«Οι χελώνες καταναλώθηκαν πρώτα στο νησί – τα έφαγαν. Στη συνέχεια, οι κρατούμενοι στο στρατόπεδο έπιαναν βατράχια και νερόφιδα, γάτες και σκυλιά, κοράκια, σκαντζόχοιρους, σπουργίτια. Επίσης έβγαλαν τα θαμμένα ζώα, που είχαν σκοτώσει λόγω της αρρώστιας τους - τον ιό του άνθρακα, καθώς και πνιγμένα άλογα, χοίρους, που πέθαναν από μολυσματικές ασθένειες...»

Στις 6 Δεκεμβρίου κυκλοφόρησε ένα ειδικό βιβλίο - μεγάλης κλίμακας αφήγηση, στηριζόμενη σε έγγραφα και προσωπικές μαρτυρίες, που αποκαλύπτεται την πιο πλήρη εικόνα του εγκλήματος «Μπέλενε» - το νησί που σκότωσε τον ελεύθερο άνθρωπο». Ο συγγραφέας Μπορισλάβ Σκότσεφ σχεδόν δέκα χρόνια εξερευνούσε βουλγαρικά και ξένα αρχεία, για να μας παρουσιάσει περίπου σε 1000 σελίδες την πιο ολοκληρωμένη μελέτη της δομής και της τερατώδους καταπίεσης και προσβολής των προσωπικοτήτων στο μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Βουλγαρία την περίοδο του ολοκληρωτικού καθεστώτος. Εκπληρώνοντας το καθήκον του, σήμερα όμως δεν εμφανίζεται στο κοινό. Έτσι για το βιβλίο μιλάει ο Χρίστο Χρίστοφ - ένας άλλος ερευνητής αυτού του καθεστώτος στη χώρα μας.

Ο συγγραφέας του βιβλίου Μπορισλάβ Σκότσεφ έχει και την ιστοσελίδα του «decommunizaciq» - την πρώτη online πλατφόρμα αφιερωμένη στο ξεπέρασμα των εξαρτήσεων του ολοκληρωτικού παρελθόντος μας , λέει ο Χρίστο Χρίστοφ. - Δεν είναι ούτε ιστορικός, ούτε δημοσιογράφος, αλλά ένας από τους ανθρώπους που συμμετέχουν σε πρωτοβουλίες της Κοινωνίας των Πολιτών.

Το έργο του είναι η πρώτη τόσο ολοκληρωμένη μελέτη για το στρατόπεδο συγκέντρωσης «Μπέλενε» και σχεδόν σε κάθε σελίδα βρίσκει κανείς κάτι καινούργιο, είναι πεπεισμένος ο ερευνητής. Στο βιβλίο του Μπορισλάβ Σκότσεφ αποκαλύπτει τους πολιτικούς λόγους για τη δημιουργία του στρατοπέδου, περιγράφει τους κρατούμενους, την καταναγκαστική εργασία, την καθημερινότητα, τις τιμωρίες και τις προσπάθειες φυγής, καθώς και τις εκτελέσεις.

Το στρατόπεδο δημιουργήθηκε με μια μυστική απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου στις 27 Απριλίου του 1949 - λέει ο Χρίστο Χρίστοφ. - Φυσικά, το Κομμουνιστικό Κόμμα δεν κάνει κάτι καινούργιο, απλώς χειροτερεύει την κατάσταση για τους κρατούμενους. Ένα ενδιαφέρον γεγονός είναι ότι εκείνη τη στιγμή το Μπέλενε είναι χωριό και όπως αναφέρεται στα αρχεία της Κρατικής Ασφάλειας εκεί αναμενόταν πρόβλημα λόγω του καθολικού πληθυσμού και της μηδενικής επίδρασης του Βουλγαρικού Κομουνιστικού Κόμματος. Το «Μπέλενε» λειτουργεί μέχρι το 1953 και μετά τον θάνατο του Στάλιν άρχισε χαλάρωση του καθεστώτος. 15 χιλιάδες είναι οι κρατούμενοι εκεί και αυτό δεν είναι ασήμαντο αριθμό για τη μικρή Βουλγαρία. Μεταξύ 18 και 30 000 είναι οι σκοτωμένοι και οι αγνοούμενοι από τους πρώτους μήνες του κομμουνιστικού τρόμου και άλλοι 10 000 καταδικάστηκαν από το Λαϊκό Δικαστήριο.

Οι κρυμμένες αλήθειες μαζί με τους μύθους στην κοινωνία για «την ήσυχη και ασφαλή ζωή στον σοσιαλισμό» ανάγκασε τους πολιτικά δραστήριους ανθρώπους που δε θέλουν λήθη για τα εγκλήματα του κομμουνισμού, να συνεχίσουν τον αγώνα τους για τη σωστή ενημέρωση στα μαθήματα ιστορίας σχετικά με τα γεγονότα την περίοδο του ολοκληρωτικού καθεστώτος στη Βουλγαρία.

Το βιβλίο του Μπορισλάβ Σκότσεφ είναι ενδεικτικό για τα γεγονότα εκείνης της εποχής. Ο συγγραφέας δεν είναι επαγγελματίας ιστορικός, αλλά είναι εξαιρετικά αφοσιωμένος στο να μην ξεχαστούν τα εγκλήματα του κομμουνισμού και, τελικά να βγει η αλήθεια, καταλήγει ο Χρίστο Χρίστοφ.

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα