Το νότιο τμήμα του βουνού Πίριν είναι γνωστό για τους περίεργους σχηματισμούς του, ιδιαίτερα στην περιοχή των πυραμίδων του Μέλνικ, σε απόσταση περίπου 180 χιλιόμετρων νότια από τη Σόφια. Οι φυσικές πυραμίδες από ασβεστολιθικά πετρώματα, που περικλείουν την περιοχή, αποτελούν σπάνιο φυσικό φαινόμενο, με αποτέλεσμα να έλκουν φυσιολάτρες από όλο τον κόσμο και το 1960 να κηρυχθούν φυσικό αξιοθέατο. Τα πετρώματα του Μέλνικ αλλάζουν σχήμα ως αποτέλεσμα της συνδυασμένης διαβρωτικής δράσης του νερού, του άνεμου, της ζέστης και του κρύου.

Ο Ήλιος και η ζέστη πάνω στις αμμώδεις πυραμίδες αφήνουν ένα αχνό μαγευτικό λαμπύρισμα στους κώνους, τα κάστρα, τα κύπελλα ύψους 7-8 μέτρων και όλα τα σχήματα που οι άνθρωποι με περισσότερη φαντασία διακρίνουν.

Υπάρχουν επίσης τυπικές πυραμίδες που σχηματίζονται από τα βράχια, που σχηματίζουν μια στήλη που εκτείνεται στη βάση.

Η διαμόρφωση των γήινων μορφών οφείλεται επίσης στα στρώματα πηλού στην επιφάνεια, που λόγω της βροχής και του ηλίου, σχηματίζει κάτι σαν ένα φυσικό προστατευτικό «κάλυμμα» 1-2 εκατοστών. Το ύψος κάποιων από τις πυραμίδες φτάνει μέχρι και τα 100 μέτρα και στις κορυφές τους ευδοκιμεί ποικίλη βλάστηση που επηρεάζεται έντονα από το μεσογειακό κλίμα.

Σύμφωνα με τον Σύλλογο Προστασίας Πτηνών Βουλγαρίας, ο τόπος παρέχει κατάλληλους βιοτόπους σε 32 είδη πουλιών που έχουν συμπεριληφθεί στον Νόμο περί Βιοποικιλότητας, και που χρειάζονται ειδικά μέτρα προστασίας. Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο οι πυραμίδες του Μέλνικ έχουν παγκόσμια σημασία ως αντιπροσωπευτική περιοχή της Μεσογειακής βιογεωγραφικής ζώνης.

Σύμφωνα με τους ορνιθολόγους, η περιοχή είναι εξαιρετικά σημαντική για τα πουλιά, λόγω της βλάστησης (λιβάδια, θάμνους, δάση), η οποία είναι έντονα επηρεασμένη από το μεσογειακό κλίμα και δε συναντάται πουθενά σε όλη τη Βουλγαρία. Αυτός ο συνδυασμός ποικιλίας φυσικών δεδομένων καθορίζει και την ποικιλία των ειδών που είναι χαρακτηριστική για τη Μεσογειακή βιογεωγραφική ζώνη, όπως για παράδειγμα η Λιοστριτσίδα (Hippolais olivetorum), που κατοικεί σε βοσκοτόπια με θάμνους. Ενώ οι παραδοσιακές μέθοδοι καλλιέργειας αμπελιών δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για να φωλιάζουν εκεί διάφορα είδη όπως ο βλάχος (Emberiza hortulana), η χαμοκελάδα (Anthus campestris). Υπάρχει επίσης ένα εξαιρετικά όμορφο πουλί - η Χαλκοκουρούνα /Coracias garrulus/, η οποία συναντάται στις νότιες περιοχές της Ευρώπης.

Στην περιοχή υπάρχει και μεγάλος αριθμός αρπακτικών πτηνών, πολλοί από τους οποίους φωλιάζουν στα δάση του νότιου Πίριν, όπου στους βοσκοτόπους βρίσκουν άφθονη τροφή.

Γι’ αυτό είναι ιδιαίτερης σημασίας το φυσικό περιβάλλον να διατηρείται χωρίς χημικές ουσίες και άλλες επιθετικές πρακτικές που καταστρέφουν οριστικά τη βάση διατροφής των ωδικών πτηνών. Για παράδειγμα, η κτηνοτροφία και η αμπελουργία φυσικά διατηρούν τους βιοτόπους τους. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αναζητούν φυσικά και καθαρά προϊόντα, παρόλο που κοστίζουν περισσότερο. Γι’ αυτό και οι ντόπιοι από την περιοχή των πυραμίδων θέλουν να διατηρήσουν την επαγγελματική ενασχόληση των πρόγονων τους. Ακριβώς γι 'αυτούς, το περιβαλλοντικό δίκτυο NATURA 2000 προσφέρει επιπλέον επιλογές στο πλαίσιο των προγραμμάτων «Ανάπτυξη του περιβάλλοντος» και «Ανάπτυξη αγροτικών περιοχών». Δυστυχώς λίγοι τα καταφέρνουν στην αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας και τις πολλές ευρωπαϊκές απαιτήσεις, όχι επειδή δεν πληρούν τα κριτήρια, αλλά λόγω των εμποδίων στα θεσμικά όργανα. Αυτός είναι ο λόγος να αξιοποιείται μόνο το 30% των ευρωπαϊκών κονδυλίων.

Παραμένει η ελπίδα να μη αποφασίσουν οι ντόπιοι να πουλήσουν τα οικόπεδά τους σε πλούσιους επιχειρηματίες, που να μετατρέψουν τον φυσικό πλούτο σε γήπεδο γκολφ ή αιολικό πάρκο.

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα

Φωτογραφίες: Νταρίνα Γκριγκόροβα, BGNES και bg.wikipedia.org