Η Μεγάλη Τρίτη είναι ημέρα διδασκαλιών και τελευταίων ηθικών συμβουλών. Εκείνη την ημέρα οι ιερείς και οι Εβραίοι ακούνε για τελευταία φορά τα διδάγματα του Υιού του Θεού στον ναό. Εκεί ο Ιησούς Χριστός δίνει παράδειγμα του πώς να κάνουμε ελεημοσύνη – να μην δίνουμε μόνο ό,τι μας περισσεύει και δεν χρειαζόμαστε, αλλά, όπως η φτωχή χήρα από το Ευαγγέλιο, να είμαστε έτοιμοι να δώσουμε τα πάντα για να βοηθήσουμε τους έχοντες ανάγκη.

Ο Χριστός διηγείται επίσης την παραβολή για τις δέκα παρθένες, οι οποίες περίμεναν τον Νυμφίο Χριστό – πέντε σοφές, που είχαν καθαρές λαμπάδες και αρκετό λάδι για να διατηρούν τη φλόγα τους, και πέντε μωρές, οι οποίες είχαν επίσης καθαρές λαμπάδες, αλλά ξέχασαν να βάλουν αρκετό λάδι. Αυτές είναι προσωποποιήσεις των ανθρώπινων ψυχών, μπροστά στην πύλη της Ουράνιας Βασιλείας, και το λάδι στις λαμπάδες συμβολίζει τη φιλανθρωπία και όλα τα καλά έργα. Η παραβολή υπενθυμίζει στους Χριστιανούς να αναζωογονούν στην ψυχή τους την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη, αλλά και την ελεημοσύνη και την αρετή, περιμένοντας τον Χριστό.

Στην Μεγάλη Τρίτη, η Εκκλησία υπενθυμίζει επίσης την παραβολή των ταλάντων, με την οποία καλεί τους πιστούς να δουλεύουν και να αναπτύσσουν τα ταλέντα με τα οποία τους έχει ευλογήσει ο Θεός, ώστε να είναι χρήσιμοι στους ανθρώπους με τις ικανότητές τους.

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα