Την ημέρα που η Βουλγαρία κήρυξε την Ανεξαρτησία της, στις 22 Σεπτεμβρίου, με το μανιφέστο του Βούλγαρου πρίγκιπα Φερδινάνδου, τερμάτισε τους τελευταίους δεσμούς με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το Πριγκιπάτο της Βουλγαρίας έγινε ανεξάρτητο βασίλειο, με επικεφαλής τον ήδη εστεμμένο βασιλιά Φερδινάνδο.

• Με την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας η Βουλγαρία αρχίζει να συμμετέχει ισότιμα στις διεθνείς σχέσεις

Το έτος και η ημερομηνία της ανακήρυξης της ανεξαρτησίας του νεαρού βουλγαρικού κράτους δεν είναι καθόλου τυχαία.

Η βουλγαρική διπλωματία εκείνη την εποχή ανέφερε μια ευνοϊκή διεθνή κατάσταση και ο Βούλγαρος πρίγκιπας συναντήθηκε στη Βιέννη προσωπικά με τον αυτοκράτορα Φραντς-Ιωσήφ και ζήτησε υποστήριξη από την Αυστροουγγαρία.

Η ανεξαρτησία της Βουλγαρίας ανακοινώθηκε από τον πρίγκιπα στην παλιά πρωτεύουσα Βελίκο Τάρνοβο, ως ένδειξη συνέχειας και σεβασμού προς την πρωτεύουσα του Β' Βουλγαρικού Βασιλείου. Όμως η ανεξαρτησία δεν έρχεται μόνο με την εκφώνηση ενός αξιομνημόνευτου βασιλικού μανιφέστου, από εδώ και πέρα ​​ακολουθεί τον δύσκολο δρόμο προς τη διεθνή αναγνώριση.

• Σημειώνουμε 110 χρόνια Ανεξάρτητη Βουλγαρία

Η Υψηλή Πύλη επιμένει η Βουλγαρία να πληρώνει φόρο λόγω αυτής της παραβίασης της Συνθήκης του Βερολίνου, αλλά ο πρωθυπουργός Αλεξάντερ Μαλίνοφ αρνείται και δηλώνει ότι η ανεξαρτησία δεν μπορεί να αγοραστεί. Ο βουλγαρικός στρατός τίθεται σε μερική επιστράτευση. Η Ρωσική Αυτοκρατορία αυτή τη στιγμή δεν ήθελε μια στρατιωτική σύγκρουση στα Βαλκάνια και ανέλαβε να μεσολαβήσει στις διαπραγματεύσεις. Συμφώνησε να συγχωρήσει το χρέος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που είχε απομείνει από τον πόλεμο του 1877-78. Από την πλευρά της, η Υψηλή Πύλη αρνείται επίσης να ζητήσει αποζημίωση από τη Βουλγαρία, αναγνωρίζοντας την ανεξαρτησία της.

Σήμερα, συχνά συνδέουμε την Ημέρα της Ανεξαρτησίας με τη νίκη της βουλγαρικής διπλωματίας, όπως λέει και η ιστορικός Ιρίνα Μπότεβα από το Παναγκιούριστε:

«Η ημερομηνία 22 Σεπτεμβρίου είναι πολύ σημαντική, γιατί για όλα σχεδόν τα γεγονότα μέχρι τότε (χωρίς την Ένωση), με τον ένα ή τον άλλο τρόπο περιμέναμε βοήθεια από τις Μεγάλες Δυνάμεις. Πάντα βασιζόμασταν στο τι θα έκαναν αυτές οι Μεγάλες Δυνάμεις για την επιθυμία μας για ελευθερία. Αν εξαιρέσουμε την πτώση μας στην Οθωμανική κυριαρχία, για τη Βουλγαρία δεν υπάρχει πιο τραγική στιγμή από την υπογραφή της Συνθήκης του Βερολίνου. Και η πράξη που πραγματοποιήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 1908, με επικεφαλής τον Αλεξάντερ Μαλίνοφ ως πρωθυπουργό και βασιλιά Φερδινάνδο, είναι απόδειξη ότι αυτή η χώρα πρέπει να είναι ανεξάρτητη.»

Σήμερα, 114 χρόνια μετά, η 22η Σεπτεμβρίου συνεχίζει να προκαλεί αισθήματα υπερηφάνειας και ευγνωμοσύνης στους Βούλγαρους. Για παράδειγμα, για τον φοιτητή ιστορίας Τσβιάτκο Τσβετκόφ, η Ημέρα της Ανεξαρτησίας είναι εξίσου σημαντική με την 3η Μαρτίου - την Απελευθέρωση της Βουλγαρίας:

«Αυτή είναι μια σημαντική μέρα γιατί είμαστε πλέον ανεξάρτητοι από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και μπορούμε να έχουμε εμπορικές σχέσεις με άλλες ευρωπαϊκές χώρες και λαούς, και δεν χρειαζόμαστε την υποστήριξη ισχυρότερων χωρών.»

Σε μια έρευνα του Ράδιο Βουλγαρία για το αν ξέρουμε πώς να υπερασπιστούμε την ανεξαρτησία μας σήμερα, η Τεμενούγκα Ζλάτεβα από τη Σόφια παραδέχεται ότι ο σύγχρονος άνθρωπος εξαρτάται όλο και περισσότερο από νέους παράγοντες:

«Όσο και να είναι ανοιχτός ο κόσμος και να μπορούμε να ταξιδέψουμε παντού, τα μέσα ενημέρωσης, οι διάφοροι θεσμοί, η παγκόσμια κρίση και τώρα η κρίση του φυσικού αερίου, κλέβουν την ελευθερία και την ανεξαρτησία μας. Αλλά ο καθένας από εμάς μπορεί να προσπαθήσει να είναι ανεξάρτητος, να συμπεριφέρεται στα αγαπημένα του πρόσωπα με σεβασμό και αγάπη και εκεί, στην οικογένεια, ανάμεσα σε φίλους, μπορεί κανείς να απολαμβάνει την προσωπική ελευθερία και ανεξαρτησία».

«Σήμερα εξαρτόμαστε κυρίως από την κρατική πολιτική και την οικονομική κατάσταση της χώρας, γενικά από τη διακυβέρνηση της χώρας» σημειώνει η Εβελίνα Πέτροβα από τη Σόφια.

«Τίποτα δεν άλλαξε για εμάς όλα αυτά τα χρόνια, αλλά ο Βούλγαρος είναι σκληρός, πάντα άντεχε και έβρισκε διέξοδο σε κάθε κρίση. Για αυτό είμαστε γνωστοί εμείς οι Βούλγαροι, ότι όσο δύσκολες στιγμές κι αν περάσαμε, κινητοποιηθήκαμε και επιβιώσαμε. Επιπλέον, η ισχυρή πίστη στον Θεό μας έχει στηρίξει στους αιώνες της σκλαβιάς, έχουμε διατηρήσει τις αξίες μας και έχουμε διατηρηθεί ως λαός».

• Οι Βούλγαροι απόδημοι γιορτάζουν την Ημέρα της Ανεξαρτησίας
  
  
• Ο ύμνος της ανεξαρτησίας δημιουργήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου του 1908

Φωτογραφίες: bgnes, rawpixel

Μετάφραση: Άιλιν Τόπλεβα