Ο ποιητής με κιθάρα Ιβάιλο Ντιμάνοφ: Ζω με την ειλικρινή ελπίδα πως το καλό μπορεί να νικήσει το θάνατο

δημοσίευση: 3/21/16 1:37 PM]

БНР Новини

Φωτογραφία: BGNES

Ο Ιβάιλο Ντιμάνοφ είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας και ποιητής. Πρόκειται για έναν από τους πιο γνωστούς Βούλγαρους βάρδους, ενός είδους ρομαντικών προς εξαφάνιση που τους αποκαλούσαν ποιητές με κιθάρες. Φέτος ο Ιβάηλο γιόρτασε τα εξηκοστά του γενέθλια με μια συναυλία και την παρουσίαση του νέου του βιβλίου "Το δίγωνο των Βερμούδων". Στο κλαμπ "Στούντιο 5" το κοινό απόλαυσε ζωντανά κάποια τραγούδια από το cd του Ιβάιλο με τον τίτλο "Στην υγειά σου, μοναξιά".

play

pause

stop

mute

unmute

max volume

/

''Ο κόλπος του παραδείσου''

Update Required To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

"Η ποίηση είναι ένα αποτελεσματικό αντιβιοτικό κατά της απαισιοδοξίας", λέει ο ΙβάIλο Ντιμάνοφ. "Είμαι πολύ ευτυχισμένος γιατί στην παρουσίαση της ποιητικής μου συλλογής η αίθουσα ήταν κατάμεστη από φίλους και ανθρώπους που κατά πως φαίνεται χρησιμοποιούν το ίδιο "φάρμακο". Πρώτα γράφω τους στίχους των τραγουδιών μου και μετά, με το θέλημα του Θεού, μου έρχεται η μελωδία. Κάποτε οι "ποιητές με τις κιθάρες" είχαν δικά τους φόρουμ, αλλά δυστυχώς πολλά από τα μέλη τους απεβίωσαν και στη θέση τους δεν ήρθαν καινούριοι βάρδοι, αλλά επιβλήθηκε η εμπορική μουσική. Τις δεκαετίες του ‘60 και ‘70 μαζευόμασταν έξω και τραγουδούσαμε, τώρα οι γειτονιές είναι ερημικές. Τα άλμπουμ μου τα ηχογράφησα πριν από περίπου δυο χρόνια, όταν έλαβα πρόσκληση να συμμετάσχω σε ένα φεστιβάλ στον Καναδά, αφιερωμένο στον βουλγάρικο πολιτισμό και οι διοργανωτές επέμειναν να πάρω μαζί μου ποιήματα και τραγούδια. Οι συναντήσεις μου με τους Βούλγαρους του Καναδά ήταν πολύ συγκινητικές. Έδωσα και κάποιες πολύ ωραίες συναυλίες στις ΗΠΑ, ζεστά με υποδέχτηκαν στο Ίδρυμα "Βίτγκενσταϊν" στην Βιέννη, στις Βρυξέλλες βρέθηκα ακριβώς όταν σημειώθηκαν οι τρομοκρατικές επιθέσεις, αλλά η αίθουσα ήταν κατάμεστη. Πολύ σημαντική στιγμή για μένα ήταν όταν το 2010 έλαβα το Διεθνές βραβείο Λογοτεχνίας στο Τορίνο της Ιταλίας. Πώς ονειρευόμουν να πάω στην χώρα της αγαπημένης μου μουσικής και του αγαπημένου μου κινηματογράφου. Όταν αυτό συνέβη πήρα φυσικά μαζί μου την κιθάρα".

''Στην υγειά σου, Μοναξιά''

Update Required To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

"Κάθε ποίημα έχει την δική του ιστορία", συνεχίζει ο βάρδος. "Και όταν αντηχήσει μαζί με μια όμορφη μελωδία καταργεί όλα τα σύνορα. Οι τεχνολογίες δίνουν τεράστιες δυνατότητες, αλλά το σημαντικότερο για μένα παραμένει η επικοινωνία των ανθρώπων. Στο εξωτερικό μου κάνει εντύπωση πως στις συναυλίες, στις παρουσιάσεις βιβλίων, έρχονται άνθρωποι που δεν ξέρουν τη γλώσσα μας, αλλά είναι περίεργοι να μάθουν περισσότερα για μας. Θυμάμαι έναν Αφροαμερικανό που αγόρασε το cd μου χωρίς να καταλαβαίνει ούτε μια λέξη, αλλά του άρεσε η μουσική μου. Νομίζω πως όταν βάζεις στο δημιούργημά σου κομμάτι από την ψυχή σου οι άνθρωποι το βιώνουν σαν κάτι γνωστό, σαν κάτι δικό τους. Από τότε συνήθως ετοιμάζω μεταφράσεις και στο Παρίσι, π.χ., τους στίχους μου διάβασε μια όμορφη ταλαντούχα ηθοποιός, η Ίβα Ντέλεβα. Ποιήματά μου έχουν μεταφραστεί επίσης στα αγγλικά, στα γερμανικά, στα ρώσικα, στα τούρκικα, στα τσέχικα. Είναι πολύ σημαντικό η βουλγάρικη λογοτεχνία να φτάνει στο κοινό του εξωτερικού".