Η περιοχή της Δοβρουτσάς, στην Βορειανατολική Βουλγαρία, είναι μια μεγάλη πηγή έμπνευσης για έναν από τους πιο αγαπημένους βούλγαρους συγγραφείς, τον Γιορντάν Γιόβκοφ. Πολλές από τις υποθέσεις των βιβλίων του εξελίσσονται στα χρυσά χωράφια με σιτάρι και περιγράφουν την δύσκολη ζωή των αγροτών. Σήμερα σε άνθηση είναι ο επαρχιακός τουρισμός και πολλά από τα σπίτια έχουν μετατραπεί σε ξενώνες.

«Θέλω να κάνω γνωστό το χωριό μου, το Μπεζμέρ», λέει η Νεβένα Ντένεβα, που εξασφαλίζει διανυκτέρευση στους τουρίστες. – «Είμαι οικονομολόγος, αλλά εδώ και καιρό ήθελα να φτιάξω έναν ξενώνα με μουσείο. Έτσι όταν συνταξιοδοτήθηκα μετέτρεψα τα σπίτια του συζύγου μου σε μια αναπαράσταση της παραδοσιακής οικίας της περιοχής. Η έμπνευσή μου προέρχεται από την οικογένειά μου, στην οποία όλοι τραγουδούν και παίζουν μουσικά όργανα, είναι τεχνίτες και φτιάχνουν όμορφα και χρήσιμα αντικείμενα. Στην Δοβρουτσά οι άνθρωποι έχουν πλούσια παράδοση, την οποία διαφυλάττουν και συνεχίζουν, χαιρόμαστε να την παρουσιάζουμε στους επισκέπτες μας.»

Οι ντόπιοι δεν είναι πλούσιοι και εκτιμούν κάθε κέρμα. Γι’ αυτό η ενθουσιαστές που θέλουν να κρατήσουν ζωντανή την περιοχή τους χαίρονται κάθε χρηματοδότηση από τα ευρωπαϊκά προγράμματα.

«Ο μεγαλύτερος πλούτος μας είναι οι άνθρωποι», λέει η κυρία Ντένεβα. «Πολλοί μαθαίνοντας ότι φτιάχνουμε μουσείο, ήρθαν και μας χάρισαν δαντέλες και κεντήματα, χαλιά και αργαλειούς. Στο ισόγειο του σπιτιού μπορείτε να φανταστείτε πως καθόντουσαν οι γυναίκες και γνέθανε, έχουμε τρόπους να δείξουμε πως μάζευαν τη σοδειά και πως την επεξεργάζονταν.»

Η Δοβρουτσά δεν είναι μόνο ο σιταρώνας της Βουλγαρίας. Στην επικράτειά της βρίσκονται και κάποια οικολογικά και τουριστικά αξιοθέατα.

«Η κοντινότερη πόλη είναι το Τέρβελ και στην επικράτεια του δήμου υπάρχουν πράγματα που αξίζει να δει κανείς. Σε απόσταση 20 χλμ. βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος Ονογκούρ. Οι αρχαιολόγοι μένουν συχνά στα δωμάτια που ενοικιάζουμε και μας διηγούνται για τα ευρήματά τους.»

Το ποτάμι της περιοχής σήμερα λέγεται Ξεροπόταμος (Σούχα ρεκά), αλλά κάποτε ήταν ορμητικό και φύλαγε το αρχαίο και μεσαιωνικό κάστρο Παλμάτις που βρισκόταν στον ρωμαϊκό δρόμο Ντουρόστρουμ (σήμερα Σιλίστρα) – Μαρτσιανόπολις (κοντά στη σημερινή Ντέβνια, στην περιοχή της Βάρνα). Αξίζει κανείς να δει τις σπηλιές που χρησιμοποιούσαν μοναχοί, αλλά και την βασιλική που ανακάλυψαν αρχαιολόγοι, με επικεφαλή τον καθηγητή Κωνσταντίν Ποπκαζιμίροφ, το 2016. Η εκκλησία χτίστηκε τον 6^ο αιώνα από τον Ιουστινιανό τον Μεγάλο και έχει διαστάσει 55-30μ.

Εάν βρεθείτε στην περιοχή του Μπεζμέρ μην χάσετε την ευκαιρία να απολαύσετε την φιλοξενία την κατοίκων, αλλά και να δοκιμάσετε εκτός από την βουλγάρικη κουζίνα παραδοσιακά φαγητά από την κουζίνα των Τατάρων, μιας και εδώ ζουν άνθρωποι που μετανάστευσαν από την Κριμαία γύρω από τους Ρωσοτουρκικούς πολέμους του 19^ου αιώνα (1806-1812, 1828-1829, 1853-1856).

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα