Η Κοίμηση της Θεοτόκου, που ονομάζεται και Μεγάλη Παναγία, είναι μια από τις μεγαλύτερες καλοκαιρινές γιορτές, τις οποίες γιορτάζει η Εκκλησία μας στις 15 Αυγούστου. Η γιορτή έχει τις ρίζες της στην Εκκλησία της Ιερουσαλήμ και είναι από τις πιο αρχαίες γιορτές, αφιερωμένες στη Μητέρα του Θεού. Στα χωριά όπου υπάρχει εκκλησία ή μοναστήρι που φέρουν το όνομά της, η ημέρα αυτή είναι ιδιαίτερα πανηγυρική και μετά τη Θεία Λειτουργία, σύμφωνα με την παράδοση, αγιάζεται κουρμπάνι, γίνονται συναθροίσεις στο χωριό και συναντιούνται οι οικογένειες.

Στα δημοτικά μας τραγούδια, στους θρύλους και στις δοξασίες μας, η Μητέρα του Χριστού είναι δίκαιη, στοργική μητέρα, ελεήμων ακόμα και με τους αμαρτωλούς. Στις προσευχές τους οι παλιοί Βούλγαροι την αποκαλούν Παναγίτσα, γεμάτη αγάπη και ζεστασιά, όπως μια πραγματική μητέρα. Πιστεύεται ότι είναι η προστάτιδα της μητρότητας, των γυναικών και των παιδιών. Γι' αυτό η Μεγάλη Παναγία είναι πρωτίστως γιορτή για νεαρές νύφες που δεν έχουν συλλάβει. Αφού η ημέρα είναι αφιερωμένη στη Μητέρα του Θεού, οι γυναίκες δεν ασχολούνται με τις δουλειές του σπιτιού. Όσες δεν έχουν ακόμη παιδιά φέρνουν στην εκκλησία σπιτικές πετσέτες, ποδιές, κάλτσες, λουλούδια και τα τοποθετούν κάτω από την εικόνα της. Και στα μοναστήρια όπου φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της, τελούνται νυχτερινές αγρυπνίες και ακολουθίες σε ένδειξη σεβασμού.

Αυτό συμβαίνει και στη Μονή «Κοίμηση της Θεοτόκου», στο Ισκρέτς, στους πρόποδες του όρους Γκραντίστε στον Αίμο. Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για αυτόν από το σχετικό άρθρο του Ράδιο Βουλγαρία.

• Η μονή της Κοίμησης της Θεοτόκου στο Ισκρέτς - ένα από τα λιγότερο γνωστά μοναστήρια κοντά στη Σόφια

Φωτογραφίες: bgnes

Επιμέλεια: Νταρίνα Γκριγκόροβα

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης