Ουαλίας στο Κάρντιφ κατά τη διάρκεια της Ευρωπαϊκής Πρόκρισης του 1994, όταν ο Τρύφων έφερε τη νίκη για τη Βουλγαρία. Το πιο κρίσιμο γκολ του Τρύφων όμως έρχεται μερικά χρόνια αργότερα στις 10 Σεπτεμβρίου του 1997 στην παγκόσμια πρόκριση κατά της Ρωσίας στο στάδιο "Βασίλ Λέβσκι", όταν χάρη στον μεγάλο αμυντικό η χώρα μας προκρίθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου στη Γαλλία του 1998, που στην ουσία είναι και η τελευταία συμμετοχή της Βουλγαρίας σε παγκόσμιο πρωτάθλημα μέχρι και σήμερα.

Οι φίλοι του Τρύφων της χρυσής βουλγαρικής γενιάς τον χαρακτηρίζουν εκτός του γηπέδου ως εγκάρδιο, χαρούμενο και με μεγάλη αίσθηση χιούμορ. Μετά το τέλος της αθλητικής σταδιοδρομίας του, ο Τρύφων βρίσκεται πιο σπάνια στο επίκεντρο της δημόσιας προσοχής σε αντίθεση με τους περισσότερους συναδέλφους του, που μπαίνουν στη διοίκηση του βουλγαρικού ποδοσφαίρου. Τα τελευταία χρόνια ο Τρύφων ήταν πρόεδρος του περιφερειακού συμβουλίου της Ένωσης Ποδοσφαίρου Βουλγαρίας στο Βελίκο Τίρνοβο και εργαζόταν ενεργά για την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου στην περιοχή.

Ο τελευταίος αποχαιρετισμός στον μεγάλο Τρύφων Ιβανόφ θα γίνει στις 17 Φεβρουαρίου στο Μέγαρο Πολιτισμού και Αθλητισμού στο Βελίκο Τίρνοβο.

Αναπαύσου εν ειρήνη, Τρύφωνα!

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα