Η Κοίμηση της Θεοτόκου που γιορτάζεται στις 15 Αυγούστου, με το νέο ημερολόγιο, θεωρείται η μεγαλύτερη χριστιανική γιορτή, αφιερωμένη στη Παναγία. Κάθε χρόνο οι ναοί και τα μοναστήρια στη Βουλγαρία, που φέρουν το όνομα της Θεομήτορος, γεμίζουν με πιστούς – νέοι, γέροι, γεροί και άρρωστοι που αναζητούν ελπίδα και ίαση. Ένας από αυτούς τους ιερούς τόπους είναι η Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου της Βίτοσα στο Ντραγκαλέβτσι, που βρίσκεται σε απόσταση 9 χιλιομέτρων από τη Σόφια. Η μονή ήταν λαύρα /κύριο μοναστήρι/ του Αγίου Όρους της Σόφιας και κατά τον 16^ο – 17^ο αιώνα ήταν κέντρο γραμμάτων ενώ τον 19^ο αιώνα σκηνή των αγώνων για εθνική απελευθέρωση. Σήμερα το μοναστήρι του Ντραγκαλέβτσι συνεχίζει να είναι πόλος έλξης για προσκυνητές και τουρίστες που βαδίζουν στα χνάρια της ιστορίας.

Τις καθημερινές στο μοναστήρι κυριαρχεί η ησυχία. Νεαρή μοναχή πουλάει κεριά σε μια ομάδα παιδιών και λέει στα αγοράκια να βγάλουν τα καπέλα τους. Ξέρει η νέα γενιά ποια είναι η Παναγία;

«Η Παναγία είναι η μητέρα του Ιησού Χριστού», λέει η Ιωάννα που είναι 7 χρονών.

Και μήπως ξέρουν κάτι για τον τόπο, όπου βρίσκονται:

«Αν και είμαι για πρώτη φορά εδώ μου αρέσει πολύ», λέει η Έμα και ο Ντανιέλ συμφωνεί. «Εδώ μπορούμε να ανάψουμε ένα κεράκι και να ευχηθούμε υγεία για την οικογένειά μας», συμπληρώνει η Μιχαήλα.

«Τα παιδιά είναι μικρά αλλά ξέρουν πολλά», εξηγεί ο συνοδός τους Νικολάι Ασένοφ που είναι εκεί για να τους εξηγήσει κάποια πράγματα για την χριστιανική θρησκεία και να τα ξεναγήσει στο μοναστήρι.

«Είναι σημαντικό να δώσουμε προσοχή και στο πνευματικό», συνεχίζει ο κύριος Ασένοφ. – «Δείχνω τέτοιους ιερούς τόπους στους νέους εδώ και 10 χρόνια και με αποκαρδιώνει που συχνά οι άνθρωποι δεν πιστεύουν σε τίποτα και δεν έχουν κανένα σεβασμό. Λείπουν τα θρησκευτικά θέματα όχι μόνο από τα σχολικά προγράμματα αλλά και από τη διαπαιδαγώγηση στο σπίτι».

Με τον αρχιμανδρίτη Αλέξιο, που είναι εφημέριος στο μοναστήρι του Ντραγκαλέβτσι συζητάμε για την γιορτή του Δεκαπενταύγουστου και για τα Θαύματα της Παναγίας.

«Η Παναγία μεσολαβεί στον Θεό για τους ανθρώπους», λέει εκείνος. – «Η Παναγία είναι άνθρωπος, είναι μητέρα, γυναίκα, ξέρει τι είναι να είναι άρρωστο το παιδί σου, να το πληγώσουν. Το νόημα της γιορτής δεν είναι οι συγκεντρώσεις και το φαγητό και ευτυχώς έρχονται πιστοί, ολόκληρες οικογένειες, από το πρωί στη Θεία Λειτουργία, έχοντας νηστέψει να μεταλάβουν, καθαρίζουν την ψυχή τους, εξομολογούμενοι. Είναι σαν μετά από μακρύ δρόμο να μπεις σε ποτάμι και να δροσιστείς».

Αναρωτιόμαστε πού είναι η πίστη μας που μας βοήθησε σαν λαό να διαφυλάξουμε τις παραδόσεις και τη γλώσσα μας. Κάποτε τα μοναστήρια ήταν κέντρα του βουλγάρικου πνεύματος, αλλά σήμερα μένουν στο περιθώριο του υλιστικού μας παρόντος.

«Οι Βούλγαροι δεν έχουν χάσει την πίστη τους», ανταπαντά ο αρχιμανδρίτης Αλέξιος. – «Το σημαντικότερο είναι οι γονείς να καλλιεργούν τα παιδιά τους, να είναι φρόνιμοι. Το καλό δέντρο δίνει καλό καρπό».

Κι εμείς πέρα από δοξασίες και αυστηρούς κανόνες μπαίνουμε στον ναό για να βρούμε σωτηρία.

Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα

Φωτογραφίες: Νταρίνα Γκριγκόροβα και asport-bg.com