Στις 15 Αυγούστου ο λαός μας τιμά την Κοίμηση της Θεοτόκου. Είναι από τις πιο γνωστές γιορτές στα βουλγαρικά εδάφη που συνδέεται με την Παναγία  – την προστάτισσα του τοκετού και της μητρότητας, η οποία δωρίζει ζωή. Στα χωριά, όπου υπάρχει εκκλησία ή μοναστήρι, που φέρουν το όνομα της Παναγιάς, γίνονται πανηγύρια. Παντού ετοιμάζονται φαγητά με κρέας - κουρμπάνι που διανέμεται στο πλήθος που συγκεντρώνεται στην αυλή της εκκλησίας.

Η λαϊκή δοξασία λέει ότι ο καθένας πρέπει να πάρει από το γιορταστικό κουρμπάνι για υγεία, ενώ οι γυναίκες που τιμούν την Θεοτόκου ως προστάτιδα της μητρότητας στολίζουν την εικόνα της με λουλούδια και δώρα.

Η εορτή της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου τιμάται ιδιαίτερα στο χωριό Οβτσάρτσι της περιοχής της Ντούπνιτσα. Στις 15 Αυγούστου εκεί μαζεύονται οι κάτοικοι του χωριού και οι επισκέπτες. Ο κυρ Κώστα Κατσάρσκι είναι από τους πιο σεβαστούς ανθρώπους του χωριού. Τη δεκαετία του ’60 ίδρυσε μια ομάδα για αυθεντικό φολκλόρ, ήταν τραγουδιστής στη χορωδία του ναού, και σήμερα μεταδίδει την εμπειρία του στους νεότερους.

«Σ’ αυτή την γιορτή έρχονται άνθρωποι από όλη τη Νοτιοδυτική Βουλγαρία. Μαγειρεύεται κουρμπάνι, σχεδόν 30 καζάνια. Η γιορτή είναι η πιο σημαντική για μάς, γιατί είναι αφιερωμένη στην Παναγία, που γέννησε τον Σωτήρα μας Ιησού Χρήστο. Μας προστατεύει σε όλα. Εδώ στην Οβτσάρτσι δε θυμάμαι να έχει ρίξει χαλάζι, δεν έχει ανωμαλίες και ξηρασία που συμβαίνουν αλλού. Το χειμώνα δεν είναι τόσο παχιά τα χιόνια, δεν έχει χιονοθύελλες ή λειψυδρία. Θρησκευτικοί είναι οι άνθρωποί μας και είμαστε ευγνώμονες για την προστασία. Οι προετοιμασίες για την εορτή της Παναγίας αρχίζούν την προηγούμενη ημέρα, όταν ετοιμάζεται το κουρμπάνι. Το πρωί της 15^ης Αυγούστου η ημέρα ξεκινά με λειτουργία στην εκκλησία. Μετά τη Θεια Λειτουργία η καμπάνα αρχίζει να χτυπά δυνατά. Όλοι πηγαίνουν στο παρεκκλήσι πάνω από το χωριό. Ο ιερέας ραντίζει τους πιστούς για υγεία. Μετά αρχίζει το διασκεδαστικό πρόγραμμα με πολλά τραγούδια και χορούς. Η γιορτή συνεχίζεται μέχρι το βράδυ – οι άνθρωποι χορεύουν, τραγουδούν, διασκεδάζουν. Είναι μία από τις μεγαλύτερες γιορτές του χριστιανικού κόσμου.»

Λένε ότι η ζωή του χωριού είναι βαρετή, αλλά δεν είναι. Οι κάτοικοι του Οβτσάρτσι αγαπούν το χωριό τους, γιατί είναι ζωντανό. «Υπάρχουν πολλοί νέοι, παιδιά, όλα τα σπίτια είναι νέα και ωραία» - λέει ο κυρ Κώστα και συνεχίζει:

«Να ζεις στο χωριό είναι διασκεδαστικό, επειδή οι άνθρωποι έχουν την επιθυμία να τραγουδούν και να χορεύουν. Έχουμε πολλές γιορτές και παρά την ηλικία μου και εγώ συμμετέχω σ’ αυτές. Αυτό με κρατά ζωντανός, είμαι συνδεδεμένος με τον τόπο και τους ανθρώπους. Τώρα υπάρχει πολλή γεωργική εργασία, στο παρελθόν καλλιεργούσαμε καπνό, τώρα σιτάρι, ενώ στους μπαχτσέδες – πιπεριές, ντομάτες, φασόλια και άλλα λαχανικά. Επίσης υπάρχουν πολλά οπωροφόρα δέντρα, η γη είναι εύφορη. Το φολκλόρ μας είναι συνδεδεμένο με τη γη, με τα ήθη και τα έθιμα του λαού μας, με τους κλέφτες επί Τουρκοκρατίας και πολλά άλλα. Γι’ αυτό και τα τραγούδια μας είναι τόσο διαφορετικά, και τα επιλέγουμε στο ρεπερτόριό μας έτσι ώστε να παρουσιάζουν τη ζωή του τόπου μας.»

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα

Φωτογραφίες: Γκεργκάνα Μάντσεβα και BGNES