Οι υδατικοί πόροι της Βουλγαρίας δεν είναι από τους μεγαλύτερους στην Ευρώπη, αλλά από την άλλη, σχεδόν όλες οι πηγές νερού στη χώρα μας σχηματίζονται στο βουλγαρικό έδαφος, γεγονός που καθιστά τη χώρα μας ανεξάρτητη από αυτή την άποψη. Παράλληλα, υπάρχουν ακόμα οικισμοί στη χώρα μας όπου το νερό της βρύσης δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ούτε για οικιακές ανάγκες. Ακόμη και στην πρωτεύουσα, οι βλάβες στους σωλήνες ύδρευσης είναι συχνό φαινόμενο και συχνά χύνεται πόσιμο νερό στους δρόμους... εις βάρος των χρηστών.

Με φόντο τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες για πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό, ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο τομέας του νερού στη Βουλγαρία;

Σε συνέντευξή του στο Ράδιο Βουλγαρία, ο πρόεδρος της Βουλγαρικής Ένωσης Νερού, Ιβάν Ιβανόφ, επεσήμανε ότι στη χώρα μας ο τομέας ύδρευσης και αποχέτευσης δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση εδώ και χρόνια. Οι υποδομές είναι ηθικά και φυσικά ξεπερασμένες και οι θεσμοί δεν είναι επαρκώς δεσμευμένοι και δεν δίνουν προτεραιότητα στην ύδρευση και την οικολογία, που συνδέονται στενά, τόνισε ο μηχανικός Ιβανόφ. Αυτό οδηγεί σε μόνιμη έλλειψη κεφαλαίων και μη εκπλήρωση των ευρωπαϊκών οδηγιών.

«Έχουμε να φτιάξουμε πολλές εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων, αλλά μια πρόσθετη πρόκληση προέκυψε με την έναρξη ισχύος της οδηγίας για την επεξεργασία του πόσιμου νερού. Έχει αλλάξει και θέτει υψηλότερους στόχους για όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η εφαρμογή τους σχετίζεται με πρόσθετες επενδύσεις. Με φόντο την έλλειψη επενδυτικών κεφαλαίων, αυτή τη στιγμή προσθέτουμε νέες ανάγκες που θα είναι πολύ δύσκολο να καλυφθούν εάν η χώρα μας δεν αναγνωρίσει τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης ως προτεραιότητα».

Η έλλειψη στρατηγικής για τους υδάτινους πόρους κάνει τους περισσότερους ειδικούς στον τομέα του νερού να πιστεύουν ότι το κράτος έχει παραιτηθεί. Και ακόμη κι αν υπάρχει εκπαιδευμένο προσωπικό με ενέργεια και επιθυμία να βρει λύση στα προβλήματα, σκοντάφτουν στη δύσκολη διοίκηση και γραφειοκρατία. Αυτό ακριβώς κάνει τους νέους ειδικούς στη χώρα μας να αναζητούν ανάπτυξη σε άλλες χώρες του κόσμου, είναι κατηγορηματικός ο Ιβάν Ιβανόφ:

«Πολύ συχνά, τα προβλήματα με την ύδρευση δεν οφείλονται σε υδάτινη πηγή και υδάτινο πόρο, αλλά στην έλλειψη μηχανικής λύσης που εφαρμόζεται στην πράξη. Αυτό είναι παράλογο. Η ύδρευση είναι προτεραιότητα για κάθε πόλη και δεν μπορώ να καταλάβω πόσα χρόνια θα μείνουμε ακόμα σε αυτή την παράλογη υπόθεση».

Η χρηματοδότηση παραμένει σημαντική πρόκληση για την αποκατάσταση της Υπηρεσίας υδάτων. Βασιζόμαστε κυρίως στα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε κάποιο βαθμό στα κονδύλια των φορέων παροχής νερού. Το κράτος διαθέτει επίσης ορισμένα ποσά, αλλά δεν επαρκούν, εξηγεί ο μηχανικός Ιβανόφ:

«Το κακό είναι ότι στο πλαίσιο αυτής της έλλειψης, ακόμη και τα κονδύλια που μας παρέχει δωρεάν η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν καταφέρνουμε να απορροφήσουμε πλήρως. Στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Περιβάλλον», αναφέρουμε μια καθυστέρηση, η οποία αντικατοπτρίστηκε επίσης στη μη χρήση ενός διαθέσιμου πόρου για εκατοντάδες εκατομμύρια λέβα. Οι λόγοι για τη μη υλοποίηση των έργων πηγάζουν από το γεγονός ότι οι θεσμοί έπρεπε να λάβουν μια γρήγορη απόφαση να ενημερώσουν τις τιμές των κατασκευαστών για να στηρίξουν τους φορείς παροχής νερού. Αυτές οι αποφάσεις λαμβάνονται, αλλά όταν είναι πολύ αργά. Είναι η έλλειψη προτεραιοτήτων που οδηγεί σε χαμένα οφέλη για όλους μας. Επί του παρόντος, αναπτύσσεται ένας εξειδικευμένος νόμος για τις υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης στο πλαίσιο του Σχεδίου Ανάκαμψης που ίσως οδηγήσει στην επίλυση ορισμένων προβλημάτων».

Μετάφραση: Άιλιν Τόπλεβα

Φωτογραφίες: BGNES, bwa-bg.com