Η Βικτώρια Ράντεβα από παιδί έπαιζε στο Πλόβντιβ με βασίλισσες, ιππότες και άλογα. Στα 17 της χρόνια έχει πια κερδίσει δυο φορές το παγκόσμιο πρωτάθλημα και φέτος τον Απρίλιο κέρδισε τον παγκόσμιο τίτλο στο κλασσικό σκάκι κορασίδων, στο Δυρράχιο της Αλβανίας. Αυτό συνέβη μετά από 5ωρη αναμέτρηση με συναγωνίστρια από τη Σρι Λάνκα και μετά από 8 νίκες και μία ισοπαλία στο πλαίσιο του τουρνουά.

Στην συλλογή της ως τώρα η Βικτώρια έχει πάνω από 90 μετάλλια και 40 κύπελλα, μεταξύ των οποίων είναι ο παγκόσμιος τίτλος από το σκάκι ταχύτητας, η δεύτερη θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στη Βραζιλία το 2011 όταν ήταν μόλις 9 ετών, τα βραβεία από τα ευρωπαϊκά τουρνουά και το ρεκόρ από 9 διαδοχικά κερδισμένα εθνικά πρωταθλήματα.

Ξεκίνησα να παίζω σκάκι όταν ήμουν 3 χρονών, διηγείται η Βικτώρια. Θυμάμαι ότι ήταν χειμώνας όταν ο πατέρας μου μού έδειξε πώς να κινώ τα πιόνια στη σκακιέρα. Στην αρχή για μένα ήταν σαν να παίζω με κούκλες ή αυτοκινητάκια, αλλά μετά συνειδητοποίησα το βάθος και την ομορφιά του σκακιού. Όταν προετοιμαζόμουν για το πρωτάθλημα στη Βραζιλία, ο πατέρας μου με ξυπνούσε νωρίς το πρωί για να παίζουμε σκάκι ταχύτητας. Για κάθε νίκη μου έδινε από ένα λεβ και για μια εβδομάδα είχα κερδίσει 20 λέβα. Τότε κατάλαβα πως είμαι καλή.

Πολύ καιρό η Βικτώρια νόμιζε πως το παιχνίδι τελειώνει όταν νικά. Η πρώτη της ήττα την απογοήτευσε.

Έτσι είναι η ζωή, δε μπορείς μόνο να κερδίζεις, λέει εκείνη. Έμαθα να δέχομαι την αδυναμία μου και να προσπαθώ περισσότερο για να αντιμετωπίζω τις δυσκολίες. Το σκάκι είναι περίπλοκο και αυτή είναι η ομορφιά του. Σε μαθαίνει να βλέπεις 4-6 βήματα μπροστά και να προβλέπεις τι θα συμβεί, να λαμβάνεις υπόψη σου πολλά πράγματα και να είσαι πιο προσεχτικός.

Δυστυχώς η Βουλγαρική Ομοσπονδία Σκακιού έχασε την άδειά της λόγω καταχρήσεων και αυτό στερεί από τη Βικτώρια τη δυνατότητα να χρηματοδοτείται όταν ταξιδεύει, για να συμμετάσχει σε αγώνες, αλλά και το δικαίωμα να εκπροσωπεί την πατρίδα της. Έτσι αυτή τη στιγμή η Βικτώρια παίζει κάτω από τη σημαία της ΕΕ ή της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Σκακιού, ενώ η οικογένειά της αναζητά καθημερινά χορηγούς. Για να κερδίζει τα προς το ζην αναγκάζεται να παίζει και για ξένες ομάδες. Οι δυσκολίες όμως δεν μπορούν να την κάνουν να σταματήσει να ονειρεύεται μια μέρα να μοιάσει στο πρότυπό της, την Αντοανέτα Στέφανοβα – παγκόσμια πρωταθλήτρια σκακιού για το 2004 και παγκόσμια πρωταθλήτρια σκακιού ταχύτητας για το 2012.

Ονειρεύομαι να μοιάσω με την Αντοανέτα και να κερδίσω το πρωτάθλημα γυναικών από τότε που άρχισα να παίζω σκάκι, λέει η Βικτώρια. Ξέρω ότι έχω τις δυνάμεις να το κάνω, αλλά δεν ξέρω αν θα μας φτάσουν τα χρήματα. Θέλω να ελπίζω πως όλα θα ταχτοποιηθούν και πως θα έχω τις συνθήκες για να εξελίσσομαι.

Η Βικτώρια πηγαίνει σχολείο στο Εθνικό Εμπορικό Γυμνάσιο στο Πλόβντιβ και μερικές φορές αναγκάζεται να απουσιάζει για να συμμετέχει σε αγώνες. Γι’ αυτό είναι ευγνώμων στους συμμαθητές της που τη βοηθούν να αναπληρώσει τα μαθήματα και να τα καταφέρει στις εξετάσεις. Όσο για τη σκακιέρα, εκεί η Βικτώρια εφαρμόζει όσα της έχει μάθει ο μπαμπάς της: Όταν επενδύεις αγάπη, κερδίζεις αποτελέσματα.

Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα

Φωτογραφίες: προσωπικό αρχείο