Το Ντόρκοβο είναι ένα μικρό χωριό στις πλαγιές της Ροδόπης. Βρίσκεται στην κοιλάδα Τσέπινσκα, στις δύο όχθες του ποταμού Μάτνιτσα, σε απόσταση περίπου 15 χιλιομέτρων από το θέρετρο «Τσίγκοφ τσαρκ» και 20 χιλιομέτρων από το θέρετρο «Άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη», που βρίσκεται στις όχθες του φράγματος του Μπατάκ. Οι καθαροί δρόμοι και το φιλικό περιβάλλον με τα φιλόξενα σπιτάκια καλωσορίζουν τους τουρίστες ακόμα τις πρωινές ώρες. Είναι παράξενο, αλλά γεμάτη ζωή και κόσμο είναι η πλατεία, όπου βρίσκεται και στάση του λεωφορείου για την κοντινή πόλη Βέλινγκραντ. Η λεγόμενη «spa πρωτεύουσα» της Βουλγαρίας βρίσκεται σε απόσταση περίπου 15 χιλιόμετρων από δω. Έτσι, περιμένοντας το λεωφορείο, μερικοί μιλούν σιγά, άλλοι κάθονται στα παγκάκια ήρεμα, χωρίς να βιάζονται και να κοιτάζουν νευρικά τα ρολόγια τους. Αλλά στη μεγάλη πλατεία, δεν είναι οι ντόπιοι, που προσελκύουν τη προσοχή, άλλα ο εντυπωσιακός Ναός του Αγίου Προφήτη Ηλία, με το μεγαλοπρεπές καμπαναριό του. Οι πρωινές ηλιαχτίδες εισέρχονται στον ναό, παίζοντας στους τρούλους, και η λάμψη τους φωτίζει την αυλή του κοντινού σχολείου, όπου ακούγονται οι φωνές των παιδιών. Ο ναός δεν είναι εθνικό μνημείο, αλλά οι ντόπιοι ισχυρίζονται ότι μοιάζει με τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι στη Σόφια.

Για την ύπαρξη του χωριού Ντόρκοβο ήδη από τον Μεσαίωνα μαρτυρεί παλαιό έγγραφο από το 1515 και επιβεβαιώνει ότι, από τότε το όνομα του δεν έχει αλλάξει. Το χωριό είναι γνωστό στους λάτρες του φολκλόρ με τις προσπάθειες να διατηρήσει και να διαδώσει την παραδοσιακή τέχνη. Σχεδόν 20 χρόνια εδώ οργανώνεται Διεθνές Φεστιβάλ Αυθεντικού Φολκλόρ υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού.

Τα τελευταία χρόνια στο χωριό αναπτύσσεται και ο εναλλακτικός τουρισμός, ιδιαίτερα μετά το 2013, όταν εκεί άνοιξε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας «Το Πάρκο του Πλειόκαινου». Το μουσείο έγινε πραγματικότητα χάρη στο μεγαλύτερο παλαιοντολογικό εύρημα σε μικρή έκταση με περισσότερα από 600 οστά από περίπου 30 είδη ζώων. Χρονολογούνται από το Πρώιμο Πλειόκαινο. Ήδη από τη δεκαετία του ’30 του 20^ου αιώνα οι ντόπιοι ήθελαν να δοθεί προσοχή στην ανακάλυψη οστών άγνωστης προέλευσης. Αλλά κατά δεκαετία του ’80 λαμβάνονται μέτρα σχετικά με αυτό, όταν οι γεωλόγοι του Πανεπιστημίου της Σόφιας ανακάλυψαν τα πρώτα απολιθώματα. Με πρωτοβουλία του καθηγητή Νικολάι Σπάσοφ, το Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας σε συνεργασία με το Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Παρισιού αρχίζουν να μελετούν την περιοχή. Μετά από τρία χρόνια έρευνες η βούλγαρο-γαλλική αποστολή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για τα μεγαλύτερα παλαιοντολογικά ευρήματα στα Βαλκανίων και τα δεύτερα μεγαλύτερα στην Ευρώπη. Το 1990 έγινε φυσικό αξιοθέατο. Με ιδέα του καθηγητή Ερμπέρ Τομά, επικεφαλής της αποστολής από το College de France, με τη συμμετοχή επιστημόνων από το Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Βουλγαρικής Ακαδημίας Επιστημών και με χρηματοδότηση του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Περιφερειακή Ανάπτυξη» κατασκευάζεται το παλαιοντολογικό μουσείο.

Το κυλινδρικό σχήμα του κτιρίου προσελκύει την προσοχή από μακριά - μια μεταλλική κατασκευή, καλυμμένη με ξύλο με γυάλινο θόλο. Η ιδέα των δημιουργών ήταν να μοιάζει με κυψέλη και έγινε κτίριο του 2013. Στο κέντρο του εσωτερικού χώρου με έκταση περίπου 300 τ.μ., υψώνεται η μακέτα ενός μαστόδοντα σε πραγματικό μέγεθος, η οποία είναι πραγματικά εντυπωσιακή! Το ύψος του είναι 3,90 μέτρα, ενώ οι χαυλιόδοντες του έχουν μήκος 3,50 μέτρα. Είναι ο πιο χαρακτηριστικός εκπρόσωπος του Πλειόκαινου. Ήταν φυτοφάγος και ζύγιζε περίπου 10 τόνους. Ο μαστόδοντας είναι κατασκευασμένος από πλαστικό, γύψο και φελιζόλ. Για να φαίνεται πιο ρεαλιστικά, για το τρίχωμα στο κεφάλι, την ουρά και τις βλεφαρίδες χρησιμοποιήθηκαν τρίχες αλόγου.

Εκεί κοντά βρίσκεται χαυλιόδοντας του μαστόδοντα Mammut borsoni.

Υπάρχει και μια μακέτα του κερκοπίθηκου Dolichopithecus του είδους ruscinensis.

Στις βιτρίνες εκτίθενται διάφορα απολιθώματα - δόντια, οστά διαφόρων προϊστορικών ειδών.

Τεράστιο διόραμα με ήχο και εικόνα παρουσιάζει τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής του Ντόρκοβο πριν περίπου 5 εκατ. χρόνια, όταν το κλίμα ήταν θερμότερο και υγρό.

Σε αυτό, μαζί με την τυπική για εκείνη την περίοδο βλάστηση - μανόλια, ροδοδάφνη, μπορείτε να δείτε εκτός από τον μαστόδοντα, και άλλους εκπροσώπους της εποχής, όπως τα προϊστορικά τριδάκτυλα άλογα, ο τάπιρος, ο ρινόκερος, προϊστορικές αρκούδες, ελάφια και άλλα. Παρουσιάζονται επίσης ο αγριόκουρκος της Ροδόπης /Tetrao rhodopensis/, που θεωρείται ο αρχαιότερος εκπρόσωπος του τύπου, και η βαλκανική πάπια /Balcanas pliocaenica/. Τα οστά των προαναφερόμενων ειδών, που θεωρούνται κάτι καινούργιο στην επιστήμη, βρέθηκαν στο Ντόρκοβο.

Το πλούσιο φωτογραφικό υλικό και τα εκθέματα στις βιτρίνες, συνοδευόμενα από λεπτομερείς εξηγήσεις, συμπληρώνουν τις γνώσεις των επισκεπτών σχετικά με την εξέλιξητων ειδών.

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα

Φωτογραφίες: Σβετλάνα Ντιμιτρόβα και bg.wikipedia.org