Ο Μάριο Ζέκοβ είναι διάσημος ανά τον κόσμο βούλγαρος ζωγράφος. Γεννήθηκε το 1898 στη Στάρα Ζαγκόρα και το 1917 άρχισε να σπουδάζει στην Κρατική Σχολή Καλών Τεχνών και Βιομηχανίας στη Σόφια. Μόλις ένα χρόνο αργότερα αναχώρησε για το μέτωπο όπου αιχμαλωτίστηκε από τους Γάλλους. Το ταλέντο του όμως αναγνωρίστηκε κι ένας αξιωματικός αντί να τον στείλει σε κάτεργο τον έστειλε να σπουδάσει στην Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού.

Ο Μάριο Ζέκοβ γύρισε στην Βουλγαρία και από το 1920 έγινε μέλος του Συλλόγου των Ζωγράφων της Νότιας Βουλγαρίας. Το επόμενο χρόνο ταξίδεψε στην Τουρκία όπου ζωγράφισε όμορφα τοπία από τον Βόσπορο. Σιγά σιγά άρχισε να συμμετέχει σε εκθέσεις στη Βουλγαρία και το εξωτερικόκαι το 1936 έλαβε βραβείο σε διεθνή έκθεση-διαγωνισμό στη Λειψία. Πέρασε τουλάχιστον 20 χρόνια ταξιδεύοντας και κατοχυρώθηκε σαν ένας από τους καλύτερους ζωγράφους θαλάσσιων τοπίων (μαρινίστες).

Ο ζωγράφος πέρασε πολύ χρόνο σε ακτές προσπαθώντας να αποτυπώσει τις διάφορες εκφάνσεις του παιχνιδίσματος του φωτός με το νερό. Το στυλ του μπορεί να χαρακτηριστεί ιμπρεσιονιστικό, έχει όμως επίσης επιρροές από τον συμβολισμό και τον εξπρεσιονισμό. Απεβίωσε το 1955 στη Σόφια και φέτος κλείνουν 120 χρόνια από την γέννησή του. Με αυτήν την αφορμή η Εθνική Πινακοθήκη στη Σόφια διοργανώνει έκθεση με θαλάσσια τοπία του η οποία θα συνεχίσει ως τις 16 Σεπτεμβρίου.

Ο Μάριο Ζέκοβ είναι ένας αυθεντικός μαρινίστας, λέει ο καθηγητής Μαρίν Ντόμπρεβ, διευθυντής της Αστικής Πινακοθήκης της Στάρα Ζαγκόρα, ο οποίος παρουσίασε το έργο του Ζέκοβ στα εγκαίνια της έκθεσης. Ο ζωγράφος ταξίδεψε στη Ριβιέρα της Γαλλίας, στο Αιγαίο, στις ακτές της Δαλματίας και της Μαύρης θάλασσας. Η θάλασσα για τον Ζέκοβ είναι ένα ολόκληρο σύμπαν, την παρατηρεί και την αντιπαραθέτει στον εσωτερικό του κόσμο, στεκόμενος στο όριο μεταξύ της στάσιμης ακτής και των δυναμικών κυμάτων. Ανακαλύπτει τους ναυτικούς και περιγράφει τη ζωή τους. Ταυτόχρονα δημιουργεί υπέροχα βουνίσια τοπία από τη Ροδόπη και τη Ρίλα, ζωγραφίζει το Βελίκο Τάρνοβο και το Ντριάνοβο, τους μαιάνδρους του Δούναβη.

Τα σημαντικότερα έργα του ο ζωγράφος επιτυγχάνει στο Ντουμπρόβνικ. Ακολουθούν εκθέσεις στο Βελιγράδι, στο Ζάγκρεμπ, στην Βουδαπέστη και το Βουκουρέστι.

Το 1944 η αλλαγή του καθεστώτος στη Βουλγαρία αποδείχτηκε δοκιμασία για το ελεύθερο πνεύμα του και επηρέασε τα χρώματα στους πίνακές του τα οποία έγιναν πιο μουντά. Βιοποριστικά άρχισε να ασχολείται με τη σκηνογραφία και τη διαφήμιση.



Στην έκθεση για τα 120 χρόνια από τη γέννηση του Μάριο Ζέκοβ συμπεριλαμβάνονται έργα από τις μόνιμες εκθέσεις με έργα του ζωγράφου στις αστικές πινακοθήκες της Στάρα Ζαγκόρα, της Σόφιας, του Πλόβντιβ, του Καζανλάκ και του Ντόμπριτς, στην πινακοθήκη «Π. Ζαντγκόρσκι» στο Μπουργκάς, «Ντ. Ντόμπροβιτς» στο Σλίβεν, «Μπ. Γκεοργκίεβ» στη Βάρνα, στην Εθνική Πινακοθήκη και σε ιδιωτικές συλλογές.

Επιμέλεια
και Μετάφραση:
Αγάπη
Γιορντανόβα

Φωτογραφίες:
Ντιάνα Τσανκόβα
και αρχείο