Να ζεις σε χωριό που φέρει το όνομα της 1^ης Μαΐου – της Ημέρας της Εργασίας και της Διεθνούς Εργατικής Αλληλεγγύης, δεν είναι αστείο. Το να είσαι κάτοικος του χωριού Παρβομάιτσι είναι ένα πραγματικό προνόμιο. Η γη είναι εύφορη και η φύση είναι ευνοϊκή προς τους ντόπιους που ζουν σε αρμονία με αυτήν και απολαμβάνουν τις όμορφες θέες που ανοίγονται κατά μήκος του ποταμού Γιάντρα. Το χωριό ιδρύθηκε το 1955 όταν τα δυο χωριά Τέμνισκο και Σέργιουβετς ενοποιήθηκαν και έγιναν ένα. Η ιστορία αυτών των οικισμών ξεκίνησε γύρω στον 12^ο αιώνα. Τα πρώτα γραπτά έγγραφα χρονολογούνται από το 1347, όταν ο βούλγαρος βασιλιάς Ιβάν Αλέξανταρ υπέγραψε έγγραφο, στο οποίο αναφέρεται η ύπαρξη των χωριών σε αυτό το μέρος.

Η Ανάληψη του Κυρίου είναι η ημέρα που γιορτάζει το Παρβομάιτσι. Φέτος, οι εορτασμοί για την Ημέρα του Σωτήρα, όπως την αποκαλεί ο λαός, δεν θα πραγματοποιηθούν. Στις δύο εκκλησίες του χωριού, που ανεγέρθηκαν προς τιμήν της ανάληψης του Χριστού θα τελεστή η Θεία Λειτουργία. Το παραδοσιακό κουρμπάνι, που γίνεται εκεί κάθε χρόνο τις μέρες αυτές, αναβάλλεται επ' αόριστο, όπως ανακοίνωσε στυο Ράδιο Βουλγαρία ο Δήμαρχος του χωριού Γιάσεν Γιάνκοφ.

Αν και η φετινή γιορτή δεν θα γίνει στην πλατεία του χωριού, θα σας θυμίσουμε μια παλιά συνάντηση με τους κατοίκους του οι οποίοι μας μιλούν για την ζωή τους σ’ αυτό, για την γιορτή του τοπικού φαγητού Ραζσόλ, για τους ξακουστούς κηπουρούς του και για πολλά άλλα. Το γιατί οι κάτοικοι του Παρβομάιτσι περηφανεύονται τόσο για το χωριό τους, θα μπορέσετε να μάθετε διαβάζοντας το κείμενο του αρχείου της Συλλογής του Ράδιο Βουλγαρία.