Ενώ αναρωτιόμαστε όλο και περισσότερο σε τι εποχή ζούμε, ο διάσημος και παγκοσμίως αναγνωρισμένος Βούλγαρος γλύπτης Πάβελ Κόιτσεφ αποφάσισε να προσκαλέσει το κοινό στις δικές του «ευτυχισμένες μέρες». Στην γκαλερί της Σόφιας «Ράικο Αλέξιεφ» πριν λίγες μέρες εγκαινιάστηκε η τελευταία του έκθεση με τίτλο «Ω, ευτυχισμένες μέρες…ωωω!»

«Ξέρετε, ότι ο τίτλος προέρχεται από το έργο του Σάμιουελ Μπέκετ «Ευτυχισμένες μέρες», το οποίο μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Πριν από χρόνια η Τατιάνα Λόλοβα ήταν η πρωταγωνίστρια στη θαυμάσια παράσταση που παρουσιαζόταν στη σκηνή του Πολιτιστικού Κέντρου της Ουγγαρίας και με τη γυναίκα μου αποφασίσαμε εάν συμβεί κάτι καλό ή θυμηθούμε κάτι πολύ ωραίο να λέμε:«Ω, ευτυχισμένες μέρες». Το κάνουμε μέχρι και σήμερα. Όσον αφορά το επιφώνημα που βλέπετε στον τίτλο της έκθεσης, το πρόσθεσα εγώ. Είναι κάτι σαν στεναγμός ή κλάμα, γιατί όταν είσαι πολύ ευτυχισμένος σκέφτεσαι ότι η ευτυχία αυτή θα τελειώσει. Το επιφώνημα είναι απόηχος της ευτυχίας που συνέβη και δεν πρέπει να ξεχνάς.», λέει ο Κόιτσεφ.

Ο δικός του απόηχος της ευτυχία στο καλλιτεχνικό του πρότζεκτ αναπαριστάνεται με έναν ενδιαφέρον τρόπο μέσω της επιστροφής στο παρελθόν και την ανάμνηση με τη βοήθεια των παιδικών ζωγραφιών των παιδιών και των εγγονών του, που κρέμονται από την οροφή της γκαλερί. Έτσι τα παιδιά και τα εγγόνια του καλλιτέχνη γίνονται οι συνδημιουργοί της έκθεσης και ο Πάβελ Κόιτσεφ χαμογελά με τη σκέψη του, ότι δε ζήτησε επίσημα την άδειά τους να τα χρησιμοποιεί, αλλά ελπίζει να μη τον δικάζουν για αυτό, μια και είναι από την οικογένεια.

«Παρουσιάζω οκτώ γλυπτά και παιδικές ζωγραφιές. Έξι από τις φιγούρες είναι μικρών παιδιών - των δυο κορών και των τεσσάρων εγγονιών μου, που «πετούν» στον χώρο με κρεμασμένες ασπρόμαυρες φωτογραφίες τους, και ανάμεσα τους σαν χιονόπτωση κρέμονται οι παιδικές ζωγραφιές τους. Δύο μεγάλα ξαπλωμένα αγάλματα -το ένα ανδρικό και το άλλο γυναικείο, στα οποία ο καθένας μπορεί να αναγνωρίσει τον εαυτό του - όλες οι μητέρες και πατέρες, παππούδες, και γιαγιάδες. Γι’ αυτό δεν έθεσα φωτογραφίες. Οι παιδικές ζωγραφιές ήταν ιδιαίτερης σημασίας για μένα, διότι είναι το πιο καθαρό πράγμα στην τέχνη. Κάθε παιδί στο νηπιαγωγείο, πριν πάει σχολείο και αρχίσει η διαμόρφωσή του από το εκπαιδευτικό και το κοινωνικό σύστημα, έχει θαυμάσιες ζωγραφιές. Στην έκθεση μπορώ να βάλω ζωγραφιές και άλλων παιδιών ηλικίας 3 με 4 χρόνων, που δεν είναι από την οικογένειά μου, και πάλι θα είναι θαυμάσιες.»

Η έκθεση «Ω, ευτυχισμένες μέρες» είναι ανοιχτή για επισκέπτες ως τα τέλη Νοεμβρίου. Ο Πάβελ Κόιτσεφ έχει σαφή απάντηση στην ερώτηση:«Ποιος θέλει να δει την έκθεσή του;»:

«Με την έκθεση θα ήθελα να απευθυνθώ προς όλους απολύτως και να τους θυμίσω τις πιο ευτυχισμένες στιγμές και μέρες της ζωής τους, επειδή ο καθένας έχει τέτοιες. Αφιερώνω την έκθεση σε όλους τους γονείς, παιδιά και εγγόνια.»

Ο Πάβελ Κόιτσεφ λέει ότι δεν παρακολουθεί τον αριθμό των εκθέσεών τους. «Από το 1989 θα πρέπει να είναι περίπου 24-25. Αλλά θέλω να τονίσω ότι όλες είναι πολύ διαφορετικές - με διαφορετικά θέματα και έργα πλαστικής», - λέει ο καλλιτέχνης.

Το 2002, μαζί με τους συναδέλφους του Γκρέντι Άσσα και Χούμπεν Τσερκέλοφ εκπροσώπησαν τη Βουλγαρία στη Διεθνή Μπιενάλε της Βενετίας. Το 2008 δημιούργησε το οικολογικό σπίτι-γλυπτό «Κατασκευή» στο χωριό Οσίκοβιτσα και φέτος το καλοκαίρι μαζί με τον μαικήνα Μιροσλάβ Μιχάηλοφ έκανε στον ίδιο τόπο υπαίθρια γκαλερί «Τα πρωτότυπα». Στο πάρκο, ανάμεσα στα δέντρα εκτίθενται μερικά από τα πρόσφατα έργα του Κόιτσεφ υπό τον τίτλο «Φαινόμενα και πειρασμοί». Σήμερα, έξι μήνες αργότερα, απευθύνει και την πλαστική πρόκλησή του - ας θυμηθούμε τις ευτυχισμένες μέρες. Και πώς ο γλύπτης θα συνεχίσει το δημιουργικό του παραμύθι;

«Ω, δε θα ήθελα να μιλήσω εκ των προτέρων για τα σχέδιά μου. Έχω δύο τρεις ιδέες, αλλά δεν έχω αρχίσει την πραγματοποίησή τους, επειδή δε μου αρέσει να κάνω ταυτόχρονα διάφορα πράγματα. Ξεκινώντας ένα πρότζεκτ, δίνω προσοχή μόνο σ’ αυτό, οι δυνάμεις μου δεν είναι ανεξάντλητες, χρειάζονται κόπος, πίστη και συγκέντρωση για την πραγματοποίηση μιας ιδέας.»

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα

Φωτογραφίες: προσωπικό αρχείο