Γιατί οι πολικές αρκούδες δεν τρώνε πιγκουίνους; Όποιος απαντήσει σ’ αυτήν την ερώτηση έχει την ευκαιρία να συμμετάσχει στην επόμενη εκστρατεία ως την «ήπειρο της ειρήνης και της επιστήμης», την Ανταρκτική. Η απάντηση είναι πως οι πολικές αρκούδες ζουν στην Αρκτική, ενώ οι πιγκουίνοι στην Ανταρκτική. Τις απαντήσεις πολλών άλλων ερωτήσεων που κανείς δεν έχει θέσει ως τώρα προσπαθεί να βρει η Ιγκλίκα Τρίφονοβα, πρόεδρος της Οργάνωσης των Νεαρών Ερευνητών των Πόλων της Γης προς το Βουλγάρικο Ανταρκτικό Ινστιτούτο.

«Το 1999 κανείς δεν με πίστευε πως θα πραγματοποιήσω το όνειρό μου να πάω στην Ανταρκτική, ακόμα λιγότερο πως θα συμμετάσχω σε 4 εκστρατείες», λέει εκείνη. – «Η Ανταρκτική είναι αποστολή και μοίρα για μένα. Η δραστηριότητά μου συμπεριλαμβάνει παρουσιάσεις των τελευταίων πρότζεκτ που μεταφέρουν τους βουλγάρους επιστήμονες σε μακρινούς προορισμούς. Μαζί με τους συνεργάτες μου επισκέπτομαι σχολεία, επιστημονικά και οικολογικά φόρουμ και παρουσιάζουμε την Ανταρκτική με σκοπό την προστασία του περιβάλλοντος.»

«Φέτος παρουσιάσαμε μια ενδιαφέρουσα ατραξιόν», διηγείται η Ιγκλίκα. – «Πρόκειται για συλλογή από φυσικούς ήχους από την Ανταρκτική που ηχογραφήθηκαν επαγγελματικά από τη συνεργάτιδά μας Τατιάνα Ασένοβα με εκπαιδευτικό σκοπό για ανθρώπους με προβλήματα όρασης. Συνεργαζόμαστε και με ψυχολόγους για ένα πείραμα που θα δείξει πώς αυτοί οι ήχοι επιδρούν στους ανθρώπους. Έχουμε βιντεοσκοπήσει επίσης τη ζωή της βουλγάρικης αποστολής στην Ανταρκτική. Τα μέλη τους βοηθάνε πολύ ο ένας τον άλλον, το σημαντικότερο σε μια τέτοια κοινότητα είναι οι ανθρώπινες σχέσεις και η καλή οργάνωση. Κάνουμε καλή παρέα με τη γειτονική βάση της Ισπανίας. Στην Ανταρκτική όλοι γινόμαστε φιλόξενοι, γιατί οι συνθήκες είναι τόσο σκληρές που δεν υπάρχει χώρος για κακία. Όλοι είμαστε μια μεγάλη οικογένεια.»

Η φετινή βουλγάρικη αποστολή είναι η 25^η στη σειρά και στη χώρα μας ετοιμάζεται ήδη η επόμενη που προβλέπεται να συμπεριλάβει συγγραφείς, ζωγράφους και άλλους καλλιτέχνες.

«Στα σχολεία τα παιδιά μας χαρίζουν ζωγραφιές που αντανακλούν το πώς φαντάζονται την Ανταρκτική», λέει ακόμα η Ιγκλίκα Τρίφονοβα. Ελπίζω να μπορώ σύντομα να πάω στη βάση μας ολόκληρες τάξεις, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες. Εγώ είμαι φωτογράφος και στο παρελθόν έχω εργαστεί σαν δημοσιογράφος, στην Ανταρκτική ασχολούμαι με την καταχώρηση στοιχείων και τις πρώτες 2 φορές συμμετείχα στο βιολογικό πρόγραμμα που έκανε αναλύσεις DNA σε πιγκουίνους και φώκιες. Φέτος πάλι ήμουν στην ομάδα των ψυχολόγων που παρατηρεί τις αλλαγές στην ανθρώπινη συμπεριφορά όταν κάποιος βρεθεί σε ένα τόσο ασυνήθιστο περιβάλλον όπως ο Νότιος Πόλος. Εκεί πέφτουν όλοι οι ενδοιασμοί και οι πολιτιστικοί περιορισμοί. Έξω από το οικογενειακό τους περιβάλλον οι άνθρωποι μπορούν να είναι στ’ αλήθεια ο εαυτός τους, ενώ το μεγαλείο της φύσης μας ωθεί στην αγνότητα. Η Βουλγαρία απέχει 14 000 χλμ και δεν είναι εύκολο να επιστρέψεις στη ζώνη της άνεσής σου. Έτσι αναγκάζεσαι να γίνεις μέλος της ομάδας, να συνεργαστείς, να αντιμετωπίσεις τις καταστάσεις με χιούμορ και να είσαι καλοπροαίρετος. Χωρίς τηλεόραση και Ιντερνέτ η μόνη μας διασκέδαση είναι το να κάνουμε παρέα, μόνο αν είμαστε φιλικοί μπορούμε να επιβιώσουμε.»

Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα

Φωτογραφίες: Ιγκλίκα Τρίφονοβα