Το Μπελοσλάβ είναι μια μικρή πόλη, η οποία βρίσκεται στην όχθη της Λίμνης της Βάρνας.  Εδώ, στο μικρό λιμανάκι, είναι αγκυροβολημένο το μόνο διατηρημένο βουλγαρικό υποβρύχιο – «Δόξα». Το σκάφος εδώ και χρόνια δεν καταδύεται  στα νερά της Μαύρης θάλασσας, αλλά έχει μετατραπεί σε ένα από τα ποιο ελκυστικά μουσεία στη Βουλγαρία.

Εδώ οι επισκέπτες μπορούν να πληροφορηθούν για την ιστορία του βαθυσκάφους αυτού , το οποίο παράχθηκε στην Σοβιετική  Ένωση το 1959. Το 1985 παραχωρήθηκε στο Βουλγαρικό ναυτικό πολεμικό στόλο με το όνομα «Κομσομόλ Λένιν», αλλά στις αρχές της δεκαετίας του 90 του περασμένου αιώνα μετονομάστηκε σε «Σλάβα» («Δόξα»). Μετά την ενσωμάτωση της Βουλγαρίας στο NATO το σκάφος λάμβανε μέρος σε από κοινού ασκήσεις με τους συμμάχους μας, αλλά αργότερα εγκαταλείφθηκε και ξεχάστηκε. «Είχαμε ένα σαφή σκοπό – να μην επιτρέψουμε η «Δόξα» να αποσυναρμολογηθεί, όπως έτυχε με τα υπόλοιπα υποβρύχια.», εξηγεί ο Ντάντσο Κάλτσεβ, έφορος του μουσείου «Σλάβα» και ιδιοκτήτης του διπλανού εργοστασίου γυαλιού. Το 2018 η οικογένειά του μαζί με το ίδρυμα «Γυαλί Μπελοσλάβ» λαμβάνει  μέρος στην πρωτοβουλία της Ένωσης των Βούλγαρων εργαζομένων στα υποβρύχια για την  αποκατάσταση του σκάφους. Δύο χρόνια αργότερα το υποβρύχιο επίσημα ανοίγει τις πόρτες του ως μουσείο και υποδέχεται τους πρώτους επισκέπτες.

«Ο κόσμος μπορεί να δει μια  τεράστια υδάτινη εγκατάσταση μήκους 76 μέτρων, πλάτους 6,5 μέτρων  και ύψους 12 μέτρων, διευκρινίζει ο Ντάντσο Κάλτσεβ. Μπορεί να καταλάβει την αφοσίωση των Βούλγαρων ανδρών – 20 μέρες να είσαι κάτω από το νερό, για να προστατεύεις την πατρίδα σου! Οι επισκέπτες μπορούν να δουν επίσης το τμήμα τορπιλών και τις τορπίλες, που είναι έτοιμες για βολή,  τις κουκέτες του πληρώματος, επιδείχνονται όλα τα παλιά αναλογικά συστήματα με τους κρουνούς και τις βίδες, που κάθε μέλος του πληρώματος έπρεπε να γνωρίζει, επειδή και το μικρότερο λάθος μπορούσε να κοστίσει την ζωή όλων. 

Οι τουρίστες μπορούν να δουν ακόμη το τμήμα κρυπτογράφησης και τις 35 φιάλες συμπιεσμένου αέρα. Ενδιαφέρον προκαλεί και η κουζίνα, όπου προετοιμάζονταν από 180 πιάτα κάθε ημέρα, καθώς και τα δύο μπάνια, που ήταν πολύ στενά, αλλά ζωτικής σημασίας για το πλήρωμα.

Ψάχνοντας τον δρόμο μέσω των κλειστοφοβικών διαδρόμων αποκτάμε ιδέα για το τι σημαίνει σιδερένια πειθαρχία, να μοιράζεσαι τον αέρα με 60 άτομα και να μην έχεις το δικαίωμα λάθους. «Αυτό δεν είναι ταινία, εδώ όλα είναι αυθεντικά», υπογραμμίζει ο Κάλτσεβ.

«Δεν υπάρχει βουλγαρικό υποβρύχιο, που να έχει βγει σε άλλη θάλασσα, πέρα από την Μαύρη, συνεχίζει ο ίδιος. Ο προορισμός των υποβρυχίων ήταν να προστατεύουν τις ακτές της πατρίδας. Είναι στην πρώτη γραμμή – οι πρώτοι, που αντιμετωπίζουν τα πλοία των αντιπάλων. Και είναι καλά να γνωρίζουμε, ότι από το 1916 μέχρι το 1918 η Βουλγαρία ήταν από τις 10 χώρες του κόσμου, που είχαν υποβρύχιο στόλο. Δυστυχώς σήμερα δεν έχουμε ούτε ένα ενεργό υποβρύχιο», λέει καταλήγοντας ο Ντόντσο Κάλτσεβ.

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα

Φωτογραφίες: Βενέτα Νικόλοβα 

Δείτε επίσης:

• Το Πολεμικό Ναυτικό χρησιμοποίησε για πρώτη φορά υποβρύχιο ρομπότ
• 7 ασυνήθιστα μουσεία που οπωσδήποτε πρέπει να επισκεφθείτε