Ο Χακί Καν είναι 29 χρονών (γεν. 1994) από το Κάρτζαλι. Είναι συγγραφέας και πριν 2 χρόνια εκδόθηκε το πρώτο του βιβλίο που λέγεται «Πιο μεγάλος από την ζωή». Τελευταία κυκλοφόρησε και το δεύτερο βιβλίο του «Ο δρόμος του ήρωα» που είναι αυτοβιογραφικό και περιγράφει τις δυσκολίες που ξεπέρασε από την παιδική του ηλικία μέχρι να πετύχει τα όνειρά του και να ασχοληθεί με την φιλανθρωπία. Μέρος των εσόδων από τις πωλήσεις των βιβλίων του δωρίζει για εράνους και φιλανθρωπικές καμπάνιες.

Η μητέρα του Χακί αναγκάστηκε να αναζητήσει βιοπορισμό στο εξωτερικό και τον άφησε όταν ήταν 6 χρονών να τον μεγαλώνει η γιαγιά του. Όταν το αγόρι έγινε 12 χρονών η μητέρα του μετακόμισε στην Χάγη. Το παιδί προσπάθησε να ζήσει εκεί όταν έγινε 14 χρονών αλλά δεν ήταν το δικό του μέρος και μέσα σε λίγους μήνες αποφάσισε να γυρίσει στην Βουλγαρία. Τότε άρχισε να γράφει. Στην αρχή στίχους για τραγούδια  αλλά στα 18 του σκέφτηκε ότι θέλει να γίνει συγγραφέας. Η ιδέα του ήταν να γράψει την ιστορία του η οποία να γίνει παράδειγμα και να εμπνέει άλλους ανθρώπους.

«Στην αυτοβιογραφία μου «Ο δρόμος του ήρωα» διηγούμαι την πορεία μου, λέει ο Χακί στην Γκαλίνα Στέφανοβα από την ΒΕΡ Κάρτζαλι. Από που ξεκίνησα, τους στόχους που έθεσα και το πως τους πέτυχα μέσα σε 10 χρόνια. Καταλαβαίνω απόλυτα την μητέρα μου που αναγκάστηκε να με αφήσει για να μπορέσει να μου εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον. Κάποιοι λένε ότι είναι ανεύθυνο να αφήσεις το παιδί σου αλλά κατά την γνώμη μου αυτό με έκανε εμένα υπεύθυνο ενώ οι δυσκολίες με σκληραγώγησαν. Η ζωή της μητέρας μου δεν ήταν εύκολη και της είμαι ευγνώμων που εργαζόταν για να καλύπτει τις ανάγκες μου αλλά και γιατί το να πρέπει να φροντίζω τον εαυτό μου με έμαθε να ξεπερνώ τις προκλήσεις. Το να έχει ένας άνθρωπος δύσκολη ζωή του δίνει σημαντικά μαθήματα. Ειδικά τα παιδιά δεν πρέπει να τα βρίσκουν όλα έτοιμα για να μαθαίνουν να πετυχαίνουν με προσπάθεια και εργασία. Αυτός είναι ο καλύτερος, ο πιο απολαυστικός τρόπος να πετυχαίνεις όσα ονειρεύεσαι».

Τα τελευταία χρόνια ο Χακί κατάφερε να πραγματοποιήσει άλλο ένα όνειρό του. Να ασχοληθεί με την φιλανθρωπία. Έχει βρει ομοϊδεάτες και οργανώνουν φιλανθρωπικές καμπάνιες. Ο  ανθρωπος που τον στηρίζει είναι η φίλη του η Ρόζι που είναι κι αυτή εθελόντρια. Καθαρίζουν ρέματα και πάρκα, στην ιστοσελίδα του Χακί στα κοινωνικά δίκτυα μπορούν να στέλνονται σήματα για οικογένειες που έχουν ανάγκη. Η ομάδα έχει και φιλοζωική δράση.

«Όταν κάποιος ζει δύσκολα αλλά είναι μακριά για μας αυτός ο άνθρωπος δεν υπάρχει, λέει ο Χακί. Δεν ξέρουμε τίποτα γι’ αυτόν, δεν γνωρίζουμε τα προβλήματά του. Όταν κάποιος δώσει σήμα ότι τέτοιος άνθρωπος υπάρχει, όταν στρέψει την προσοχή μας στο πρόβλημά του πάντα βρίσκεται ποιός να βοηθήσει. Πρώτα επισκέπτομαι την οικογένεια για την οποία έχω λάβει σήμα για να μην γίνεται λόγος για απατεώνες και εκμεταλλευτές. Όταν υπάρχει πραγματική ανάγκη η ομάδα συγκεντρώνει τρόφιμα, ρούχα, παπούτσια για παιδιά και μεγάλους, πάμπερς για μωρά. Αν κάποιος είναι άρρωστος τον πηγαίνουμε στον γιατρό, αν είναι άστεγος του βρίσκουμε σπίτι. Για τα ζώα κάνουμε το ίδιο. Αν μπορούμε ας κάνουμε κάτι καλό εδώ και τώρα για γίνει ο κόσμος ένα λίγο καλύτερο μέρος για να ζούμε. Τώρα ειδικά που είναι γιορτές, που έρχονται τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά, μοιράσαμε 160 κιλά τρόφιμα για μια εβδομάδα. Στόχος μας είναι οι οικογένειες αυτές να έχουν την δυνατότητα να στολίσουν το γιορτινό τους τραπέζι. Εϊναι ωραίο να νιώθεις ότι υπάρχει κάποιος στον οποίο να βασιστείς. Αυτό κάνει τους ανθρώπους πιο ήρεμους. Τους δίνει ελπίδα για ένα πιο φωτεινό και ειρηνικό μέλλον. Η καλοσύνη είναι κίνητρο. Ας είμαστε καλοί ο ένας με τον άλλον. Από την άλλη ας κάνουμε πρότυπά μας αυτούς που κάνουν καλές πράξεις, ας τις παρατηρούμε κι ας τις αναγνωρίζουμε, ας είναι για μας κι ας τις δίνουμε για παράδειγμα. Ας κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για τους άλλους».

Επιμέλεια: Βέσελα Κράστεβα (από συνέντευξη της Γκαλίνα Στέφανοβα, ΒΕΡ Κάρτζαλι)

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα