Το Βελίκο Τάρνοβο είναι η πόλη με τα περισσότερα πολιτιστικά και ιστορικά αξιοθέατα στη Βουλγαρία. Δεν υπάρχει άνθρωπος στη χώρα μας που να μην ενθουσιάζεται όταν μπαίνει στην Παλιά Πρωτεύουσα της Βουλγαρίας και οι ξένοι μένουν έκπληκτοι από την αρχιτεκτονική, το διατηρημένο πνεύμα και τα αξιόλογα φυσικά χαρακτηριστικά. Και αν σε άλλες πόλεις πάει κανείς για να ξεφύγει από την καθημερινότητα, στο Βέλικο Τάρνοβο βρίσκεσαι σε ένα πραγματικό απόθεμα πατριωτισμού και βουλγαρικής ιστορίας. Ο δρόμος σε οδηγεί πρώτα στο μεσαιωνικό φρούριο Τσάρεβετς, με τους μεγαλοπρεπείς πύργους και την όμορφη θέα στον ποταμό Γιάντρα. Στο Βελίκο Τάρνοβο είναι επίσης η αίθουσα όπου το 1879 συγκεντρώθηκαν οι βουλευτές στη Συντακτική Συνέλευση - την πρώτη Εθνοσυνέλευση μετά την Απελευθέρωση της χώρας από την Οθωμανική κυριαρχία. Εδώ βρίσκεται και η εκκλησία «Αγ. 40 μάρτυρες», ένα αληθινό αριστούργημα της μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής, με την περίφημη στήλη του χαν Ομουρτάγκ.
Η εκκλησία «Άγιοι 40 Μάρτυρες» είναι εμβληματική για τη βουλγαρική ιστορίαΠολλά βουλγαρικά ιερά σώζονται στην παλιά μας πρωτεύουσα Τάρνοβο. Όλες τις εποχές, το ενδιαφέρον των Βούλγαρων τουριστών για την πόλη ανταγωνίζεται έντονα τις επισκέψεις ξένων.
«Στις μεγάλες γιορτές και φεστιβάλ στο Βελίκο Τάρνοβο είναι αδύνατο να βρεις μέρος για να μείνεις αν δεν κάνεις κράτηση λίγες εβδομάδες νωρίτερα. Τέτοια εποχή ο κόσμος αναζητά διαμονή ακόμα και στο Γκάμπροβο (45 χλμ.). - λέει ο Νέικο Γκέντσεφ, αντιδήμαρχος της πόλης. Πέρσι, φτάσαμε σχεδόν στα επίπεδα πριν την πανδημία - τότε οι επισκέπτες στους τουριστικούς χώρους ήταν πάνω από 410 χιλιάδες και φέτος θα φτάσουν πιθανότατα τις 500 χιλιάδες.Οι οργανωμένες ξεναγήσεις έχουν αυξηθεί κατά 46% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Παραδοσιακά, το Τσάρεβετς είναι η πιο δημοφιλής τουριστική τοποθεσία στη Βουλγαρία. Για όλους τους Βούλγαρους είναι η προσωποποίηση του βουλγαρικού κρατισμού, του βουλγαρικού πνεύματος.»
Το Βελίκο Τάρνοβο έχει το μεγαλύτερο υπαίθριο συγκρότημα μουσείων στη Βαλκανική Χερσόνησο. Περιλαμβάνει το φρούριο Τσάρεβετς και τα ερείπια του μεσαιωνικού χωριού Τραπέζιτσα, τις τέσσερις εκκλησίες-μουσεία στις συνοικίες Ασένοφ και Σισμάνοβατα Μπάνια. Και επιπλέον, από τα τοπικά 750 πολιτιστικά μνημεία, τα 160 είναι εθνικής και παγκόσμιας σημασίας.
Η διαχείριση τόσων σημαντικών ιστορικών μνημείων απαιτεί πολλή δουλειά και επενδύσεις. Και απόδειξη ότι ο Δήμος τα πάει καλά είναι η μεγάλη τουριστική ροή και ο τίτλος «Ιστορική και Πνευματική Πρωτεύουσα της Βουλγαρίας» που έλαβε το 2019.
«Το Βελίκο Τάρνοβο δεν είναι μεγάλος δήμος ως προς την έκταση και τον πληθυσμό και αυτός ο τίτλος παρέχει ευκαιρίες αναζήτησης αλλαγών στη νομοθεσία που αντικατοπτρίζουν τη μοναδική θέση της πόλης ως τουριστικό αξιοθέατο, ιστορικό κέντρο και σύμβολο του βουλγαρικού πνεύματος.» λέει ο Νέικο Γκέντσεφ.
Στην πόλη πραγματοποιούνται περισσότερες από 1000 υπαίθριες εκδηλώσεις, οι οποίες έφεραν στο Βελίκο Τάρνοβο μια άλλη ξεχωριστή διάκριση - τη Σφραγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Φεστιβάλ.
«Αυτή η διάκριση ανοίγει επίσης πολλές προοπτικές και οφείλεται στα ενδιαφέροντα φεστιβάλ που διοργανώνουμε. Για παράδειγμα, το Μεσαιωνικό Φεστιβάλ στο λόφο Τσάρεβετς, «Η σκηνή των αιώνων» – το παλαιότερο υπαίθριο φεστιβάλ όπερας στη Βουλγαρία. Ο δήμος μας φιλοξενεί επίσης το μοναδικό Arbanassi Summer Music, όπου μουσικοί από το εξωτερικό μαζεύονται και παίζουν στη μεσαιωνική εκκλησία στο χωριό Αρμπανάσι. Εδώ και τρία χρόνια υπάρχει ένα φεστιβάλ που ονομάζεται 48 Ώρες Βαρούσα Ιουγκ το οποίο διοργανώνεται στο παλιό μέρος της πόλης, στη συνοικία Βαρούσα. Έρχονται καλλιτέχνες που παίζουν σε έξι υπαίθριες σκηνές και παράλληλα γίνονται πολλά καλλιτεχνικά εργαστήρια».
Και τι μεγαλύτερη απόδειξη για την ελκυστική ατμόσφαιρα που προσφέρει το Βελίκο Τάρνοβο από τους ξένους που μετά την πρώτη τους επίσκεψη εδώ αποφασίζουν να εγκατασταθούν και να φτιάξουν τη ζωή τους στην περιοχή. Ο αριθμός των Άγγλων που αγοράζουν σπίτια στα χωριά κοντά στο Τάρνοβο είναι ο μεγαλύτερος. «Από όσο γνωρίζω, υπάρχουν περίπου 25 εγκατεστημένες αγγλικές οικογένειες στο χωριό Ρέσεν, και υπάρχουν αρκετές στο χωριό Χότνιτσα», μας λέει ο Νέικο Γκέντσεφ ως μάρτυρας του κύματος των «νέων γειτόνων»:
«Κάνουν ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις, στις οποίες συμμετέχουν και οι κάτοικοι της περιοχής. Είναι γνωστό το σύνολο των Γιαγιάδων της Χότνιτσα που είναι μόνο Αγγλίδες, αλλά ερμηνεύουν αυθεντικά βουλγαρικά δημοτικά τραγούδια. Για παράδειγμα, τα Χριστούγεννα στο Ρέσεν κάνουν ένα πολύ ωραίο χριστουγεννιάτικο φεστιβάλ. Τα παιδιά του χωριού και οι κάτοικοι της περιοχής παρασύρονται και όλοι μαζί κάνουν μεγάλη γιορτή. Κάνουν την προσφορά τους στον Δήμο μας και η ζωή γίνεται πιο πολύχρωμη και ενδιαφέρουσα μαζί τους. Και μοιράζονται ότι νιώθουν υπέροχα μαζί μας».
Κείμενο: Γκεργκάνα Μάντσεβα
Μετάφραση και επιμέλεια: Άιλιν Λάζοβα
Στις 27 Νοεμβρίου 1919 στα περίχωρα του Παρισιού, στην περιοχή Neuilly-sur-Seine,ο τότε πρωθυπουργός της Βουλγαρίας, Αλεξάνταρ Σταμπολίισκι (1919-1923), υπέγραψε ένα σύμφωνο με το οποίο η χώρα μας βγήκε από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918)...
Ο Πατριαρχικός Καθεδρικός Ναός του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι γιορτάζει την πανήγυρή του σήμερα. Ο ναός-μνημείο, σύμβολο της βουλγαρικής πρωτεύουσας, χτίστηκε «σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον ρωσικό λαό για την Απελευθέρωση της Βουλγαρίας από την..
Στην Βουλγαρία η θρησκευτική γιορτή των Εισοδίων της Παναγίας είναι αφιερωμένη στην χριστιανική οικογένεια.Όλα τα μέλη της πηγαίνουν στην Θεία Λειτουργία και μεταλαμβάνουν. Η παράδοση όμως πρέπει να έχει πνευματικό περιεχόμενο. «Σήμερα η οικογένεια..
Στις 27 Νοεμβρίου 1919 στα περίχωρα του Παρισιού, στην περιοχή Neuilly-sur-Seine,ο τότε πρωθυπουργός της Βουλγαρίας, Αλεξάνταρ Σταμπολίισκι (1919-1923),..