Η βορειοδυτική Βουλγαρία μπορεί να είναι μεταξύ των φτωχότερων περιοχών της ΕΕ, αλλά είναι μια από τις καλύτερα διατηρημένες από φυσική άποψη. Επιπλέον, παραμένει ανεπηρέαστη από τον μαζικό τουρισμό. Υπάρχουν δύο λόγοι για αυτό. Από τη μια πλευρά, υπάρχει έλλειψη μεγάλων βιομηχανικών επιχειρήσεων που μολύνουν τον αέρα και το έδαφος, και από την άλλη - οι άσχημες υποδομές που εμποδίζουν την πρόσβαση των τουριστών σε αυτήν την πλούσια σε φυσική και πολιτιστική κληρονομιά περιοχή. «Αλλά σε παγκόσμια κλίμακα, αυτά τα άγρια, δυσεύρετα μέρη είναι που αποκτούν όλο και περισσότερη τουριστική αξία», δήλωσε η δημοσιογράφος Μαριάνα Γκομίλεβα της ιστοσελίδας «Βορειο-διατηρημένη Βουλγαρία».

Στις συνθήκες πανδημίας, το ενδιαφέρον για ξενώνες στην περιοχή έχει αυξηθεί σημαντικά. Σε ορισμένα σημεία υπάρχουν ενδιαφέρουσες δραστηριότητες όπως συλλογή βοτάνων, άρμεγμα αγελάδων, προετοιμασία τυπικών πιάτων σύμφωνα με παλιές συνταγές κ.λπ.

Πώς μυρίζει η βορειοδυτική Βουλγαρία;

«Μυρίζει το μαγευτικό μείγμα της ροζ παιώνιας, της νυχτολούλουδου στα λιβάδια στα βουνά της Βράτσας, μυρίζει φρεσκοψημένες πίτες των Τορλάκ, η φρεσκάδα εκατοντάδων ρυακιών, ειδικά την άνοιξη, όταν οι καταρράκτες γίνονται καταπράσινοι, μυρίζει ένα ποτήρι κρασί Γκάμζα - μια ποικιλία, που είναι συγκεκριμένη μόνο για αυτό το μέρος της χώρας. Μυρίζει φρέσκο ψάρι από τον Δούναβη – κάτι που αποτελεί και προϋπόθεση για τον αγροτικό τουρισμό. Ακόμα κι αν θέλετε, το καταπραϋντικό θυμίαμα των μοναστηριών που είναι πολλά εδώ» δεν κρύβει τα συναισθήματά της η Μαριάνα.

Κρασί και τυρί ως μέρος του τουριστικού μωσαϊκού

Η βορειοδυτική Βουλγαρία είναι μια οινοπαραγωγική περιοχή. Εδώ παράγονται τυπικές τοπικές ποικιλίες όπως Γκάμζα, Παμίντ και άλλες. Οι οιναποθήκες οργανώνουν γευσιγνωσίες κρασιού και αποτελούν χαρακτηριστικό της περιοχής, μαζί με πολλές φάρμες αγελάδων και γαλακτοκομεία. Η αγνή φύση και τα ευρύχωρα βοσκοτόπια είναι η ιδανική προϋπόθεση για αυτό. Όπως και η πρωτοβουλία των ανθρώπων που άνοιξαν τα γαλακτοκομεία τους για τουριστικές επισκέψεις και προσφέρουν γευσιγνωσίες κ.ά.

Αυτό συμβαίνει στην περιοχή του χωριού Μπόροβιτσα κοντά στους βράχους του Μπελογκραντσίκ. «Οι άνθρωποι έχουν επενδύσει σε μια φάρμα αγελάδων εκεί, η οποία είναι και γαλακτοκομείο. Προσπάθησαν να έχουν έναν κλειστό κύκλο παραγωγής» λέει η Μαριάνα Γκομίλεβα. Κοντά στο χωριό υπάρχει ένα υπέροχο οινοποιείο. Παρόμοιο συνδυασμό γαλακτοκομείου κοντά σε οινοποιείο, που υποδέχονται τουρίστες βρίσκουμε και στο χωριό Τιπτσενίτσα κοντά στη Βράτσα.

Ο φεστιβαλικός τουρισμός είναι η άλλη δυνατή πλευρά για τη βιώσιμη επιχειρηματική ανάπτυξη της περιοχής. Ξεκινώντας με το διάσημο Φεστιβάλ Βατόμουρου στη γραφική πόλη της Μπερκόβιτσα και πολλά άλλα:

«Υπάρχει επίσης ένα φεστιβάλ της κουζίνας των Τορλάκ «Μπελ Μουζ» - αυτό είναι ένα πιάτο της Βορειοδυτικής Βουλγαρίας, εξ ολοκλήρου με γαλακτοκομικά προϊόντα. Στο χωριό Μπάνιτσα γίνεται γιορτή της μπάνιτσα, όπου προσφέρονται διάφορα είδη μπάνιτσα. Το μπαχαρικό των Τορλάκ «ψυχή της γιαγιάς» είναι πολύ διαδεδομένο. Πρόκειται για ένα τοπικό ορεινό θρούμπι που δίνει μια συγκεκριμένη γεύση στο πιάτο. Τα φεστιβάλ αυτά συμβάλλουν στην ανάπτυξη του αγροτικού τουρισμού. Το παλαιότερο και πιο διάσημο είναι το «Από τον Τιμόκ στον Ίσκαρ» στο Μπελογκραντσίκ. Συγκεντρώνει όλη τη λαογραφία της βορειοδυτικής Βουλγαρίας με πολλούς συμμετέχοντες από τη γειτονική Σερβία και είναι η αποθέωση του τοπικού πολιτισμού και της γαστρονομικής κληρονομιάς» καταλήγει η Μαριάνα Γκομίλεβα.

Φωτογραφίες: Μαριάνα Γκομίλεβα και severozapazena.bg

Μετάφραση: Άιλιν Τόπλεβα