Η ιδέα μας για το κυνήγι συχνά συνδέεται με σκότωμα ζώων, νόμιμη οπλοκατοχή, τρελό χόμπι ή επίδειξη ανδρείας. Κάποιοι Βούλγαροι όμως αντιλαμβάνονται το κυνήγι ως συνάντηση με φίλους, φυγή στη φύση, έναν τρόπο να ξεχάσουν τα προβλήματά τους. Έτσι, δεν είναι τυχαίο ότι η αρχή της κυνηγετικής περιόδου κάθε χρόνο γίνεται μια γιορτή για χιλιάδες άνδρες και όχι και τόσο λίγες γυναίκες στη χώρα. Φέτος η κυνηγετική περίοδος αρχίζει το Σάββατο, 13 Αυγούστου.

Μαζί με τα ευχάριστα συναισθήματα γύρω από την απόδραση από την καθημερινότητα και την υψηλή αδρεναλίνη για τους βουλγάρους κυνηγούς, το κυνήγι αποτελεί και περιβαλλοντική ευθύνη και φροντίδα για τα δάση και τα θηράματα. Κάθε χρόνο επενδύουν χρόνο, κόπο και χρήματα για την εκτροφή των άγριων ζώων, λαμβάνουν μέρος στην καταστολή πυρκαγιών, που κάθε χρόνο απειλούν εκατοντάδες στρέμματα δάση. Κάθε άνοιξη οργανώνουν αναδάσωση σε διάφορες περιοχές της χώρας.

Σύμφωνα με στοιχεία του Εθνικού Συνδέσμου Κυνηγών και Ψαράδων στη Βουλγαρία, δικαίωμα κυνηγιού έχουν πάνω από 120 000 άτομα. Χάρη στην περιβαλλοντική τους δραστηριότητα, διατηρείται ο πληθυσμός των θηραμάτων και η ποικιλότητά του. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του διοικητικού συμβουλίου της «Ένωσης Κυνηγών και Ψαράδων στη Βουλγαρία» Ιβάν Πετκόφ, τα τελευταία 4-5 χρόνια παρατηρείται και αύξηση του πληθυσμού ορισμένων ειδών:

«Κυμαίνονται από 4 έως 10% για τα διάφορα είδη θηράματος. Το αγριογούρουνο, το οποίο είναι το κύριο θήραμα για τους κυνηγούς, έχει διατηρήσει τον αριθμό του, ειδικά στον τυπικό βιότοπό του. Θα έλεγα ότι ο πληθυσμός του είναι εξαιρετικά υψηλός στο μεσαίο τμήμα του Αίμου (στην περιοχή του Λόβετς, Τρογιάν, Σεβλίεβο και Βελίκο Τίρνοβο). Ο αριθμός των τοπικών μικρών θηραμάτων είναι επίσης στα φυσικά όρια λόγω του εθνικού μας προγράμματος για τη βιώσιμη ανάπτυξη των θηραμάτων που λειτουργεί εδώ και 11 χρόνια στην Εθνική Οργάνωση. Το ίδιο ισχύει και για την πέρδικα στη Νότια Βουλγαρία, καθώς και για τον φασιανό στη Βόρεια Βουλγαρία. Οι κυνηγοί δίνουν τα πάντα για να διατηρηθεί η ισορροπία στα κύρια είδη θηράματος».

Οι Βούλγαροι κυνηγοί δεν παίρνουν χρήματα από το κράτος και δε λαμβάνουν επιχορηγήσεις από την ΕΕ για τον σκοπό αυτό. Ωστόσο, η Ένωση Βουλγάρων Κυνηγών επενδύει στη φύση μας σχεδόν 8 εκατ. λέβα ετησίως για την αναπαραγωγή του φασιανού, της πέρδικας, της ημιάγριας πάπιας, συνολικά περίπου 150 με 200 000 πτηνά. Έτσι, το κυνήγι δεν είναι απλά ένα περίπατο στην φύση, μετά το οποίο γυρίζεις με τρόπαιο, αλλά πρώτα απ’ όλα ευθύνη προς την προστασία της φύσης και των πληθυσμών των άγριων ζώων.

Τα προβλήματα είναι πολλά. Ένα από αυτά είναι η λαθροθηρία, αφού σε πολλές περιοχές είναι γνωστά τα άτομα που παραβιάζουν τον νόμο αλλά το κράτος δεν ελέγχει επαρκώς τους κυνηγούς εάν έχουν άδεια για το χόμπι τους. Ένα άλλο πρόβλημα είναι το πιάσιμο ζωντανών ζώων από ελεύθερες περιοχές με παγίδες και την μεταφορά τους σε ιδιωτικά αγροκτήματα, όπου κυριολεκτικά σκοτώνονται από «κυνηγούς». Αυτός ήταν ο λόγος πέρυσι χιλιάδες κυνηγοί από όλη τη χώρα να μπλοκάρουν το κέντρο της Σόφιας με το αίτημα να μη καταστρέφεται η φύση. Το φθινόπωρο αναμένεται η Βουλή να ψηφίσει τροποποιήσεις στον Νόμο περί Κυνηγιού και Προστασίας των Θηραμάτων, που να ρυθμίσουν αυστηρά το δικαίωμα κυνηγιού. Είναι απαραίτητη επίσης καλύτερη φύλαξη των θηραμάτων, καθώς και σαφείς κανόνες σχετικά με την οριοθέτηση των κυνηγετικών περιοχών. Ιδού και τα λόγια του Ιβάν Πετκόφ που απευθύνονται στους κυνηγούς:

«Η κυνηγετική περίοδος είναι μπροστά μας με εκπλήξεις και προκλήσεις, εύχομαι καλή τύχη σε όλους τους κυνηγούς. Ας κυνηγήσουμε υπεύθυνα, και τηρούμε τους νόμους της χώρας. Οι Βούλγαροι κυνηγοί να αγαπούν τη φύση και να συμβάλλουν στη διατήρηση των άγριων θηραμάτων.»

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα

Φωτογραφίες: BGNES και wikipedia.org