Με κάθε μέρα αυξάνεται ο αριθμός των γυναικών και παιδιών μεταναστών στην Ευρώπη. Ο κίνδυνος εκμετάλλευσης και κακοποίησής τους στην πατρίδα τους επίσης αυξάνεται και αυτό τους οδηγεί στην απόφαση να αναλάβουν το δύσκολο και επικίνδυνο ταξίδι προς άγνωστες χώρες. Τις μέρες αυτές στη Σόφια διοργανώθηκε από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα – Γυναίκες συνέδριο με θέμα «Η μετανάστευση και η ένταξη και η επίδρασή τους στις γυναίκες», αφιερωμένο στα προβλήματα της ένταξης και των επιπτώσεων της μετανάστευσης στις πιο ευάλωτες ομάδες.

«Όσο πιο γρήγορα καταλάβουμε ότι αυτό που έγινε τα τελευταία δύο χρόνια στις ακτές της Ευρώπης δεν είναι απλή κρίση, αλλά εξελίξεις που μόνιμα και βαθιά θα αλλάξουν τις χώρες μας, τόσο καλύτερα θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις μεταναστευτικές ροές. Η προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών και η αρχή ισότητας των φύλων αποτελούν εργαλείο για καλύτερη διαχείριση της μετανάστευσης.» Αυτά δήλωσε η ευρωβουλευτής Μαρία Γκαμπριέλ, κατά τα εγκαίνια του Συνεδρίου.

«Η Βουλγαρία είναι χώρα, που μπορεί να μιλά για μετανάστευση, επειδή αποτελεί εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, και μπορεί να μιλά για ένταξη, επειδή διαθέτουμε πρακτικές που αξίζουν εκλαΐκευση. Για μας πρωταρχικής σημασίας είναι η κατάσταση και ο ρόλος των γυναικών στις τρεις ξεχωριστές φάσεις. Αφενός είναι η κατάστασή τους στις χώρες καταγωγής – για το ποια είναι τα δικαιώματά τους και τι μπορεί να γίνει για την εξασφάλισή τους. Μιλήσαμε για την κατάσταση των γυναικών στη διάρκεια του ταξιδιού στις λεγόμενες χώρες διαμετακόμισης. Οι γυναίκες είναι εξαιρετικά ευάλωτες στην περίοδο αυτή και συχνά γίνονται θύματα διακίνησης ανθρώπων, λαθρεμπορίου, σεξουαλικής και εργασιακής εκμετάλλευσης. Και αφετέρου, να κοιτάξουμε την ένταξη, ποιος είναι ο ρόλος της κοινωνίας που τις υποδέχεται; Σημαντικό είναι το καθήκον των μεταναστριών που ήδη εντάχθηκαν σ’ αυτές τις κοινωνίες και μπορούν να είναι χρήσιμες με την εμπειρία τους. Από τις γυναίκες στην πολιτική ήρθε μήνυμα για υποστήριξη των μεταναστριών και τον ρόλο τους σαν φορέα της αλλαγής και της προσήλωσης προς τις πανανθρώπινες αξίες. Όπως δηλώθηκε «οι γυναίκες είναι το ανθρώπινο πρόσωπο της μετανάστευσης». Νομίζω ότι οι συζητήσεις ήταν εξαιρετικά ωφέλιμες και ξεχωρίστηκαν σαφώς δύο κατηγορίες - των προσφύγων και των οικονομικών μεταναστών. Όταν γίνεται λόγος για πρόσφυγες, το μοναδικό αίσθημα είναι για αλληλεγγύη με τους ανθρώπους αυτούς, που φεύγουν από πόλεμο, για να σώσουν τη ζωή τους. Αφετέρου πάλι, όταν μιλάμε για τους οικονομικούς μετανάστες πρέπει να υπάρχει σαφήνεια σχετικά με τον έλεγχο των εξωτερικών συνόρων, να ξέρουμε πολύ καλά ποιος μπαίνει στη χώρα. Τέθηκε και το ζήτημα της πρόσβασης σε εκπαίδευση. Οι κοινωνιολόγοι μάλιστα μιλούν για νέα «χαμένη γενιά».»

Η πιο ευάλωτη ομάδα μεταναστών που έρχονται στη χώρα είναι η ομάδα των παιδιών που ταξιδεύουν χωρίς τους γονείς τους. Για τα παιδιά αυτά δεν υπάρχουν ειδικά διαμορφωμένοι χώροι, καθώς και ειδική βοήθεια από ψυχολόγους και παιδαγωγούς. Για τα μειονεκτήματα του συστήματος προειδοποιούν και από τη μη κυβερνητική οργάνωση των μεταναστριών στη Βουλγαρία. «Προς το παρόν το κράτος δεν έχει σύστημα βοήθειας και ένταξης των μεταναστών», λέει η κα Αλεξάνδρα Ποπόβα, αντιπρόσωπος της μη κυβερνητικής οργάνωσης.

«Προς το παρόν μόνο οι μη κυβερνητικές οργανώσεις ασχολούνται με τη δραστήρια ένταξη των μεταναστών. Όπως κάθε μη κυβερνητική οργάνωση έτσι και εμείς υπολογίζουμε σε σχέδια. Ερχόμενοι στη Βουλγαρία, οι μετανάστες πρέπει να φτιάξουν εκ νέου τη ζωή τους. Για τον σκοπό έχουν ανάγκη από τις υπηρεσίες μεταφραστών, δασκάλων βουλγαρικής γλώσσας, από πληροφορίες για τις διαδικασίες απόκτησης καθεστώτος πρόσφυγα στη χώρα. Δυστυχώς, σε σύγκριση με το περασμένο έτος η κοινωνία μας άλλαξε τη γνώμη της για τους μετανάστες προς αρνητική κατεύθυνση. Σ’ αυτό συνέβαλαν και ορισμένα μίντια που δεν απεικονίζουν αντικειμενικά το θέμα. Συχνά για τους πρόσφυγες μιλούν σαν για παράνομους μετανάστες, που δεν είναι σωστό, επειδή έτσι εμφυτεύεται στους ανθρώπους ο φόβος από τους μετανάστες. Είναι η συνήθης αντίδραση όταν δεν καταλαβαίνεις τη γλώσσα και την κουλτούρα ενός αγνώστου, να τον απορρίψεις. Όταν γνωρίσουμε το παρελθόν και το παρόν των ανθρώπων αυτών, θα μπορούμε να τους δεχτούμε με συμπαράσταση και κατανόηση.»

Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα