Πέρασαν 145 χρόνια από την Απελευθέρωση της Βουλγαρίας. Στις 3 Μαρτίου του 1878, υπογράφηκε η Συνθήκη Ειρήνης του Αγίου Στεφάνου μεταξύ Ρωσίας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με την οποία έληξε ένας ακόμη Ρωσοτουρκικός πόλεμος, ο οποίος μετατράπηκε σε απελευθερωτικό πόλεμο για εμάς τους Βούλγαρους. Η χώρα μας, αν και εξακολουθεί να χωρίζεται από μεγάλα εδάφη της που κατοικούνται από Βούλγαρους (η Μακεδονία και η Ανατολική Ρωμυλία παραμένουν κτήσεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας), επανεμφανίζεται στον πολιτικό χάρτη της Ευρώπης ως Πριγκιπάτο της Βουλγαρίας, που συμπεριλαμβάνει το βόρειο τμήμα της χώρας και την περιοχή της Σόφιας.
Αν και αυτή είναι μια από τις πιο πολυαναμενόμενες ημερομηνίες στην ιστορία μας μετά από πέντε αιώνες ξένης καταπίεσης, και σηματοδότησε την επίτευξη ενός από τα εθνικά μας ιδανικά - την ελευθερία, σήμερα δεν είναι ομόφωνα αποδεκτή από τους Βούλγαρους και προκαλεί διαμάχες.
