Ποικίλα χρώματα και πολλά χαμόγελα λάμπουν στις εκατοντάδες παιδικές ζωγραφιές, που στάλθηκαν για συμμετοχή στον διαγωνισμό «Οι συνταγές της γιαγιάς». Οργανώνεται εδώ και 7 χρόνια από την Ένωση ανάπτυξης τεχνών και επαγγελμάτων, που προσπαθεί να αναζητεί και να προβάλλει τις βουλγαρικές παραδόσεις στην κουζίνα. «Οι συνταγές της γιαγιάς» δεν είναι διαγωνισμός μαγειρικής, αλλά ιδιόμορφος χώρος παιδικής δημιουργίας. Με τα ποιήματα και τις ζωγραφιές τους τα παιδιά δείχνουν τη μεγάλη τους αγάπη και στοργή για τους ηλικιωμένους στην οικογένεια. Και επειδή οι πιτσιρίκοι είναι μικροί και δεν μπορούν να μαγειρεύουν μόνοι τους, σκοπός των οργανωτών είναι να κατευθύνουν την προσοχή τους στις παραδόσεις στην κουζίνα, στην τροφή, που προετοιμάζεται στα σπίτια κατά τις διάφορες εποχές στη Βουλγαρία.

Όλα τα παιδιά, που λαμβάνουν μέρος στον διαγωνισμό, παίρνουν διπλώματα συμμετοχής, ενώ ένα μέρος των δημιουργημάτων τους πάνε σε ιδιόμορφη περιοδεία τους καλοκαιρινούς μήνες. Συνοδεύουν το φεστιβάλ μαγειρικής «Το ποικίλο τραπέζι της πόλης μου», που οργανώνεται σε διάφορα μέρη της χώρας μας. «Ο σκοπός είναι κάθε μικρός δημιουργός να αισθανθεί σεβαστός και περήφανος για την καλή δουλειά που έκανε», εξήγησε η Μαριέτα Νέντκοβα, εκπρόσωπος των διοργανωτών.

Ο διαγωνισμός «Οι συνταγές της γιαγιάς» διεξάγεται σε συνεργασία με το Εθνικό Μέγαρο των Παιδιών και είναι μέρος του ημερολογίου εξωσχολικών δραστηριοτήτων του Υπουργείου Παιδείας και Επιστημών. Συνήθως στη διεύθυνση των διοργανωτών φτάνουν 2 χιλιάδες περίπου ζωγραφιές, που στέλνουν παιδιά απ’ όλη τη Βουλγαρία. Ο καθένας μπορεί να συμμετάσχει με απεριόριστο αριθμό έργων, τα οποία, σύμφωνα με τους κανόνες του διαγωνισμού, κατανέμονται ανάλογα με την ηλικία των παιδιών – από 5 έως 14 χρονών. Ενδιαφέρον για τον διαγωνισμό εκδηλώνουν ολόκληρα σχολεία, φροντιστήρια, εργαστήρια τέχνης.

«Στον διαγωνισμό συμμετέχουν πολλά ταλαντούχα παιδιά. – λέει η Μαριέτα Νέντκοβα. - Υπάρχουν σχολές, από τις οποίες εδώ και χρόνια μας στέλνουν τα έργα τους. Τα παιδιά μας ζωγραφίζουν τις ζωγραφιές τους και πολλές φορές μας στέλνουν και φωτογραφίες των γιαγιάδων τους και μας διηγούνται γι’ αυτές. Από εκεί μας ήρθε η ιδέα να συμπεριλάβουμε στον διαγωνισμό και παιδικά διηγήματα και ποιήματα. Σκοπός μας δεν είναι να εκτιμάμε το ταλέντο τους, αλλά να στρέψουμε την προσοχή στο θέμα της τροφής και στις οικογενειακές παραδόσεις, που συνδέονται μ’ αυτήν. Από τα παιδιά μαθαίνουμε πώς στρώνεται το τραπέζι στο σπίτι, ποια είναι η τάξη στην οικογένεια, οι σχέσεις μεταξύ των μελών της οικογένειας, η στάση απέναντι στους ηλικιωμένους.

Κάνει εντύπωση, ότι οι παραδόσεις αλλάζουν και αναπτύσσονται. Στο σύγχρονο αστικό περιβάλλον οι παραδόσεις δεν είναι αυτό, που ήταν πριν 30-50 χρόνια. Ένα πράγμα, όμως, δεν αλλάζει και αυτό είναι, ότι τα παιδιά αγαπούν πολύ τις γιαγιάδες τους. Δεν έχω συναντήσει παιδί, που να μην μιλάει με μεγάλη στοργή για την γιαγιά και τον παππού του. Να ετοιμάζουν τροφές, να δέχονται τα εγγόνια στο σπίτι και να δημιουργούν καλή διάθεση είναι μέρος της περιποίησης των ηλικιωμένων για τους κληρονόμους τους. Το τραπέζι πάντα μάζευε και συσπείρωνε την οικογένεια. Τώρα τελευταία το ενδιαφέρον των νέων βούλγαρων για τα παλιά έθιμα είναι όλο και πιο αισθητό. Πολλοί νέοι αναζητούν πληροφορίες για τελετουργικά εδέσματα, που προετοιμάζονταν πριν εκατοντάδες χρόνια. Ενδιαφέρονται όχι μόνο για την τεχνολογία, αλλά και για τα μηνύματα, που περιλαμβάνουν αυτά τα φαγητά.»

Τα έθιμα μεταδίδονται από γενιά σε γενιά, αφού οι ηλικιωμένοι παραδίδουν την πείρα τους στους νέους. «Δεν υπάρχει παράδοση, που να διδάσκεται από τα βιβλία», - υπογραμμίζει η Μαριέτα Νέντκοβα. – Η παράδοση μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο. Τα παιδιά κάνουν αυτό, που βλέπουν στην οικογένεια, στην κοινωνία, στο σχολείο. Γι’ αυτό η Ένωσή μας αποδίδει μεγάλη σημασία στο σχολείο σαν θεσμό, στον οποίο διαπαιδαγωγούνται τα παιδιά. Ο πολιτισμός και οι παραδόσεις του λαού μας έχουν τη θέση τους στο σχολικό πρόγραμμα.»

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα

Οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν από τους διοργανωτές του διαγωνισμού «Οι συνταγές της γιαγιάς»